7
4
0
เวลาเปิด-ปิด
จันทร์ - อาทิตย์
10:00 - 22:00
ข้อมูลข้างต้นใช้เพื่ออ้างอิงเท่านั้น กรุณาตรวจสอบข้อมูลกับร้านอาหารอีกครั้ง
เมนูแนะนำ
ไปเดินเล่นกับเพื่อนที่เซ็นทรัลลาดพร้าว หลังจากเดินช็อปปื้งกันจนพอใจแล้วก็ได้เวลาอาหารเย็นของเราสองคน วันนี้จะมาที่ร้านราเมงร้านนึงร้านนี้เพื่อนเป็นคนเลือกราเมงรสเผ็ด เมูนี้ของเรา หน้าตาน่ากินดีหรือกำลังหิวหรือเปล่าก็ไม่รู้ สีสันได้ใจจริงๆ มีไข่ใส่มาให้ครึ่งฟอง รสชาติก็ไม่ได้เผ็ดมากเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะเรากินเผ็ดอยู่แล้วก็เลยรู้สึกเฉยๆ แต่อร่อย เส้นราเมงเขาจะไม่นิ่มเกินไปแต่ก็ไม่ได้แข็งกำลังกินชาชูเมง เมนูนี้ของเพื่อน ขอเพื่อนชิมลองดูก็จะหอมกระดูกหมูเข้มข้นดี ของกินเล่น ไก่คาราเกะ รู้สึกว่าจะแข็งไปนิดหน่อยแต่ก็ยังพอเคี้ยวได้ อาจเป็นเพราะทอดนานไปหน่อยมั้ง ที่สำคัญอมน้ำมันมากๆๆๆๆ ต้องเอาทิชชู่ซับออก เมนูของหวาน ชื่อย๊าวยาว แต่ขอบอกว่ามันอร่อยมากกกกก ด้านบนจะเป็นเหมือนน้ำเชื่อมหวานๆแต่จะหอมๆ ข้างล่างคือเต้าฮวยดีๆแต่นิ่มและก็หอมมาก อันนี้อร่อยเลย แปลกและอร่อยดี
อ่านต่อ
แวะมาคุยงานกับเพื่อนที่เซ็นทรัลลาดพร้าวครับ มื้อเย็นวันนี้เข้าร้าน Bakudanya ร้านราเมนที่อยู่ในหลืบชั้น 1 ของเซ็นทรัล แต่หาไม่ยาก อยู่หลังร้าน after you ครับ เกี๊ยวซ่าครับ เกี๊ยวซ่าร้านนี้อร่อย แป้งนุ่มๆ คลุกกับผัก หอมอร่อยครับ ชาชูราเมนครับ ชามนี้ 200 บาทต้นๆ ถือวาแพงไปหน่อยสำหรับราเมน ส่วนตัวแล้วน้ำซุปรสชาติเข้มข้นไปหน่อยจนเค็มนิดๆ ส่วนหมูชาชูสไลด์บางนุ่มดีครับ มื้อนี้ตก 300 บาท ส่วนค่าน้ำแนะนำให้สั่งน้ำชาครับ ถูกกว่าน้ำเปล่าซึ่งขวดละ 20 บาท
อ่านต่อ
ร้านนี้อยู่ชั้นล่างของเซ็นทรัล ลาดพร้าวค่ะ เดินทางด้วยรถประจำทางหรือ mrt ก็สะดวกดีค่ะ บรรยากาศร้านโอเคค่ะ พี่ๆพนักงานก็บริการดีค่ะ ร้านนี้เป็นร้านราเมนค่ะ สามารถเลือกระดับความเผ็ดได้ในแต่ละครั้ง เมนูก็มีหลากหลายดีค่ะ ชื่อร้านเต็มๆค่า อันนี้เป็นชาชูเมนกับ ราเมนรสเผ็ดค่ะ ไปร้านไหนก็ชอบชาชูเมนเพราะว่าได้หมูเยอะสุดแล้วค่ะ ทั้งสองหอม แล้วก็อร่อยค่ะ เส้นให้เยอะมากๆเลย ซดกับน้ำซุปอร่อยมากๆ เกี๊ยวซ่า มาแบบร้อนๆอร่อยมากค่ะ อันนี้เป็นพุดดิ้งค่ะ ก็โอเคค่ะ หอมๆ
อ่านต่อ
บังเอิ๊นบังเอินที่คุณหัวหน้าหนีบเอาผึ้งน้อยมาทำงานนอกสถานที่ และบังเอิ๊นบังเอินงานเสร็จตอนเกือบๆเที่ยง หรือคุณหัวหน้าจะแอบตั้งใจก็ไม่รู้ แต่เอาเป็นว่าผึ้งน้อยก็ได้มาแวะทานมื้อกลางวันกันที่เซ็นทรัลลาดพร้าวที่นานๆทีจะผ่าน เน้นว่า "ผ่าน" ค่ะ เพราะผึ้งน้อยแวะมาแค่เพื่อทำธุระแถวนี้ประเดี๋ยวประด๋าว ยังไม่เคยย่างกรายเข้าไปเลยแม้แต่ปลายเท้า เข้ามาถึงในตัวห้างพวกเราก็เดินหาที่ลงจอดกันก่อนเลย หลังจากกวาดตามองสักพักก็เห็นว่าที่ชั้น1มีร้านอาหารอยู่บ้างแต่ปรากฏว่าพอลงบันไดเลื่อนมาเท่านั้นแหละ โห เป็นมุมที่มีร้านอาหารแปลกตาเยอะแยะเลยนี่นา และแล้ว...คุณหัวหน้าก็มายืนทำตาเป็นประกายอยู่หน้าร้านนี้ค่ะร้านบาคุดัง (Bakudan-ya) แปลเป็นภาษาไทยว่า "ร้านลูกระเบิด" ปล.ลืมบอกไปว่าคุณหัวหน้าเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ เป็นร้านราเมงขนาด1บล๊อกเล็ก จัดแต่งสไตล์ญี่ปุ่นเน้นโทนสีน้ำตาลกับไฟสีนวลๆ มีโต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มประมาณสิบกว่าโต๊ะตอนพวกเรามายังไม่มีคนเลยค่ะ แอบหวั่นๆอยู่ว่าร้านนี้จะไม่อร่อยรึเปล่า แต่ยังไงซะในเมื่อคุณหัวหน้า"อยากทาน" บวกกับผึ้งน้อย"อยากลอง" ...เท่านี้ก็มิมีปัญหา เมนูที่คุณหัวหน้าสั่งอย่างว่อง "เนงิราเมน" หรือ "ราเมงต้นหอม" นั่นเอง (200 บาท)หน้าตาเป็นเช่นนี้ ...คุณหัวหน้าแอบผิดหวังนิดหน่อยเพราะเนงิราเมงที่ญี่ปุ่นเค้าจะใส่ต้นหอมเยอะมากจนพูนแทบจะล้นออกนอกจาน พอมาเป็นเนงิราเมงเมืองไทยดันมีต้นหอมแค่หยิบมือ คุณหัวหน้าบอกว่าเส้นลวกสุกเกินเลยแอบเละค่ะ ส่วนอันนี้เป็นเมนูที่ผึ้งน้อยสั่ง "โนริทสึเคะเมง" หรือ "ราเมงสาหร่ายกับซุปแบบเผ็ด" (240 บาท)ถ้าเป็นทสึเคะเมงธรรมดาจะเลือกไซส์ได้ว่าจะเอาจานเล็กหรือจานปกติ แต่ถ้าเป็นทสึเคะเมงที่มีเครื่องพิเศษ (เช่น สาหร่าย) ก็จะมีแค้ไซส์เดียวค่ะ เส้นราเมงแบบเย็น รายล้อมด้วยสาหร่ายกองโต หมูชาชู2ชิ้นใหญ่ๆ ผักดอง ไข่ต้มยางมะตูม ผักกะหล่ำต้ม ตบท้ายด้านบนด้วยต้นหอมกองโต (ดูจะเยอะกว่าชามของคุณหัวหน้าซะอีก ก็เลยยกหัวหอมกองโตให้คุณหัวหน้าไป..ก็เห็นแกทำหน้าเสียใจที่ต้นหอมไม่พูนชามซะขนาดนั้นนี่คะ) ทานคู่กับน้ำซุปเย็นรสเผ็ดที่อุดมด้วยงาขาวลอยเต็มผิวหน้า น้ำซุปรสเผ็ดที่ร้านนี้สามารถเลือกระดับความเผ็ดได้นะคะ ทางร้านแนะนำว่าระดับ 5 เป็นระดับที่เหมาะกับคนไทยที่ทานเผ็ดแบบทั่วไป (ใครทานเผ็ดมหาการก็ปรับเพิ่มกันเอาเองนะคะ) ผึ้งน้อยก็เลยเลือกระดับ 5 แม้ใจจริงอยากลองซักระดับ 7 ก็ตาม ต่อหน้าคุณหัวหน้าต้อง Keep Look นิดนึงจริงมั้ยคะ จะมาซดบะหมี่ซี๊ดซ๊าดแสบทรวงคงจะไม่เหมาะเท่าไหร่แน่เลยโชคดีที่เส้นในชามผึ้งน้อยไม่เละ ลวกมาได้เด้งดึ๋งดังกำลังดี เครื่องต่างๆที่ใส่มาแม้หมูชาชูจะดูแห้งๆแต่ก็มีรสชาติและไม่แห้งอย่างที่คิด(ถึงจะไม่นุ่มชุ่มฉ่ำละลายในปากก็ตาม) ชอบไข่ยางมะตูมมาก เก็บไว้กินสุดท้ายละกัน...(นิสัยเด็กๆไม่ยอมโตซักทีเลยน้อตัวเรา)น้ำซุปแทบจะไม่เผ็ดเลยในตอนแรก แต่ค่อยๆแรงขึ้นในช่วงต่อๆมาตามความเห็นส่วนตัวของผึ้งน้อยแล้ว ความเผ็ดระดับ 5 น่าจะเป็นระดับที่เผ็ดสำหรับคนญี่ปุ่นมากกว่า ถ้าจะเป็นระดับเผ็ดของคนไทยน่าจะซัก 7 ขึ้นไปอย่างที่ผึ้งน้อยตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก แต่ความเผ็ดระดับซู้งสูงต้องเพิ่มเงินนะคะ โดยรวมๆแล้วจานนี้อร่อยเลยล่ะค่ะ ชอบสาหร่ายแห้งที่พอทานคู่กันกับเส้นราเมงและน้ำซุปเผ็ดแล้วมันใช่เลย (ปกติเวลาไปทานเมนูจำพวกหมี่เย็นนี่จานนึงก็จะมีสาหร่ายโรยหน้ามานิดเดียว คราวนี้ก็เลยได้ทานอย่างจุใจ) ประกอบกับไข่ยางมะตูมที่ต้มมาได้กำลังดี ไข่แดงสีส้มเยิ้มๆๆๆ โอ้ย..เห็นแล้วห้ามใจไม่ไหวบรรยากาศร้าน : เป็นบรรยากาศญี่ปุ่นๆ ดูน่านั่งทานแบบสบายๆ โต๊ะเก้าอี้ดูใหม่และสะอาดสะอ้านดีค่ะ ติตรงที่วางแพ๊คน้ำอัดลมกระป๋องไว้นอกครัวซึ่งมากินเนื้อที่ทางเดินเข้าร้าน (ที่แคบอยู่แล้ว) แลดูไม่เรียบร้อยนักการบริการ : พนักงานยิ้มแย้มและให้คำแนะนำเกี่ยวกับอาหารได้ชัดเจนดีค่ะ รสชาติอาหาร : จานของคุณหัวหน้าเส้นเละเกิน แต่จานของผึ้งน้อยอร่อยเริ่ดค่ะ ซุปเผ็ดก็เป็นอะไรที่เวิร์คมากสำหรับคนไทยอย่างเราๆ จะได้ไม่ต้องมาสาดพริกป่นกันจนน้ำซุปเปลี่ยนเป็นสีแดงให้ชาวต่างชาติตกใจเล่นความคุ้มค่า : แอบแพงไปนิดหน่อยสำหรับหมูชาชูแค่ 2 ชิ้น (ด้วยความที่เพิ่งไปทานที่ร้านเซนไดมกโคริมาเมื่อไม่นาน ร้านนั้นหนักทั้งเครื่องและเส้น คุ้มค่าคุ้มราคา ทานแล้วจุกแต่ก็อร่อย) แต่ถ้าเอาความพึงพอใจมาประกอบด้วยก็โอเลยค่ะ (เทคะแนนพิศวาสให้ไข่ต้มยางมะตูม หลายๆร้านที่ทานมาต้มซะเป็นไข่ต้มทั้งนั้นเลย เสียใจ)
อ่านต่อ
ถ้าใครเดินๆอยู่เซนทรัลลาดพร้าวและกำลังหาราเมนกินอยู่แนะนำให้ไปลองร้านนี้ค่ะ Bakudanya ไปลองมาแล้ว โอเคเลยลองสั่งชาชูเมงมากินชามนี้ 230 บาทค่ะ ที่สั่งเมนูนี้เพราะได้หมูเยอะที่สุดแหละ ^^รสชาติหอม อร่อยค่ะชามนี้ชื่อ tsukemen เป็นหมี่เย็น หมี่สองก้อน ราคา 210 บาทพร้อมกับน้ำซุปรสเผ็ด ซุปความเผ็ดระดับ 20 ต้องเพิ่มเงินอีก 30บาทค่ะแต่รูสึกว่าซุปก็ยังไม่ค่อยเผ็ดเท่าไหร่อ่ะเอาหมี่มาชุปน้ำซุปแล้วอร่อยดีค่ะ เย็นๆ หอมงาด้วย แต่กินไปเรื่อยๆแอบเลี่ยนมันนิดหน่อยง่ะที่จริงอยากลองความเผ็ดเยอะๆนะ พนักงานบอกเผ็ดสูงสุดระดับ 200 แต่ต้องเพิ่มเงิน 300 บาทเลยลองกินระดับยี่สิบก่อนก็ได้ แหะๆพนักงานที่นี่บริการดีค่ะ แนะนำเมนูดีบรรยากาศร้านนั่งสบายเลือกนั่งไดว่าจะนั่งที่หน้าเคาน์เตอร์หรือนั่งที่โต๊ะไปลองชิมกันค้าา
อ่านต่อ