ขนมอาโป้ง แม่สุณี

Open Now

Now Closed

ช่วงเดือนปลายๆกรกฎาคม มีโอกาสลงใต้ไปทำงานที่ภูเก็ต ก่อนไปตั้งใจว่าจะต้องหาของกินพื้นเมืองของชาวภูเก็ต จังหวัดที่ได้ชื่อ ไข่มุกอันดามัน ไปสะดุดชื่อ “ขนมอาโป๊ง แม่สุณี ซอยสุนอุทิศ” อยากรู้ว่าขนมนี้คืออะไร เลยถามกู๋ google ว่า มันคืออะไร กู๋ให้ไปถามน้าวิ wigipedia น้าตอบมาว่า อาโป๊งเป็นขนมพื้นเมืองเลื่องชื่อของจังหวัดภูเก็ต เดิมทีขนมอาโป้งเป็นขนมพื้นเมืองของชาวมาเลเซีย ซึ่งเรียกกันว่า ‘ขนมเบื้อง’ และต่อมาได้เข้ามาแพร่หลายในจังหวัดภูเก็ต เนื่องจากชาวมาเลเซียปีนังได้ย้ายเข้ามาอยู่ภูเก็ต ขนมอาโป๊งจึงกลายมาเป็นขนมพื้นเมืองภูเก็ตด้วยเช่นกัน ขนมอาโป๊งมีหน้าตาคล้ายขนมถังแตก นอกจากเรียกอาโป๊งแล้ว ส่วนใหญ่รู้จักในชื่อ ขนมเบื้องมาเลย์ชาวภูเก็

วันนี้แวะไปซื้อ ขนมอาโป๊งให้แม่ครับ แน่นอน ที่ร้านอาโป๊งมีมากมายแต่ที่สนใจและติดใจเป็นพิเศษต้อง ร้านนี้เลยครับ "ขนมอาโป๊งแม่สุณี" เพื่อมามอบให้คุณแม่สุณี เอ๊ยไม่ใช่ แม่ผมเองครับ ติดตามรูปป้อนด้านล่าง 555+ รสชาติของที่นี่จะกรอบหอมหวานมากกว่่าที่อื่น และ ยังทำสดๆ ร้อนๆ ไม่ทำเผื่อไว้เยอะๆนานๆร้านอยู่ในซอย สุ่นอุทิศ เข้าซอยไปนิดเดียว ร้านอยู่ซ้ายมือครับ มีป้ายเด่นชัดอาโป๊งในกระทะร้อนๆ นำแป้งลง ไม่ถึง 2 นาทีก็ได้ทานแล้วครับ และ ที่นี่จะใช้เตาถ่าน เพื่อเพิ่มความหอมของขนมด้วยนะครับ เยี่ยมจริงๆ แม้ค้าตั้งเตาไว้ 5-6 เตาทำพร้อมๆกันเลยครับ มือเซียนมากครับ ดูขนาดไฟ เพิ่มถ่านในเตา คนแป้งขนมในหม้อ เอาแป้งลงกระทะ เคลือบเนยบนกระทะ จับเวล

ร้านอาโป๊งแม่สุณี ถือว่าเป็นร้านที่อยู่ในเมือง หาง่าย เข้าไปใน ซอยสุ่นอุทิศ ไม่ถึง ห้าเมตร อยู่ซ้ายมือเลยครับ รสชาติของขนมอาโป๊งที่นี่ จะออกโทนกรอบและหอมหวานมากกว่าที่อื่นหลายคนที่ชอบหวานจะต้องมาซื้อที่นี่, เมื่อพูดถึงอาโป๊ง ก็คือ ขนมของคนภูเก็ต พังงา รสชาติคล้ายๆ ทองม้วน แต่ อาโป๊งจะมีส่วนกรอบ ส่วนนุ่มอยู่ด้วยนำแป้งมาหยอดแล้ว กระจายให้ถั่วกระทะ ตามรูปเลยครับ น่าทานไหมหาง่ายครับ ร้านอยู่ ซอย สยาม หรือเรียกว่า สุ่นอุทิศ ก็ได้ ข้างร้าน หมี่หุ้นป้าฉ่าง, รสชาติหอมอร่อย แต่ใครไม่ชอบหวานมาก อาจต้องซื้อเจ้าอื่น ส่วนใครชอบหอมหวานมากมาก มันเข้มข้นต้อง ร้านนี้เลยครับ การบริการก็ไว ถึงแม้เขาจะทำเตรียมไว้เยอะๆไม่ได้ แต่เขาคำนวณ ทำล่ว

วันนี้ได้มีโอกาสไปซื้อทาน อาโป้งแม่สุณีกับมื้อว่างหลังเที่ยง เนื่องจากคนที่บ้านบ่นอยากกิน ร้านนี้อยู่ในซอย สุ่นอุทิศ ถนนเยาวราช เลี้ยวเข้าไปปั๊บอยู่ซ้ายมือต้นซอยเลยครับ หาไม่อยาก และ เปิดขายแทบทุกวัน หยุดวันอาทิตย์ วันเสาร์ไม่แน่ใจนะครับ เพราะไม่เคยสังเกตุ ขอภัยด้วยครับในข้อมูลตรงจุดนี้ร้านนี้โดดเด่นที่อาโป๊งจะกรอบมากกว่าร้านอื่นๆ และ หอมกะทิมาก แต่หากใครไม่อยากไม่ชอบหวานมากมาก และ หอมจนเลี่ยนสำหรับบางคน ต้อง skip ครับร้านนี้ หากใครชอบ หวานมาก มัน หอมกะทิสุดๆ ต้องที่นี่เลยครับร้านสะอาดสะอ้านดีมากครับ 10/10 และ บริการก็ทั่วไปเพราะเป็นร้านแนวแผงลอย ข้างทาง สั่งปุ๊บ หยิบให้ถุงปั๊บปั๊บๆ ราคาก็ 20 บาทได้ 7 ชิ้นครับขนมอาโป๊ง ข

วันนี้มีโอกาสผ่าน ซอย สุ่นอุทิศเลยแวะซื้อชิมซะหน่อย เป็นร้านข้างทาง เข้าซอยนิดเดียวไม่ถึง 10 เมตรก็จะเจอร้านอยู่ซ้ายมือ บรรยากาศ ข้างทางนะครับ ธรรมดา ไม่มีที่หลบแดด ไม่มีที่นั่งทาน ซื้อกลับอย่างเดียว ร้อนมากกกกกยื่นเงินให้ 20 บาท ได้มาเจ็ดชิ้น ทานอิ่มทีเดียว รสชาติ กรุบกรอบ รสชาติคล้ายๆ ขนมทองม้วนแต่หอมกะทิมันกะทิกว่า มีส่วนนุ่มส่วนแข็ง ได้รสชาติการผสมผสานอย่างลงตัวของอาโป๊ง ขนมทานเล่นดั้งเดิมของภูเก็ตดูอีกรูป แน่ค้าหยิบขนมให้จากตู้นี่แหละครับ อยากให้ไปทานกัน อร่อยจริงๆบริการ ก็เฉยๆ เพราะเป็นร้านข้างทาง ให้เงินแม่ค้า แม่ค้าก็ยื่นขนมให้ แต่เราโทรศัพท์อยู่ด้วย แม่ค้าใจดีก็ถือขนมรอสักพักใหญ่ ไม่มีหน้างอ ก็ให้ผ่านครับ สำหรับบริการความ

ก่อนที่ผมและเพื่อนจะเดินทางกลับจากภูเก็ต ก็ไปเดินเล่นแถวเมืองเก่าของภูเก็ตอีกครั้ง เพื่อทานโอ๊ะเอว ขนมหวานขึ้นชื่อของที่นี้ แต่บังเอิญว่าร้านปิด เลยเหลือบมาเห็นร้านขนมอาโป๊งแม่สุณี เป็นรถเข็นจอดอยู่ข้าง คนขายยืนทำขนมอย่างขมักเขม้น เลยตกลงกันลองซื้อมาทานดูทั้งหมดประมาณ 7 ชิ้น เหมือนมีเพื่อนคนนึงบอกว่าไม่ทาน แต่เมื่อทุกคนทานเข้าไป ก็พูดเหมือนกันว่า "อร่อยจริงๆ ไม่น่าเชื่อ" ลักษณะของขนมจะกรอบด้านนอกนุ่มด้านใน มีรสชาติหวานนิดๆ กำลังพอดี แถมราคาไม่แพงครับ 7 ชิ้น 20 บาทครับ ประมาณนั้นผมขอสรุปเป็นกลุ่มๆประมาณนี้นะครับรสชาติ: อร่อยอย่างไม่น่าเชื่อครับ อาจจะเพราะว่าไม่ได้ตั้งความหวังไว้ด้วยมั้งครับ อิๆ "กรอบนอกนุ่มใน" แต่ต้องทานตอน

เพิ่ง review หมี่ต้นโพธิ์เสร็่จไป พอมานั่งดูรูปก็เห็นว่ามีรูปที่เราไปทาน แผ่นแป้งหวานกรอบมาด้วย ตอนแรกจำไม่ได้หรอกว่าเค้าเรียกขนมไรน้า ไปถามคุณสามี he ก็บอกว่า ก็ขนมอาโป๊งป้าสุณีไง เราก็เลยลองมา Review ให้เพื่อนๆ ได้อิจฉาเล่นไง จะบอกว่า เราตั้งใจให้คุณสามีขับรถพาไปลองทานเลยนะ คือเราไปเดินเที่ยวถ่ายรูปที่หมู่บ้านชิโนโปรตุเกสกันเสร็จ ก็เลยขับรถทัวร์ชิมของดังของภูเก็ตกันต่อ พอได้มาถึงร้าน สิ่งแรกที่แปลกใจ คือก็ร้านรถเข็นธรรมดา แต่ทำไมคนรอคิวเยอะมาก จะบอกว่า เราไปต่อคิวรอบแรกไม่ได้ทานนะ เพราะต้องรอหลายคิว ก็เลยไปกิน โอ๊ะเอ๋วแป๊ะหลีรอก่อน ขณะนั่งกินโอ๊ะเอ๋ว ตาก็ชำเลืองไปเห็นคิวเริ่มน้อยลง เราก็เริ่มรีบวิ่งไปซื้่อขนมอาโป๊งมา