นักรีวิวร้านอาหาร

พอดีไปอยู่ป่ามาสามวันครับ กินแต่อาหารป่า พอออกมา ด้วยความคิดถึงเมืองกรุง ก็เลยออกไปแวะหาอะไรศิวิไลซ์กินหลังเลิกงานซักมื้อ ว่าแล้วก็เลยมุ่งหน้าไปสยามพารากอน ด้วยความตั้งใจอย่างเต็มที่ ว่าวันนี้ จะกินอาหารญี่ปุ่นให้ได้เลย

ตอนแรกก็ลังเลอยู่ครับ ว่าจะกินร้านไหนดีน๊า ระหว่างฟูจิกับโอโตยา เดินผ่านไปที่โอโตยาก่อน เพราะแอบรู้สึกว่าฟูจิมันแมสไป จองคิวไว้สองที่ รอสิบคิว ก็เลยไปเดินช้อปปิ้งกันก่อน แต่ดันช้อปนานเกิน กลับมาอีกที คิวเลยไปสิบกว่าคิวแล้ว ฟูจิก็คนเต็มแน่เลย เลยว่า เอาหน่ะ ไปคาบูกิก็แล้วกัน

คาบูกิเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นตั้งอยู่ที่ชั้นเดียวกับ gourmet market ครับ เดินเข้ามาทางด้านธนาคารไทยพาณิชย์ ลึกพอสมควร หน้าร้านตกแต่งออกทึบๆมืดๆหน่อย ใช้เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เป็นไม้ บรรยากาศโล่งๆ เน้นความเป็นส่วนตัวของแต่ละโต๊ะ มีฉากกั้นเป็นไม้ซีกๆ และด้วยความที่ตัวร้านอยู่ลึกหน่อย ทำให้คนไม่พลุกพล่าน เป็นร้านที่ชอบมานั่งกินอาหารญี่ปุ่น ไม่แน่ใจว่าเปิดเพลงรึเปล่า แต่ถ้าเปิดก็เบามาก เหมาะกับการนั่งคุยกันในที่เงียบๆ

ว่าแล้วก็จัดการสั่งอาหารดีกว่า เริ่มต้นด้วยชาเขียวก่อนเลยครับ จัดเสิร์ฟมาเป็นกา พอเทออกมาแล้วให้กลิ่นบางๆ ไม่หนามากเกินไป และที่สำคัญ ชาที่นี่เป็นชาแบบใบครับ ไม่ได้เป็นแบบผงหรือน้ำเปล่ากลิ่นชาเขียวเหมือนที่อื่นตามมาด้วยเมนูรองท้องเบาๆ เป็นข้าวห่อหน้าปลาแซลมอน เรียกชื่อว่า แซลมอนโรล ราคา 180 บาทครับ เห็นในรูปมีแค่สามชิ้น รู้สึกว่าน้อยจังกับ 180 บาท แต่ด้วยความอยากกินจัด ก็เลยจัดมาซักชุดตอนแรก พอมาเสิร์ฟปุ๊บก็ผิดหวังปั๊บเลยครับ ข้าวหนามาาากก ไส้ประกอบด้วยแตงกวาและปูอัด มีอยู่น้อยนิด ปลาก็สีไม่สดเท่าไหร่ และห่อออกมาก็สวยสู้ของฟูจิไม่ได้ เรียกว่าเป็นความประทับใจแรกในแง่ลบ แต่กินเข้าปากไปก็เลยเข้าใจขึ้นมาได้ทันที ว่าถ้าไส้เยอะกว่านี้ บีบมายองเนสเยอะกว่านี้ มันจะกลบรสชาติของแซลมอนและข้าวที่หอมอบอวลไปด้วยกลิ่นและความหวานของมิรินออกหมด และรู้สึกว่าแซลมอนถึงจะไม่ดีมากขนาดนั้น แต่ก็สดใช้ได้ และเข้ากับซอสไข่กุ้งเป็นอย่างดี ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดไปเองรึเปล่า

ชามที่สองครับ เป็นข้าวหมูผัดกระเทียม ปรมาณ 230 บาทชามนี้ทำออกมากลิ่นดีมากทีเดียว เป็นกลิ่นของโชยุ กระเทียม พริกไทยดำ ผัดโดยใช้น้ำซุปเบสปลาโอ ที่มีกลิ่นของมิโสะเล็กๆ ผัดกับพริกหวาน หอมญี่ปุ่นและหอมใหญ่ เลยทำให้ออกรสที่จัดจ้าน แต่ก็น่าผิดหวังทีเดียวเมื่อตักเข้าปาก เพราะให้หมูน้อยมาก และน้ำซุปที่ชุ่มท่วมข้าว ทำให้ข้าวเค็มมาก กินเสร็จ เหลือข้าวเพียบเลยวันนี้สั่งแค่นี้เองครับ เพราะว่าคนที่ไปกินด้วยกำลังไดเอ็ตอยู่ ก็นั่งกินไปคุยไปเรื่อยๆ เพลินดีทีเดียว

สรุปยอดค่าเสียหายทั้งหมด ประมาณ 570 บาท ก็ไม่แย่นักครับ เหมาะกับการนั่งเล่นเพลินๆในร้านที่ไม่ต้องเร่งรีบ ปล่อยเวลาไปกับบรรยากาศเบาๆ สบายๆ ท้องอิ่ม อารมณ์ดีครับ

ร้าน little home เป็นร้านอาหารไทยและเบเกอรี่ที่เปิดมานานมากแล้วจริงๆ เรียกว่าตั้งแต่จำความได้ เริ่มออกไปกินข้าวข้างนอกเองสมัยแรกๆก็มีเปิดให้อุดหนุนแล้ว (ประมาณ ม ต้นครับ สมัยเอ็นก็ได้ฝากท้องกับร้านนี้บ่อยๆ ) สาขาที่เมื่อก่อนไปกินบ่อยๆก็คือสาขาสีลมคอมเพล็กซ์ แต่วันนี้กลางวัน หัวหน้าชวนออกมากินข้าวกันที่สาขา standard charter ครับ ร้านหาง่ายมาก ลงรถไฟฟ้ามาก็ถึงเลย ร้านอยู่ข้างๆ mc donald's ครับสำหรับเมนูอาหารที่นี่ ก็เป็นอาหารไทยธรรมดา ที่หาทานได้ทั่วๆไป แต่ที่ไม่ทั่วไปคือเรื่องของความสะอาด และความใส่ใจในการบริการ รวมกับบรรยากาศที่โปร่ง โล่ง และเปิดให้แสงสว่างเข้าถึง เป็นร้านที่ที่ตกแต่งแบบง่ายๆ เรียบ และง่าย แต่ก็ดูดี เป็นทางการพอที่จะพาแขกธุรกิจต่างชาติมาลิ้มลองอาหารไทยแบบลำลองได้โดยไม่อาย และด้วยความที่สาขาส่วนใหญ่จะตั้งอยู่ในย่านธุรกิจ จึงไม่น่าแปลกใจที่ส่วนใหญ่ มักจะเห็นร้านแน่นไปด้วยลูกค้าใส่เสื้อเชิ้ต กางเกงแสล็ค หรือกระโปรง ในแบบพนักงานหรือเจ้าของบริษัท แต่ถึงคนจะเยอะ แต่ก็ใช้เวลาเสิร์ฟไม่นานเลยครับอ้อ อีกเหตุผลที่คนนิยมมานั่งทานกันที่ร้านนี้ก็คือราคา ที่ไม่แพงจนเกินไปครับ เมนูอาหารจานเดียวราคาเฉลี่ยอยู่ที่ 75 บาท ในย่านธุรกิจกับร้านระดับนี้แล้ว ถือว่าไม่แพงครับ

เมนูที่สั่งวันนี้ครับ เป็นเมนูที่มักจะสั่งเป็นประจำ เพราะข้างนอกหาทานค่อนข้างยาก นั่นก็คือเซี่ยงไฮ้ทะเลผัดขี้เมา รสชาติกลมกล่อมครับ เผ็ดจัดจ้าน เค็มปานกลาง ปลาหมึกและกุ้งสดใช้ได้ แต่สาขานี้ทำค่อนข้างมัน แต่ผัดกับมะเขือเทศ หอมใหญ่และผักกาด พอแก้เลี่ยนได้ต่อไปเป็นข้าวผัดกุ้งครับ ของหัวหน้า ไม่ได้ขอชิม แต่ถ่ายรูปมาให้ชมกันตามมาด้วยไส้กรอกพันเบคอนครับ เมนูนี้ไม่ประทับใจเท่าไหร่ เนื่องจากชุ่มน้ำมันมาก และเบคอนมีกลิ่นหืนนิดๆต่อไปเป็นเครื่องดื่มครับ เป็นมะนาวปั่นกับใบสะระแหน่และน้ำเบอรี่ สั่งเพราะหน้าตาเหมือน cocktail ชนิดนึง แต่ที่เสิร์ฟมาไม่ซ่า ลองทายสิครับว่าเหมือนอะไร รสชาติของน้ำปั่นใช้ได้ครับ ไม่หวานจัด ราคาโปรโมชั่น 60 บาท อร่อยดีครับ

นอกจากนั้นยังมีเมนูอีกหนึ่งเมนู แต่ไม่ทันได้ถ่ายรูป พี่อีกคนที่ไปกินด้วยก็จัดการซะเรียบร้อยไปแล้ว เป็นเมนูอาหารเจครับ

สรุปครับ มื้อนี้ อิ่มจัง ตังอยู่ครบ ส่วนเรื่องการให้คะแนน คงมีคะแนนพิศวาสเยอะ ส่วนตัวนิดนึงครับ ยังไงคงต้องมาฝากท้องอยู่ที่นี่ไปอีกนาน ถ้าไม่อร่อยคงเผ่นไปตั้งแต่ ม ปลายแล้ว แต่ยังมากินอยู่เรื่อยๆ เรียกว่าเป็นร้านที่เต็มไปด้วยความทรงจำจริงๆครับ

วันนี้ไปเซ็นทรัลเวิล์ดกับน้องมาครับ ชีวิตผมคงไปไหนได้ไม่ไกล ออกนอกเส้นทางรถไฟฟ้าไม่ค่อยได้ ไปซื้อหนังสือที่คิโนะคุนิยาเสร็จก็เลยแวะกินกันครับ

ส่วนที่มาตั้งอยู่ตรงนี้ก็ไม่น่าแปลกใจเลยครับ เป็นย่านที่เต็มไปด้วยบรรยากาศของร้านญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารญี่ปุ่น ร้านหนังสือญี่ปุ่น ซึ่งก็เป็นเพราะอยู่ติดกับห้างญี่ปุ่น หรืออิเซตันนั่นเอง ดังนั้น ร้าน saboten ก็เลยมีการตกแต่งร้านแบบไสตล์ญี่ปุ่น แต่เป็นญี่ปุ่นร่วมสมัย ออกซักปี 90 ได้ครับ หรือออกเชยนิดๆแต่ให้กลิ่นอายของวัฒนธรรมในสมัยนั้น ซึ่งเข้ากับอาหารที่ขายและระแวกใกล้เคียงได้เป็นอย่างดีร้าน saboten เป็นร้านที่ขายเมนูทอดๆทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกุ้งทอด ไก่ทอด และที่โด่งดังที่สุดก็คือหมูทอด หรือทงคัตสึนั่นเอง เมนูที่คนนิยมกินก็ไม่พ้นข้าวแกงหระหรี่หมูทอด หมูทอดสอดไส้ชีส หรือข้าวหมูทอดแบบเบสิค วันนี้ก็เลยสั่งมาสองเมนู เพื่อกินกันสามคน เนื่องจากไม่หิวมาก

พอสั่งเสร็จ สิ่งที่มาเสิร์พเป็นอันดับแรกก็คือ กระหล่ำปลีขูดฝอยครับ มาซะชามเบ้อเริ่มเลยทีเดียว พร้อมกับชามแบ่งสองใบ กระหล่ำปลีนี่เอาไว้กินกับน้ำสลัดงาแบบญี่ปุ่นที่วางตั้งอยู่คู่กับโชยุและคัตสึซอสและงาอยู่ทุกโต๊ะนั่นเอง เป็นออร์เดิร์ฟที่ไช้ได้ทีเดียว เนื่องจากขูดออกมาได้ฝอยละเอียดมาก ทำให้ไม่รู้สึกกระด้าง และลดระดับความเหม็นเขียวในตัวออกไป แต่พอราดน้ำสลัดแล้วจะทำให้น้ำสลัดติดผักมากขึ้น จึงไม่แนะนำให้ราดเยอะครับ เดี๋ยวเลี่ยน ส่วนน้ำสลัดก็เข้มข้นกำลังดีครับ ไม่เค็มไป ไม่หวานไป ไม่มันไป กลิ่นงาก็ไม่จัดจนทำให้เสัยรสชาติที่เห็นด้านบนซ้ายก็คืองาครับ เสิร์ฟมาบนขามชนิดพิเศษ ที่จัดเตรียมไว้สำหรับบดงาโดยเฉพาะ คือเนื้อผิวชามไม่เรียบ เป็นคลื่นๆครับ พร้อมกับไม้บดงาที่ให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติแบบสุดๆ มาเป็นไม้ทั้งแท่งเลยครับ เอาไว้บดเพื่อเทคัตสึซอสลงไปผสม อ้อ อย่าบดละเอียดเกินไปนะครับ เพราะจะทำให้กลิ่นงากลบกลิ่นคัตสึซอสเสียรสชาติ และจะทำให้ซอสมีเนื้อเป็นทรายๆ จะไม่อร่อยครับ

และแล้ว เมนูแรกก็มาเสิร์ฟ เป็นข้าวหมูทอดแบบธรรมดาครับ พอดีตอนที่มากิน มีโปรโมชั่น สั่งไซส์ใหญ่ได้ลด 10% ก็คือสั่งไซส์ใหญ่ได้ในราคาไซส์กลาง 280 บาทครับเมนูนี้ใช้ได้เลยทีเดียวครับ ถ้าเห็นแค่รูปอาจจะคิดว่าไม่ได้แตกต่างจากหมูทอดทั่วๆไป แต่ที่จริง เค้าใส่ใจกับรายละเอียดมากครับ ใช้หมูสันใน ที่เน้นความนุ่มมากกว่าความเหนียว ชุบไข่ แล้วชุบเกล็ดขนมปังแบบละเอียดปานกลาง ทำแบบนี้สองรอบ แล้วทอดด้วยนำมันที่ความร้อนสูงปานกลาง ทำให้หมูที่ออกมากรอบนอกนุ่มใน และไม่อมน้ำมัน จิ้มคัตสึซอสโรยงากินกับข้าวญี่ปุ่นแบบเม็ดยาวที่ไม่ชุ่มและไม่แห้งเกินไป แจ่มไปเลยครับส่วนอีกเมนูนึง เป็นข้าวแกงกระหรี่หมูทอดครับ ราคา 320 บาท จานใหญ่มว้ากกกหมูทอดรสชาติเหมือนจานแรกครับ ส่วนแกงกระหรี่ เป็นแกงแบบที่ texture ค่อนไปทางเหลว และไม่มีแครอทกับมันเหมือนเจ้าอื่นๆ ใส่พริกแห้งญี่ปุ่นที่ให้รสเป็ดที่ช่วงกลางลิ้น และมีกลิ่นแกงกระหรี่ที่ค่อนข้างแรง รสออกทางขมฝาดเล็กๆ เค็มปานกลางและหวานเล็กน้อยครับ โดยรวมก็ใช้ได้ แต่ผมชอบคัตสึธรรมดามากกว่า

เมนูทั้งสองเสิร์ฟมากับมิโสะซุปครับ เป็นมิโสะซุปที่ใส่มิโสะในน้ำเบสปลาโอแห้ง เน้นที่ความเค็มของมิโสะตามธรรมชาติและใช้โชยุแต่งกลิ่นทำให้กลิ่นโชยุไม่จัดเกินไป เป็นมิโสะซุผที่ผมว่าอร่อยมากเลยทีเดียว หากินรสแบบนี้ไม่ค่อยได้ครับ

ตบท้ายมาด้วยไอติมชาเขียว รสชาติเข้มข้น อร่อยครับ หวานน้อย ใส่นมน้อย ความเข้มของชาเขียวสูง ทำให้มีกลิ่นหอมมาก เห็นน้องบอกว่ารสชาติเหมือนไอติมชาเขียวยี่ห้อ H ที่มีแบรนด์ร้านเป็นขาวและแดงเข้ม อันนี้ไม่รู้ว่าเป็นลาภปากรึเปล่า พนักงานเิิอามาเสิร์ฟให้สามถ้วยเลยครับ บทสรุปของศึกครั้งนี้ จบลงที่ค่าเสียหายทั้งหมด ประมาณ 750 บาทกับสองเมนูครับ เรียกว่าแพงก็แพง แต่ก็ให้เยอะมาก สองเมนูกินได้สามคน เอาเป็นว่าราคาสามคนอิ่ม คิดไปหัวละ 250 บาท กับชาเขียวสามแก้ว แพงแต่อร่อยครับ

เย็นวันศุกร์หลังสัปดาห์อันแสนหวาน... และแล้วเทศกาลวาเลนไทน์ก็จบลง... แต่ในเมื่อแคมเปญยังไม่จบ ผมและเพื่อนซี้ก็เลยขอร่วมกิจกรรมตามประสาหนุ่มโสด กับราเมน K-Ca สาขาสยามพารากอนกันซะหน่อย รีวิวนี้ เลยขอเปิดตัวด้วยรูปคู่ซะเลย แต่เป็นคู่หูนะครับ ไม่ได้เป็นคู่รัก กลับมาที่สาระกันบ้าง K-Ca เป็นร้านราเมนเชนที่มีสาขาอยู่ที่สุขุมวิท เอ็มโพเรียม และก็สาขานี้ครับ สยามพารากอน ที่อยู่ที่ชั้น G ตรงข้ามกับ MK นั่นเอง ร้านนี้ก็เป้นอีกร้านที่คนเยอะพอสมควรครับ แต่จริงๆ ที่ชั้นนี้ก็เหมือนจะเต็มเกือบทุกร้าน

ร้าน K-Ca เป็นร้านที่ไม่ใหญ่มาก มีโต๊ะประมาณ 10 กว่าโต๊ะเล็ก การแต่งร้านเป็นแบบธรรมดา ออกแนวคล้ายๆ food court แต่อยู่บริเวณนี้ คงแต่งอะไรได้ไม่มากอยู่แล้วครับมาถึงก็สั่งน้ำชาเขีียวก่อนเลย ที่นี่เค้าเสิร์ฟมาเป็นกระป๋อง ไม่รีฟิลนะครับ ถ้ารู้งี้สั่งน้ำเปล่าดีกว่า แต่ลองมาคิดดูอีกทีนึง ชาเขียวยี่ห้อนี้ก็ใช้ได้ รสเข้มปานกลาง ก็ยังดีกว่าร้านที่เป็นรีฟิลแล้วจืดเหมือนน้ำเปล่าเมนูที่สั่งวันนี้ครับ ราเมนชื่อเดียวกับร้านเลย มีชื่อเรียกว่า เคกะราเมน ในเมนูบอกว่าเป็นเมนูแนะนำเลยทีเดียว เลยจัดแจงมาลองซะดูแล้วน่ากินทีเดียวครับ มีส่วนประกอบเป็นหมู สาหร่าย และไข่หนึ่งลูกแต่สำหรับ comment นะครับ เส้นเป็นแป้งๆ ไม่ประทับใจเท่าที่ควร ความหนึบไม่ได้ครับ หมูชาบูแ่นบางมากสองแผ่น รสชาติก็ไม่ประทับใจ ไม่ติดกลิ่นย่างและซีอิ๊วหมักเลย ส่วนซุป เป็นซุปเบสไขกระดูก ผสมมิโสะเล็กน้อย กลิ่นโชยุบางๆ เรียกว่าไม่มีอะไรโดดเด่น ชามนี้ รวมๆก็เรียกว่ากินได้ แต่ด้วยสถานที่และราคา 170 บาท ขอไม่ให้ผ่านแล้วกันครับ

เมนูต่อไปเป็นชุดครับ ชุดอะไรซักอย่างราเมน จำชื่อไม่ได้จริงๆ แต่ในเมนูบอกว่าเป็นเมนูที่ขายดีที่สุดครับ ทั้งชุดประกอบด้วยราเมนที่เหมือนเคกะราเมน แต่เป็นหมูสามชั้น ที่เค้ายืนยันว่าไม่มัน ข้าวชามนึง และเกี๊ยวซ่าสี่ชิ้นชามนี้รสชาติเหมือนชามแรกครับ ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ส่วนเรื่องเกี๊ยวซ่า หมูสับเกี๊ยวซ่าที่นี่ไม่เหมือนที่อื่นครับ เข้าปากแล้วละลายเลยทีเดียว แต่กว่าจะผ่านไปถึงขั้นนั้น แป้งหนามากครับ และหมูก็น้อยมาก

ขอสรุปว่าวันนี้ 400 กว่าบาทกับสองคน ไม่ประทับใจครับ ทั้งรสชาติและราคา ถ้าถูกกว่านี้จะอยู่ในระดับที่รับได้ครับ

วันนี้ตั้งใจมาตั้งเต๊นท์ในงานคอนเสิร์ตของ toyota vios เลยขับรถมากับเพื่อน พร้อมน้องสาวสุดแสบ พอออกรถ เราก็เริ่มออกเดินทาง หลับตั้งแต่ 5 นาทีที่ขึ้นรถ ตื่นขึ้นมาท่ามกลางบรรยากาศขุนเขาของเขาใหญ่ในวันที่อากาศไม่ร้อน พร้อมด้วยความสดชื่นของแมกไม้นานาพันธุ์ ให้สัมผัส อารมณ์ และความรู้สึกเป็นส่วนนึงของธรรมชาติ

แต่ก่อนท่าเราจะออกป่าเข้าดงไปซะก่อน กลับมาที่ร้านยุ้งข้าว หรือ The Grenary ที่ตั้งอยู่บนถนนธนะรัชต์ และแน่นอน เพื่อนเป็นคนเลือกเพราะอยู่ระหว่างทางไปโบนันซ่าเขาใหญ่ที่พักนั่นเอง แค่หน้าร้านก็รู้แล้วว่าเป็นธรรมชาติขนาดไหน บรรยากาศของร้านนี้ตกแต่งได้แบบสบายๆ ให้ความรู้สึกใกล้ชิดธรรมชาติมาก แต่การจัดแสงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ทำให้ภายในร้านมืดเกินไปหน่อย เลยเลือกออกมานั่งบริเวณที่เป็น terrace แต่ก็มานึกเสียใจภายหลัง เพราะแมลงวันเยอะมากภายในร้าน มีเค้าน์เตอร์บาร์ ที่ออกแบบมาอย่างน่ารักและลงตัว ดูไม่ขัดกับบรรยากาศโดยรวมส่วนเมนูที่สั่งครับ เปิดมาด้วยปลาเก๋าทอดสามรส รสชาติออกหวานนำ เค็มกับเปรี้ยวตาม แต่ไม่เผ็ดมากครับ ขาดความลึกของเครื่องปรุง และกลิ่นของพริกแห้ง แต่โดยรวมถือว่าผ่านครับเมนูต่อไป แกงส้มชะอมกุ้ง เมนูนี้อร่อยดีครับ รสชาติครบเครื่อง แต่ไม่จัดจ้าน เครื่องแกงที่ใช้อร่อยดีครับ สามารถดับกลิ่นฉุนของชะอมได้ดี กุ้งก็ไม่น่าเกลียดครับ ถึงจะไม่ได้สดมากมายแต่ก็ไม่แย่ครับตามมาด้วยผัดตำลึงเห็ดหอมครับ เมนูนี้ไม่ได้โดดเด่นอะไรเป็นพิเศษ รสชาติธรรมดาๆและเมนูสุดท้ายครับ คั่วกลิ้งหมู จานนี้ กลิ้งเลยจริงๆครับ เผ็ดมาก เผ็ดจนเพื่อนสะอึก ท้ายที่สุดก็กินไม่หมดครับ กินได้แค่ครึ่งจาน นอกจากรสเผ็ดแล้ว แทบไม่รู้สึกถึงรสชาติหรือกลิ่นอื่นๆเลย กินเสร็จก็พร้อมเดินทางต่อครับ แต่ก่อนออกเดินทาง เราก็ไม่ลืมถ่ายรูปร่วมแคมเปญอีกซักสามสี่รูป ขอเลือกรูปนี้มาแชร์กันครับ ส่งท้ายด้วยการเช็คบิลกับราคา 768 บาทครับ สำหรับ 4 คน ก็เรียกว่าไม่แพงมาก อิ่มท้องได้ระหว่างทาง แต่ไม่ได้เป็นร้านที่เหมาะกับการนั่งชมบรรยากาศหรือผ่อนคลายไปกับธรรมชาติของเขาใหญ่ แต่รสชาติก็โอเคครับ