วิดีโอ
อ่านรีวิวฉบับเต็ม
2012-05-01
31 วิว
บนเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยอย่างพระราม9 ผึ้งน้อยก็เลยต้องอาศัยคุณเพื่อนชาวก๊วนกินแหลกเป็นผู้นำทางพิกัดเป้าหมายในวันนี้อยู่ใน Community Mall ของย่านนั้น The 9 พระราม9 นั่นเองค่ะเลี้ยวรถเข้าไปตามลูกศรบอกทางไปลานจอดรถก็จะเป็นลานจอดกว้างๆ แดดตอนเที่ยงช่างร้อนอย่างมหาศาล โชคดีที่มีรถรับส่งบริการ ไม่อย่างนั้นคงได้โดนแดดเผาแห้งตายก่อนจะมาถึงร้านแน่ๆร้าน Salad Gallery หาไม่ยากค่ะ เลี้ยวรถเข้ามาจากปากทางก็เห็นเลย ภายนอกเป็นสีเอิร์ธโทนออกไปทางโอโรสและมีการตกแต่งภายนอกให้มีลักษณะเป็นอาคารแนวๆอาหรับ ซึ่งนับว่าเด่นๆมากๆ เมื่อเห็นเป้าหมายแล้ว การเดินจากจุดที่รถบริการมาส่งก็มิเป็นปัญหาอีกต่อไป (เพิ่งเห็นตอนขากลับ ว่ามีที่จอดร
พิกัดเป้าหมายในวันนี้อยู่ใน Community Mall ของย่านนั้น The 9 พระราม9 นั่นเองค่ะ
เลี้ยวรถเข้าไปตามลูกศรบอกทางไปลานจอดรถก็จะเป็นลานจอดกว้างๆ แดดตอนเที่ยงช่างร้อนอย่างมหาศาล โชคดีที่มีรถรับส่งบริการ ไม่อย่างนั้นคงได้โดนแดดเผาแห้งตายก่อนจะมาถึงร้านแน่ๆ
ร้าน Salad Gallery หาไม่ยากค่ะ เลี้ยวรถเข้ามาจากปากทางก็เห็นเลย ภายนอกเป็นสีเอิร์ธโทนออกไปทางโอโรสและมีการตกแต่งภายนอกให้มีลักษณะเป็นอาคารแนวๆอาหรับ ซึ่งนับว่าเด่นๆมากๆ เมื่อเห็นเป้าหมายแล้ว การเดินจากจุดที่รถบริการมาส่งก็มิเป็นปัญหาอีกต่อไป (เพิ่งเห็นตอนขากลับ ว่ามีที่จอดรถชั้นใต้ดินด้วย เอวัง)
ภายในร้านเองก็ตกแต่งให้รับกับภายนอก มีมุมนึงของร้านที่ชั้น2 จะจัดเหมือนเป็นห้องหนังสือด้วยค่ะ บนนั้นเท่าที่เห็นก็มีอยู่โต๊ะเดียวดูเป็นส่วนตัวก็จริงแต่ก็แอบดูเหงาๆไปหน่อย พวกเรา3คนเลยเลือกนั่งกันที่โซฟาตัวยาวริมหน้าต่างกันแทนค่ะ
เมนูน่านึงเป็นเมนูสลัดล้วนๆ ส่วนอีกหน้าเป็นเมนูอาหารอิตาลี ของทานเล่น และของหวาน(เป็นแผ่นเดียวหน้า-หลังน่ะค่ะ) ...แล้วทำไมแต่งร้านแนวอาหรับล่ะนี่
มีเมนูสลัดปลาร้าด้วยนะคะ แต่ผึ้งน้อยใจไม่กล้าพอ หมากฝรั่งก็ไม่ได้พกมาซะด้วยสิเสียดายที่วันนี้เมนูเครื่องดื่มของทางร้านที่มีส่วนผสมของมะนาวไม่สามารถทำได้ (มะนาวหมด T^T) เราเลยได้เครื่องดื่มที่ไม่ค่อยโดนนักแต่สีสันสวยงามมาดังนี้
เรียงจากซ้ายมาคือ ฟรุตพันช์ กรีนแอ๊บเปิ้ล และ บลูฮาวายค่ะ ทั้งหมดเป็น Macktail ไร้แอลกอฮอล์นะคะสีสวยแต่รสไม่โดนเท่าไหร่ มีฟรุตพันช์ที่โอหน่อยค่ะ ได้รสไม่หวานเกินไปและมีกลิ่นหอมๆ แต่บลูฮาวายหวานมากจนเหนียวคอ ส่วนกรีนแอ๊บเปิ้ลกลับจืดๆจางๆ
สลัดจานแรกมาแล้วค่ะ
Salmon Salad ทานคู่กับน้ำยำรสเปรี๊ยวปรี๊ด (หรือว่านี่คือสาเหตุที่มะนาวหมด)
แอบผิดหวังเล็กๆเพราะนอกจากจำนวนชิ้นจะน้อยกว่าที่โชว์ในเมนูแล้ว (ในเมนูมี 6 ชิ้นค่ะ) ชิ้นปลาก็สั้นๆเล็กๆเห็นแต่ผักค่ะ น้ำยำรสจัดดีแต่ก็อาจจะเปรี้ยวเกินสำหรับหลายๆคน เพราะผึ้งน้อยที่ชอบทานเปรี้ยวยังรู้สึกว่ารสเปรี้ยวนำโด่งมาแต่ไกลเลยล่ะค่ะถัดมาเป็นสลัดเนื้อสัน (150 บาท) ก็เลือกน้ำสลัดพริกไทยดำ (20 บาท) มาทานคู่กันค่ะ
หลายๆเมนูจะมีน้ำสลัดที่เข้ากันได้ดีระบุอยู่ในเมนู แต่ถ้าไม่ชอบก็เปลี่ยนได้ทางพนักงานเค้าก็ช่วยแนะนำให้ได้ดีค่ะ ว่าอันไหนเข้ากันอันไหนไม่เข้าและมีรสชาดเป็นยังไง
เนื้อ 5 ชิ้นที่ Well done ไปบางส่วน มี Medium เหลืออยู่ 2 ชิ้น... ก็เปิดศึกกันหน่อยล่ะค่ะ
โดยรวมๆแล้วผักของที่นี่สดกรอบที่ค่ะ แต่ความหลากหลายใน 1 จานยังนับว่าน้อยไปหน่อย นอกจากผักสลัด 2-3 อย่างแล้วก็มีมะเขือเทศมาไม่กี่ชิ้นกับพริกหวาน 1 แว่นเอง
จานที่รอคอยมาแล้วค่ะ
ผักโขมอบชีส (150 บาท) ชีสเยิ้มยืดดดดดดดดดดดดดดดด
อาหย่อย (ไม่รู้จะบรรยายยังไงค่ะ เพราะผึ้งน้อยเป็นพวกคลั่งไคล้ชีส เกรงว่าคะแนนลำเอียงจะมากไปเลยขอบอกแค่นี้)สลัดจานสุดท้าย ...วันนี้ทานกันแบบเบาๆเพราะเดี๋ยวเราจะไปต่อของหวานกันค่ะ
สลัดปูนิ่ม เสิร์ฟคู่กับซอสฮันนี่มัสตาด
ถูกใจปูนิ่มค่ะ ทอดมาได้ดีไม่อมน้ำมัน ตัวปูก็ซับมาแห้งก่อนจะทอด และที่สำคัญคือไม่ใช่ปูขาดสารอาหารค่ะ มีเนื้อหนังทีเดียวเชียว ส่วนทางน้ำสลัดนี่โดยส่วนตัวว่าหวานเกินไปค่ะ แต่คุณเพื่อนว่าอร่อยใช้ได้เพราะได้รสมัสตาด ...จิงอะ ผึ้งน้อยรู้สึกแค่ว่าหวานและไม่รู้รสมัสตาดเลย ...คงเป็นเพราะผึ้งน้อยทานมัสตาดที่ค่อนข้างจะรสจัดจนชินมั้งค่ะ พอเจอมัสตาดรสอ่อนเลยไม่ค่อยรับรสซะอย่างงั้นสรุปผลคะแนนความพึงพอใจ
บรรยากาศ – ตกแต่งเป็นเอกลักษณ์ดี ร้านก็สะอาด ที่นั่งโซฟานั่งสบายแต่โต๊ะเตี้ยไปหน่อย ต้องก้มทานก็เมื่อยอยู่ค่ะ
การบริการ – กลางๆ แต่ครบถ้วน อธิบายลักษณะอาหารและรสชาดได้ค่อนข้างเคลียร์
รสชาดอาหาร – สดใหม่ดีค่ะ ขาดสมดุลระหว่างผักและเนื้อไปหน่อย (เนื้อน้อย) ผักสลัดไม่หลากหลาย
ความคุ้มค่า – ถือว่ากลางๆค่ะ ราคาต่อจานอาจจะถูกกว่าร้านอื่นหน่อย แต่ปริมาณก็จัดว่าทานไม่อิ่ม
ความประทับใจ/คาใจ – ประทับใจปูนิ่มเนื้อนุ่ม กับผักโขมอบชีสยืดๆ แต่ไม่ค่อยปลื้มที่เมนูกับของจริงมีความแตกต่างอย่างชัดเจนเกินไป (ที่แซลม่อนชิ้นสั้นแล้วก็หายไปชิ้นนึงน่ะค่ะ)
โพสต์
