นักรีวิวร้านอาหาร

กิจกรรมดีๆจาก Openrice “ก๊วนชวนกิน” ครั้งที่ 18 อ๊ะๆ ใครที่แวะมาอ่านอาจยังงงๆ Openrice เป็นเว็บไซด์รวบรวมข้อมูลและแนะนำร้านอาหารค่ะ ซึ่งก็มีกิจกรรมชวนเพื่อนๆนักรีวิวมาเจอะเจอและเฮฮาปาร์ตี้กันเป็นระยะๆ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 18 แล้ว พวกเรามากันที่ร้าน “ชาบู ชาบู นางใน” สาขา เอกมัย 12 ค่ะ

ผึ้งน้อยเดินทางโดย BTS มาลงที่สถานีเอกมัย ออกทางออกที่ 1 จากนั้นต้องต่อแท๊กซี่อีกทีค่ะเพราะร้านเป้าหมายอยู่ในซอย 12 ซึ่งค่อนข้างไกลจากปากทางพอสมควร เดินไม่ไหวค่ะ

เลี้ยวขวาเข้าซอย 12 มาเรื่อยๆ (จุดสังเกตุคือ ซอย 12 จะอยู่ตรงแยกไฟแดงพอดีค่ะ) เข้าซอยมาช่วงแรกๆอาจยังไม่ค่อยเห็นร้านอะไรเท่าไหร่ จนมาผ่านร้าน Coffee Bean ตามด้วย Vanilla Garden ที่อยู่ทางซ้ายมือแล้วให้มองทางขวาเลยค่ะ จะเห็นป้ายไฟของร้าน “ชาบู ชาบู นางใน” บอกทางอยู่หน้าซอยเล็กๆลักษณะเป็นบ้านที่ดัดแปลงมาเป็นร้าน ดูเหมือนจะมี 2 ชั้น แต่ผึ้งน้อยและชาวก๊วนทานกันที่ชั้นล่างไม่ได้ขึ้นไปดูค่ะ
วันนี้มากันกลุ่มสิบกว่าคน พาลเอาร้านเค้าแออัดไปเลย หม้อชาบู....พร้อม 4 คนต่อ 1 หม้อ ลงตัว
วันนี้ทานกันแบบบุฟเฟต์ หัวละ 349 บาท (ไม่รวมของหวานและเครื่องดื่ม) ค่ะ
มีซุปแบบเดียวนะคะ เป็นน้ำซุปใสๆ น้ำจิ้ม....พร้อม เห็นมีน้ำจิ้มและเครื่องเติมมากมายหลายอย่างเลยค่ะ แต่ผึ้งน้อยขอแบบง่ายๆก็พอ
เติมกระเทียมกับต้นหอมซอย แค่นี้ก็ฟินแล้วสำหรับผึ้งน้อยโอมจงลง ...อาหารมาลงแล้วค่ะ

เริ่มจากผักๆๆๆ เพื่อสุขภาพ
แต่ดูเหมือนไปๆมาๆพวกเราจะเน้นเนื้อๆกันซะมากกว่าตามมาด้วย
เนื้อหมูสันนอก
เนื้อหมูสันคอ
เนื้อหมูสามชั้น จากบนลงล่างตามลำดับเลยแต่ละอย่างจุ่มมาแล้วนุ่มไม่แพ้กัน
แต่ถ้าจะเอาแบบที่ทานแล้วรู้สึกว่าลงตัวที่สุดก็ขอยกให้ เนื้อหมูสันคอ ชนะเลิศ
เพราะปริมาณมันและเนื้อใน 1 คำสมดุลที่สุดค่ะ

ถัดมาที่เนื้อ (ผึ้งน้อยชอบเนื้อมากกว่าหมู แต่เนื้อมีแบบเดียวค่ะ)
เนื้อวัว
เป็นเนื้อล้วนๆที่เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีมันเลย
ดูเผินๆเหมือนน่าจะเหนียว แต่แท้จริงแล้ว....นุ่มซะจนทานเพลินเลย ตับหมู
ผึ้งน้อยชอบตรงที่เค้าหั่นมาเป็นชิ้นหนาๆ ลวกแล้วอยู่ในความสุกระดับกลางๆ
ได้เนื้อสัมผัสนุ่มๆ และคงรสหวานไว้ได้อย่างครบถ้วน กุ้ง
จากหน้าตาแล้ว ไม่ใช่กุ้งเด้งๆกรอบๆ แต่เป็นกุ้งสดที่ดูดีที่เดียวเชียวค่ะ
เสียดายที่โยนลงน้ำนานไปหน่อยเลยสุกเกิน แหะๆๆเกี๊ยวกุ้ง และสารพัดลูกชิ้น
จานนี้ยกให้เกี๊ยวกุ้งกับลูกชิ้นกุ้งเป็นพระเอกค่ะ อร่อยมากๆ จัดเป็นเมนูที่ไม่ควรพลาดหากมาเยือนค่ะเกี๊ยวกุ้งมาตัวใหญ่ๆเลย ข้างในเป็นกุ้งสับ ใส้เยอะสะใจ
ลูกชิ้นกุ้ง ไม่แป้ง หนึบๆได้รสชาด
ลูกชิ้นปลา เกี๊ยวปลา และอื่นๆ...ว่ากันตามตรงคือสู้เกี๊ยวกุ้งกับลูกชิ้นกุ้งไม่ได้ เลยแอบเฉยๆค่ะ

แอบเบนเข็มไปทานของหวานซักหน่อย (ไม่รวมในบุฟเฟต์)
เต้าฮวยนมสดมะพร้าวอ่อน
สละลอยแก้ว
ไอศครีมเชอร์เบทในลูกสับปะรดเต้าฮวยนมสดมะพร้าวอ่อน
จัดใส่ถ้วยมาได้อย่างสวยน่ารักน่าทาน
โดยส่วนตัวคิดว่าถ้าแช่มาเย็นๆจะอร่อยมากเลย ^^

สละลอยแก้ว
หวานๆเย็นๆ ถ้วยนี้ทานแล้วชื่นใจ มีแรงกลับไปทานชาบูต่อได้อีก ^^

ไอศครีมเชอร์เบทในลูกสับปะรด
ใส่มาในลูกสับปะรดจริงๆ ดูทรอปิคอลมากๆ
มีเนื้อสับปะรดในเนื้อไอศครีมด้วย แอบเสียดายเชอร์เบทละลายเร็วไปนิด
โดยรวมแล้วก็เป็นของหวานที่เวิร์คทั้ง 3 อย่างค่ะ

ว่ากันที่บทสรุปซักเล็กน้อย
บรรยากาศ – ด้วยเป็นร้านเล็กๆ แง่ดีคือดูอบอุ่นเหมือนบ้าน แต่ถ้าลูกค้าเยอะก็จะกลายเป็นแออัดไปได้เหมือนกัน ในร้านดูโล่งๆ ไฟสว่าง เหมาะนั่งทานกันเป็นครอบครัว ที่สำคัญคือเป็นบุฟเฟต์แบบไม่จำกัดเวลา ดังนั้นก็นั่งทานนั่งคุยได้อย่างสบายๆ
การบริการ – เรื่องเติมน้ำดื่มเติมน้ำซุปนี่ไม่มีขาดตกบกพร่อง อาหารก็รวดเร็ว เสียดายลูกชิ้นกุ้งหมดเร็วไปหน่อย (เหมือนจะไม่เกี่ยวกับประเด็นการบริการ) เจ้าของร้านก็มาดูแลลูกค้าเอง ดูเป็นกันเองดีค่ะ
รสชาดอาหารและความคุ้มค่า – แม้เนื้อสัตว์จะไม่หลายหลายเท่าหลายๆร้าน แต่ก็นุ่มนวลทั้งเนื้อหมูและเนื้อว้ว วัตถุดิบสดใหม่ มีน้ำจิ้มและเครื่องให้เลือกหลากหลายตามชอบ และด้วยจุดเด่นของทางร้านคือการทานไม่จำกัดเวลานั้น ก็เป็นอะไรที่ดึงดูดมากจริงๆ

หลังจากที่อิ่มแซ่บๆมาจากร้าน ‘Somtamนัว’ แล้ว ก็ไม่ต้องไปไหนไกลค่ะ ผึ้งน้อยเคลื่อนมวลไปยังร้านเค้กโฮมเมดเล็กๆน่ารักๆที่อยู่ในพื้นที่เดียวกันนั่นเลยการตกแต่งร้านผิดไปจากแต่ก่อน ถ้าจะว่ากันตรงๆคือน่ารักน้อยกว่าแต่ก่อน เพราะพอรวมพื้นที่ร้านกับ Somtamนัว กำแพงก็ย่อมหายไป เลยตกแต่งได้น้อยลงนั่นเอง บวกกับบรรยากาศที่ดูขัดแย้งไปซักหน่อยกับบรรยากาศฝั่งร้านส้มตำ โดยรวมแล้วผึ้งน้อยชอบแบบตอนแยกร้านกันมากกว่าค่ะทีนี้มาลองชิมขนมกัน
เมนูแรกที่เลือกมา แน่นอนว่าต้องไม่พลาดเมนูสุดโปรด
Hot Chocolate Pudding (Serve warm with ice cream)…(145 บาท)
…..Warm chocolate pudding filled in homemade raspberry jam…..ปกติแล้วเมนูนื้ทางร้านจะเสิร์ฟกับไอศครีมคุ้กกี้แอนด์ครีม แต่ผึ้งน้อยและเพื่อนไม่ชอบรสนี้ซักเท่าไหร่เลยขอเลือกเปลี่ยนเป็น Pineapple-passion fruit ice cream แทน

สิ่งแรกที่พอใจจากการเปลี่ยนรสไอศรีมคือ สีสันบนจานขนมดูสดใสขึ้นมาทันทีค่ะ จากกนั้นพอลองทาน รสชาดของไอศครีมที่เป็นเชอร์เบตก็สดชื่นแบบหวานอมเปรี้ยว
ตัวเค้กเป็นแบบพุดดิ้งนะคะ จะต่างกับแบบที่เป็น Chocolate Lava ตรงที่พุดดิ้งจะไม่อยู่ทรงค่ะ ต้องอยู่ในถ้วย
รสชาดพุดดิ้งช็อคโกแลตก็เข้มข้นดีทีเดียว แต่ก็ออกเป็นช็อคโกแบบหวานนะคะ อย่างไรก็ตาม ในความหวานก็ยังซ่อนเปรี้ยวด้วยราสเบอร์รี่ซอสที่ก้นถ้วย พอทานกับไอศครีมเชอร์เบตแล้วก็เป็นอะไรที่เข้ากันมากๆค่ะ

ดื่มชาอุ่นๆให้สบายท้องด้วยชาผลไม้
Pot of Twining…(65 บาท)
….Strawberry and Mango…..ปกติผึ้งน้อยจะดื่มชาพีช แต่คราวนี้เห็นว่ากลิ่นนี้น่าสนใจเลยต้องขอลองซะหน่อย

โดยรวมแล้วก็เป็นชาที่หอมดีค่ะ แต่กลิ่นหอมก็ยังไม่ปลื้มเท่าชาพีชอยู่ดี อาจเป็นเพราะกลิ่นมันงงๆนั่นแหละค่ะ เหมือนจะได้แค่กลิ่นเดียว ทั้งๆที่เป็นสองกลิ่นผสมกัน

Chocolate ice cream…(65 บาท)ออร์เดอร์มาทานเล็นขำๆ คู่กับของหวานอีกจานนึงค่ะ
ไอศรีมสีเข้มมากเลย น่าทานมากๆ และรสชาดก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ เข้มข้นดี
ราคาแพงกว่าแบบเชอร์เบต และมีการแต่งองค์ทรงเครื่องมาเล็กน้อย

แต่น แต้นนนนน ของหวานจานสุดท้ายของมื้อนี้ค่ะ
Strawberry Cheese Cake…(100 บาท)
…..Topped with strawberry sauce…..แอบเล็งไว้ตั้งแต่ยินดูตู้เค้กหน้าร้านแล้ว ลายริ้วสตรอเบอร์รี่ซอสในเนื้อเค้กน่าทานมากเลยนี่นา ^^

เค้กชิ้นนี้เบาๆค่ะ ยังมีความเป็นชีสเค้กไม่มากเท่าไหร่ (ยังไม่ถึงใจผึ้งน้อยค่ะ) ถ้าพูดถึงชีสเค้กที่ราคาไล่เลี่ยกันแล้ว ผึ้งน้อยชอบ Blue Berry Cheese Cake ของร้าน The Fabulous มากกว่าเพราะชีสซี่มากๆ
...มองในแง่ดี ชีสเค้กเบาๆแบบนี้ก็ไม่เลี่ยนดีนะคะ

สรุปมื้อนี้กันหน่อยค่ะ
บรรยากาศ – มีการตกแต่งที่ทำให้ตัวร้านดูแตกต่างจากภายในร้าน Somtamนัว แต่ถึงอย่างนั้น กลิ่นไก่ทอด กลิ่นส้มตำก็ยังวนเวียนมาบ้างเป็นระยะๆ เลยกลายเป็นว่ามองเข้ามาดูดีแต่มองออกไปไม่ค่อยเวิร์ค (บรรยากาศในร้านส้มตำมันดูไม่เข้ากันกะร้านเค้กที่จัดแต่งน่ารักๆอะ)
การบริการ – ช่วงรับออร์เดอร์ไม่มีปัญหา แต่ช่วงเรียกร้องความสนใจจากพนักงานนั้นแสนยาก แอบแปลกใจเล็กๆเลยเพราะว่าร้านก็เล็กๆแต่พนักงานชอบหันหลังให้หรือไม่ก็มองออกไปไหนก็ไม่รู้
รสชาด – โดยรวมแล้วพอใจในระดับนึงเลย ถึงจะไม่มีรสชาดที่หวือหวาแต่ก็จัดว่าอร่อยและอยากกลับมาทานอีก ทั้งราคาก็ยังไม่โหดร้ายอีกด้วย ^^

คราวนี้ผึ้งน้อยมาเลือกทานมื้อกลางวันกับคุณเพื่อนสองคนที่ร้านแซ่บสไตล์อีสานย่านใจกลางเมืองอย่างสยามแสควร์
ว่ากันตามตรงแล้ว ทีแรกก็ไม่อยากมาทานเท่าไหร่เพราะขี้เกียจรอคิวนานนั่นเอง แต่คุณเพื่อนชอบร้านนี้ก็เลยตามใจ (โอ้ ผึ้งน้อยแมนสุดๆค่ะ)ร้าน “Somtam นัว” อยู่ในสยามสแควร์ซอย 5 เดินเข้าซอยมาแล้วเห็นคนออๆกันตรงไหนก็ตรงนั้นเลยค่ะ หาง่ายสุดๆ
ระหว่างรอคิวโต๊ะ คุณพนักงานก็จะเอาเมนูมาให้เราออร์เดอร์กันก่อนเลย

อย่างไม่น่าเชื่อ รอโต๊ะไม่นานอย่างที่คิด (อาจเป็นเพราะเริ่มบ่ายแล้วก็เป็นได้)
ผึ้งน้อยและคุณเพื่อนได้ที่นั่งหลบมุมติดหน้าร้าน ในร้านค่อนข้างแออัด โต๊ะเรียงกันเต็มร้านเลยซักพัก เมนูแรกของพวกเราก็มาค่ะ
“ไก่ทอด” (98 บาท) เป็นส่วนปีกไก่ทั้งปีก ตั้งแต่ต้นแขน ปีกกลาง และปลายปีก ทอดมาเกรียมๆจัดวางมาในภาชนะน่ารักๆ
มีน้ำจิ้มให้เลือกจิ้มตามชอบสองแบบ คือ น้ำจิ้มไก่ และ น้ำจิ้มแจ่ว
ตัวไก่ทอดที่รสชาดกลมกล่อม ทอดมาได้ไม่อมน้ำมัน มีกลิ่นหอมแตะจมูกยั่วน้ำลาย
แต่ก็มีรอยไหม้นิดหน่อยก็พยายามเลี่ยงๆกันไปค่ะ ...ถ้าทอดมาเหลืองทองไม่ไหม้ผึ้งน้อยจะให้คะแนนเต็มซะหน่อย

ถัดมาเป็นของคู่กันที่ขาดไม่ได้
“ตำไทย” (65 บาท) และ “ขนมจีน” (25 บาท)รสส้มตำไม่จัดจ้านอย่างที่คาดหวังไว้ (เอ๊ะ..หรือหน้าเราอินเตอร์จนแม่ครัวคิดว่าทานเผ็ดไม่ได้กันนะ)
ทานคู่กันกับขนมจีนแทนข้าวเหนียวจะได้ไม่จุกมาก

ตบท้ายด้วยเมนูเพิ่มความฉลาด (ยังทันมั้ย??)
“ยำปลาทอด” (105 บาท)
ร้านนี้เค้าใช้ปลานิลไซส์กลางๆ ที่มีเนื้อหนานุ่ม จานนี้ถูกใจที่สุดในแง่ของรสชาดจัดจ้าน
ตัวปลาก็ทอดมาได้กำลังดีค่ะ ไม่ไหม้เลย

สรุปภาพรวมกันซักหน่อย
บรรยากาศ – ค่องข้างจะแออัด แต่พอลูกค้าเริ่มซาแล้วก็จะสบายตาขึ้นหน่อย เท่าที่เห็นคือไม่เน้นการตกแต่งแต่เน้นพื้นที่ใช้สอยมากกว่า ใช้โต๊ะสีแดงแปร๊ดแบบธีมร้านอาหารจานด่วน แต่ทางร้านอาจจะสื่อว่าเผ็ดแซ่บก็เป็นได้
การบริการ – เน้นความรวดเร็วเป็นหลัก
รสชาดอาหาร – อร่อยแบบกลางๆ ครบรสแต่ไม่จัด อาจเป็นเพราะมีชาวต่างชาติมาเป็นลูกค้าอยู่เยอะพอสมควร ราคาหากเทียบกับร้านส้มตำที่พบเห็นได้ทั่วกทม.แล้วก็แพงกว่าประมาณ 2-3 เท่าตัว แต่วัตถุดิบก็จะดูดีมีคุณภาพมากกว่าค่ะ

ผึ้งน้อยเดินเล่นในโลตัสบางปะกอกตามปกติ วันนั้นด้านหน้าทางเข้าข้าง Swensens ดูจอแจกว่าทุกวัน
พอลองไปชะเง้อดูกับเค้าบ้างก็เลยถึงบางอ้อว่า จากพื้นที่ว่าง (เนื่องจากร้าน Coffee World ปิดตัวไป) ได้ก่อกำเนิดใหม่โดยแบ่งเป็น 2 ร้านคือ Dakasi ร้านชานมที่หลายๆคนคุ้นเคยดี กับร้าน Amazon ร้านกาแฟที่เห็นได้บ่อยๆตามปั๊ม

Dakasi อาศัยความเล็ก สร้างเสร็จก่อน เปิดก่อน รับทรัพย์ก่อน
เรียกลูกค้าเขตชานเมืองอย่างเราๆได้มาอยู่ พร้อมเทโปรโมชั่นเปิดร้าน คนถือบัตร Club Card ของ Lotus รับส่วนลด 10 บาททุกเมนู (ปัจจุบันเหลือลด 5 บาททุกเมนูและมีโปรกับ AIS ด้วย)
ว่าแล้วจะช้าอยู่ไย ผึ้งน้อยควักบัตร Club Card ตรงเข้าไปจัดมา 1 แก้วทันที
Jasmine Milk Tea w Milk Pudding (ราคาปกติ 45 บาท)โดยส่วนตัวแล้วรู้สึกว่ารสชานมมันอ่อนไปหน่อย แอบคาดหวังว่าจะหอมมะลิและรสเข้มกว่านี้ (เพราะเคยชิมชาเขียวปั่นร้านนี้ที่สาขา The Mall ท่าพระ ตอนนั้นเข้มข้นดีทีเดียว)
ส่วนพุดดิ้งนมก็โอเคผ่าน เนื้อพุดดิ้งนุ่มๆไม่เละ ทานเพลินๆดีค่ะมีโซนโต๊ะเก้าอี้เล็กให้นั่งทานได้ด้วยนะคะ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะถือไปกันมากกว่า
ดูๆแล้ว ร้านนี้ก็นับได้ว่าเป็นทางเลือกใหม่ของชาวชานเมืองละแวกบ้านผึ้งน้อยได้ทางนึงค่ะ

ที่โซน Lobby ของโรงแรม Amari Boulevard มีบาร์นั่งดื่มชิลล์ๆในชื่อที่สื่อความหมายตรงๆว่า Lobby Bar
เนื่องจากเคารพระเบียบ “เมาไม่ขับ” ผึ้งน้อยเลยนั่นรถ BTS มาลงที่สถานี นานา จากนั้นเดินต่อมาอีกแค่นิดหน่อยก็จะถึงสุขุมวิทซอย 5 เข้าซอยมาแล้วโรงแรมจะอยู่ทางด้านขวามือ ตรงข้ามกับ Foodland ซุเปอร์มาร์เก๊ตเลยค่ะ

ปกติแล้วที่นี่จะไม่มี Cocktail Buffet นะคะ แต่วันนี้ผึ้งน้อยมาดื่มแบบ Buffet ด้วย Promotion Deal ของทางร้านในราคาเพียงแค่ 444 บาทเท่านั้น (แบบนี้ไม่โดนไม่ได้แล้ว)
ราคานี้นอกจากจะสำหรับ Cocktail Buffet แล้ว ยังรวมกลับแกล้มเป็นถั่วและข้าวโพดคั่วแบบไม่อั้นอีกด้วยค่ะ

ผึ้งน้อยสอบถามจากทางพนักงานมาว่าราคาปกติของ Cocktail ที่ร้านนี้จะอยู่ที่ประมาณ 200 บาทต่อแก้ว
(จากคำพูดนี้ก็คิดว่าน่าจะแก้วละ 200 กว่าๆ นะคะ ราคามาตรฐาน ...ผึ้งน้อยไม่ได้เห็นเมนูที่ระบุราคาซะด้วยสิ)

พื้นที่ของร้านจะไม่ได้กั้นแยกด้วยผนังแต่จะเสมือนเป็น Lobby ไปในตัวเลย ไฟจะสลัวกว่าโซนหลักเล็กน้อยตามสไตล์บาร์
ชุดโซฟาและของแต่ร้านสไตล์ไทยๆดูเข้ากันดี โซฟานุ่มน่านอนกลิ้งมาก กับแกล้มมาในจานแบบไทยๆ ไม่เฉพาะฝรั่งที่ชอบการตกแต่งแบบนี้ ผึ้งน้อยก็ชอบค่ะ
ถั่วกับข้าวโพดคั่ว มาพูนจานเลย อ้อ ลืมบอกไป วันนี้ผึ้งน้อยและเดอะก๊วนมาด้วยกัน 3 กระเพาะค่ะ
มานับแก้วไปพร้อมๆกันนะคะแก้วที่ 1
Blue Kamikaze
(Vodka, Triple sec, Blue curacao, Lime juice, Sugar syrup)
หลังๆมานี่ผึ้งน้อยไม่ค่อยดื่ม Blue Kamikaze ซักเท่าไหร่ เพราะกี่ร้านกี่ร้านก็หวานเจี๊ยบไร้รสเหล้าจนน่าเศร้าใจ...แต่ไม่ใช่กับที่นี่ค่ะ
รสเหล้าแรงแต่กลมกล่อมมากเลย ทำเอากลับมาชอบ Cocktail ตัวนี้ได้อีกครั้งแก้วที่ 2
Margarita
(Tequila, Cointreau, Lemon juice)
แก้วใหญ่สะใจมาก รสเหล้ายังเข้มข้นรุนแรงเช่นเดียวกัน (จนทุกคนตกลงกันว่าแก้วถัดไปต้องขอเบาเหล้าลงบ้างซะแล้ว)
หอมหวานตรบเครื่องตามสไตล์ของ Magarita ค่ะแก้วที่ 3
Sex on the beach
(Vodka, Peach schnapps, Crème de cassis, Orange juice, Cranberry)
ตกแต่งเก๋ๆด้วยแอ๊บเปิ้ล
แก้วนี้รีเควสแบบเบาๆ (ยังไม่อยากเปิดห้องพักเพราะกลับบ้านไม่ไหวค่ะ)
ด้วยความที่น้ำผลไม้จะเยอะซักหน่อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แก้วนี้เลยอ่อนๆดื่มง่ายค่ะ
ดูแก้วเล็กไปหน่อยเมื่อเทียบกับที่เคยดื่มๆมา (ส่วนมากเป็นแก้วกระบอกทรงสูง)แก้วที่ 4
B52
(Bailey’s Irish cream, Coffee liqueur, Grand marnier)
แก้วนี้ต้องรีบดื่มเพราะจุดไฟมาด้วย (ต้องดื่มให้ทันก่อนหลอดละลายค่ะ)
แก้วเป๊กเล็กๆแต่แรงและอร่อย รสชาดเข้มข้นมาก ช็อคโกแลตเหล้าก็ว่าอร่อยแล้ว กาแฟผสมเหล้าก็อร่อยไม่แพ้กัน
...แอบงงเล็กๆตอนอ่านเมนู เพราะเท่าที่ผึ้งน้อยรู้มา ปกติ B52 ต้องผสม Kahlua ด้วย แต่ในเมนูไม่เขียนค่ะ แก้วที่ 5
Mojito
(Light rum, Fresh lime, Brown sugar, Mint leaves, Soda)
Cocktail ที่ผึ้งน้อยไม่เคยพลาดซักร้าน เพราะเป็นอะไรที่ชอบมากจริงจัง
เสิร์ฟมาในแก้วทรงเตี้ย (โดยสถิติการดื่มของผึ้งน้อยแล้ว แก้วทรงเตี้ยมักจะชงมาเข้ม ดีที่รีเควสแบบไม่เข้มมากไป)
แก้วนี้ไม่ปลื้มเท่าที่ควร เพราะรสและกลิ่นของใบสะระแหน่ (ใบมินต์) แรงเกินไปจนกลบรสเหล้ารัมเลยแก้วที่ 6
Manhattan
(Bourbon, Sweet vermouth, Dry vermouth, Angostura Bitter)
เสิร์ฟมาในแก้วก้านสูงทรงสวยแปลกตา
เล็กแต่แรง เหมือนดื่มเหล้าเพียวๆเลยค่ะ แค่นึกถึงก็แทบจะเมาแล้ว
แก้วนี้เลยต้องยกให้คุณเพื่อน (ที่คอแข็งกว่า) เป็นผู้จัดการให้เรียบค่ะแก้วที่ 7
Bloody Mary
(Vodka, Tomato juice, Lime juice)
ตกแต่งมาน่ารักอีกแล้ว
แต่แก้วนี้พลาดอย่างแรงค่ะ เพราะโดยส่วนตัวแล้วรู้สึกว่าน้ำมะเขือเทศกับเหล้ามันไม่เข้ากันเลยซักนิดแก้วที่ 8
Daiquiri
(White rum, Sugar syrup, Lime juice)
บราโว่ !!!! แก้วนี้อร่อยที่สุดของวันนี้เลยค่ะ
รสชาดกลมกล่อมหอมหวาน ไม่แรงไม่อ่อน กำลังดีจริงๆ
แนะนำเลยค่ะ ถ้าจะมาลองดื่มกัน แก้วนี้สุดยอดแก้วที่ 9
Pink Lady
(Gin, Triple sec, Fresh milk, Sugar syrup)
ปกติก็ดื่ม Pink Lady อยู่แล้ว แต่แก้วนี้ไม่ปลื้มรองจาก Bloody Mary ค่ะ มีน้ำแข็งเล็กๆลอยมาเต็มเลยดูไม่ค่อยน่าดื่มเท่าไหร่...นั่นเป็นส่วนนึงค่ะ ประเด็นหลักอยู่ที่รสชาดที่ดันดื่มแล้วเหมือนนมเย็นใส่เหล้าซะงั้น >_<แก้วที่ 10 (แก้วสุดท้ายค่ะ ไม่ไหวแล้วววว >_<)
Dry Martini
(Gin, Dry vermouth, Olive)
ไม่โดนใจเท่าไหร่ (อาจเป็นเพราะ Daiquiri อร่อยเกินไปจนแก้วไหนๆก็ไม่อร่อยไปเลยก็เป็นได้ค่ะ)
แต่แก้วนี้ถ่ายรูปขึ้นมากค่ะ

สุดท้ายก็ดื่มไปทั้งหมด 10 แก้ว (3 คน)
กับกับแกล้มที่เน้นข้าวโพดคั่ว เติมหลายรอบมาก ทานเพลินเกินห้ามใจ
สุดท้ายนี้ “เมาไม่ขับ” นะคะ ^^

สรุปความประทับใจ
บรรยากาศ – สวยหรู ตกแต่งดูดีมีระดับ บาร์แม้จะเล็กแต่ก็ครบครัน แต่ร้านนี้จะเงียบๆอาจไม่เหมาะกับคนชอบเฮฮา แต่เหมาะแก่การนั่งดื่มชิลล์ๆค่ะ
การบริการ – พนักงานดูแลดีมาก สมเป็นระดับโรงแรม ดูเป็นกันเองแต่ยังคงความสุภาพไว้ได้เป็นอย่างดี
รสชาด – โดยรวมแล้วมีทั้ง Cocktail ที่ปลื้มและไม่ปลื้ม แล้วแต่ความชอบส่วนบุคคล แต่ด้วยราคาเมื่อเทียบกับคุณภาพ (ความกลมกล่อมในการชง) และปริมาณแล้ว ถือว่าเป็นอีกร้านนึงที่น่านั่งมากๆ