Terroir Bkk

Open Now

Now Closed

Chakkrawat

฿101 - ฿250

Coffee Shop / Tea Room

Boblam

Level3

ออสซี่จ๋า เจ้าของร้านขนานนามตัวเองว่า Brewboy แค่ฟังสำเนียงภาษาอังกฤษที่หนักไปทางออสเตรเลียก็น่าจะเดาได้ว่าอิทธิพลทางความคิดด้านกาแฟมาจากแถบใด ลองฟังเค้าสนทนาเป็นภาษาปะกิตกับชาวออสซี่ได้ที่นี่ https://www.youtube.com/watch?v=LDkJyZNFq84 ส่วนตัวแล้วยังไม่มีโชคได้ดื่มกาแฟดีๆจากประเทศนี่ถุงแล้วถุงเล่ากับหลากหลายบาริสต้า แต่ไหนๆก็ไหนๆลองเสี่ยงดูวันที่ไปร้านเต็มแน่เอี๊ยดแต่คนก็ทั้งเข้าทั้งออกตลอดบรรยากาศคึกคักดีสมกับเป็นย่านกาแฟฮ็อตใหม่ที่กรุงเทพ จะมีก็แต่เครื่องเล่นแผ่นเสียงที่วางไว้แต่ไม่ได้เล่น เพลงที่คึกคักดีกลับมาจากพวก sonos หรือ ดิจิตอลอะไรซักอย่าง ทันสมัยดีร้านนี้เค้ามีกาแฟที่นี่เค้าวิลิศมาหรามาก บางแก้วเป็นหมื่น! ผมทา

Read full review

ออสซี่จ๋า เจ้าของร้านขนานนามตัวเองว่า Brewboy แค่ฟังสำเนียงภาษาอังกฤษที่หนักไปทางออสเตรเลียก็น่าจะเดาได้ว่าอิทธิพลทางความคิดด้านกาแฟมาจากแถบใด ลองฟังเค้าสนทนาเป็นภาษาปะกิตกับชาวออสซี่ได้ที่นี่ https://www.youtube.com/watch?v=LDkJyZNFq84

ส่วนตัวแล้วยังไม่มีโชคได้ดื่มกาแฟดีๆจากประเทศนี่ถุงแล้วถุงเล่ากับหลากหลายบาริสต้า แต่ไหนๆก็ไหนๆลองเสี่ยงดู

วันที่ไปร้านเต็มแน่เอี๊ยดแต่คนก็ทั้งเข้าทั้งออกตลอดบรรยากาศคึกคักดีสมกับเป็นย่านกาแฟฮ็อตใหม่ที่กรุงเทพ จะมีก็แต่เครื่องเล่นแผ่นเสียงที่วางไว้แต่ไม่ได้เล่น เพลงที่คึกคักดีกลับมาจากพวก sonos หรือ ดิจิตอลอะไรซักอย่าง ทันสมัยดี

ร้านนี้เค้ามีกาแฟที่นี่เค้าวิลิศมาหรามาก บางแก้วเป็นหมื่น! ผมทานกาแฟพวกนี้ไม่เป็นก็เลยพยายามเลือกอะไรที่พื้นๆหน่อยอย่างอิธิโอเปียที่เป็นเหมือนยาสามัญประจำบ้านของร้านกาแฟพวกคลื่นลูกที่สาม

ที่นี่นอกจากจะมีแต่กาแฟ ”เลิศๆ“ แล้ว แก้วที่ใช้ก็ใช่ว่าเล่น ขอบแก้วด้านหนึ่งหนาอีกด้านบาง ส่วนตัวร้านกาแฟหลายร้านที่เคยทานเค้าจะเสริฟถ้วยเปล่าสองถ้วยขอบหนากับบาง แต่ที่ terroir เค้าเข้าที เอามาผสมกันซะเลยกลายเป็นจุดขายที่ช่วยให้บาริสต้าได้สื่อสารกับคนทานกาแฟได้มากขึ้น terroir เค้าแนะนำให้ทานด้านขอบบางก่อนแล้วตามด้วยด้านหนา บาริสต้าเค้าจะอธิบายว่าได้อะไรจากแต่ละด้าน คนทานจะได้หรือไม่ก็อีกเรื่องนึง

แล้วกาแฟเป็นไง? ไม่เลวทีเดียวสำหรับเอสเพรสโซ่ร้อนแก้วนี้ จิบด้านขอบบางมีองุ่นกับผลไม้เมล็ดแข็ง (stone fruit) พวกลูกพีชลูกพลัม แก้วด้านหนาฝาดเล็กน้อยกับบอดี้อวบๆ (เวลานึกถึงพวกบอดี้ให้ลองนึกถึงนมพร่องมันเนยกับธรรมดาว่ามีความแตกต่างกันยังไงเวลาดื่ม)

น้อยครั้งที่ทานกาแฟจากออสเตรเลียแล้วจะไม่รู้สึกถึงรสหนักๆที่อยู่ด้านหลัง (aftertaste) ทีมันจะคาอยู่ในปากนานมากไม่หาอะไรมาดื่มตามอย่างโซดา โค็ก มันไม่หมดไปง่ายๆ ผมเองเรียกมันว่า dirty back แต่อ่านหลายเจ้าถ้าเค้าเป็นแฟนกาแฟออสซี่พันธ์แท้นี่ เค้าจะตามหาไอ้รสชาตินี้กันว่าเป็นกาแฟดีที่หาไม่ได้ง่ายๆจากที่อื่น กาแฟแก้วนี้มี dirty back อยู่แต่น้อยมากๆ ผมว่าเป็นการพัฒนาไปในทางที่ดี

มาลองกาแฟดริปกัน ส่วนตัวพอเจอร้านที่ได้อิทธิพลจากออสเตรเลียต้องคิดหนักพอควร กาแฟดริปเป็นอะไรที่ “ค่อนข้าง” ใหม่สำหรับออสเตรเลีย ที่น่าจะเริ่มบูมกันประมาณปี 55 เป็นต้นมา สมัยก่อนออสเตรเลียเค้ามีแต่กาแฟที่ต้องใช้เครื่องอัดความดันแรงๆชงเท่านั้น เคยเจอเจ้าของร้านกาแฟอิสระจากออสซี่บ่นกะปอดกะแปดนานแล้วว่า ลูกค้าสั่งกาแฟร้อนแก้วนึงไม่รู้จะเสริฟอะไรเพราะเค้ามีแต่เอสเพรสโซ่ คาปู ลาเต้ ก็ว่ากันไป เดี๋ยวนี้คงหายากแล้วความรู้สึกแบบนี้ อาจจะลืมๆกันแล้วมั้ง นอกจากจะไปเมืองไกลๆที่ไม่ใช่เมืองใหญ่อย่างซิดนี่ เมลเบิร์น เพิร์ธ

กาแฟที่สั่งเป็นกาแฟไทยมาจาก ปางขอน เชียงราย ที่โปรเซสกาแฟแบบแปลกๆ ชื่อ Mosto Cascara CTF.

หลายปีก่อนที่ได้ทานกาแฟไทยที่ใช้โปรเซสประหลาดๆเช่นนี้แล้วไม่ชอบเลย เหมือนเอาเครื่องรถแข่งมาใส่สามล้อ มันมีรสโปรเซสชัดเจนมากตอนต้นแต่พอหลังมันจะมีรสที่ไม่ค่อยถึงของกาแฟไทยเข้ามากวนในแก้ว แต่คราวนี้ดีใช้ได้ทีเดียว

ในแก้วทานเจอพวก hibiscus (ชบา?) กับรสหมักๆแต่ทานได้ พอเย็นเข้า รส “กระดาษ” ออกมาค่อนข้างมาก เป็นรสที่เค้าว่ากันว่าคั่วกาแฟ “ไม่สุก” กัน ไม่ใช่คั่วอ่อนแต่มันเหมือนยังไม่เข้าที่ดีก็หยุดคั่วเพราะกลัวเข้มไป เป็นลักษณะเฉพาะของโรงคั่วกาแฟคลื่นลูกสามหลายร้านทีเดียวที่ยังคั่วไม่เข้าที่สำหรับผม แต่เรียกได้ว่าดีกว่าที่เคยทานมากแล้ว ไม่มีแล้วพวกเปลือกไม้ที่ทานกาแฟไทยทีไรเจอทุกทีไม่มากก็น้อย

ฝีมือดริปนี่โอเคแต่ยังไม่โดดเด่นเหมือนคุณแนน ร้าน Some Time Blue ที่ผมถือว่าเยี่ยมทั้งที่เมืองไทยและฮ่องกง ถ้าจะเทียบแล้ว terroir ก็พอฟัดพอเหวี่ยงกับร้านคลื่นลูกสามหลายร้านที่ฮ่องกงทีเดียว กาแฟดริปก็เสริฟมาในแก้วที่หนาไม่เท่ากัน ผมชอบทานด้านที่ขอบแก้วบางมากกว่า

สรุป ร้านนี้ใช้ได้ทีเดียว และถือว่าเยี่ยมยอดสำหรับร้านที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากออสเตรเลียเท่าที่ทานมา แค่เพียงเท่านี้ก็แนะนำได้เลยว่าน่าจะมาลองกาแฟร้านนี้จะได้เห็นว่าร้านกาแฟไทยเรามาไกลกันแค่ไหนแล้ว

เอสเพรสโซ่ร้อน อิธิโอเปีย

กาแฟดริป ปานขอน เชียงราย

(The above review is the personal opinion of a user which does not represent OpenRice's point of view.)

Share
Recommend

Recommended
Report

Post

DETAILED RATING

Taste

Decor

Service

Hygiene

Value

Date of Visit

2025-06-08

Waiting Time

5 Minutes (Dine In)

Spending Per Head

฿500 (Tea)

Recommended Dishes

Boblam

Level3

Terroir.BKK SONGWAT was in the area of my old haunt that is now transformed from sleepy business only to a hip and happening area a la Tai Ping Shan Street in the old days in HK.Proud barista with Australian root: The owner names himself Brewboy and sports a heavy Australian accent (You can find this youtube https://www.youtube.com/watch?v=LDkJyZNFq84 which Brewboy talked to another Australian with pride) so you know where his inspiration and coffee thing are from which kinda put me off a bit v

Read full review

Terroir.BKK SONGWAT was in the area of my old haunt that is now transformed from sleepy business only to a hip and happening area a la Tai Ping Shan Street in the old days in HK.

Proud barista with Australian root: The owner names himself Brewboy and sports a heavy Australian accent (You can find this youtube https://www.youtube.com/watch?v=LDkJyZNFq84 which Brewboy talked to another Australian with pride) so you know where his inspiration and coffee thing are from which kinda put me off a bit vs my experience. However, I need to drink the coffee to be fair.

Great vibe: The shop was pretty much a "zoo" when I visited on Sunday early afternoon with all seats taken and the bar was worked efficiently. The vibe is great and you notice the 'table that was there but doesn't play the music while music came out from Sonos speaker on top. Typical and great vibe.

Espresso of SO Ethiopia: I opted from most basic, I believe, Ethiopia for espresso. It came in a 'fancy' unsymmetrical cup with one lip much thicker than the other. Barista kindly suggested me to drink from the thin lip "one dash" side first then proceeded to the other thicker one.

Verdict: not bad at all. The thin side has grape and stone fruit with thinner body and sort of mouthwatering which fits the coffee description. The thick side is fleshy/body heavy and somewhat astringent. Of course, this is Australian/Australian inspired cafe; I senses some teeny tiny dirty back a la Aussie coffee I had in the past which is quite unique and to me a marker of Australian coffee. To me, this is an upper level among BKK cafes so far. Not bad.

I "bit the bullet" and order drip from an Australian style cafe. Drip for Australian "just" came to the scene relatively recent as far as 2012, IIRC (At the time batch brew was even very foreign to them I believe) as at the time an owner of cafe from Australia complains to me he didn't know what to give when a customer, particularly from the US, orders regular coffee vs his offering of espresso, capp, americano, latte or whatever that needs pressure to make coffee.

And I thought I could 'destroy' this cafe with drip coffee; however, I can't. Not bad at all.

The coffee is Thailand Pangkhon from Chiang Rai (most Northern province in Thailand) with 'weird' processing Mosto Cascara CTF. This to me works against the cafe to begin with, IMHO, vs my prior experience of using processing to cover the blemish of the green of Thai coffee. This time, it's not which is a good thing.

I got hibiscus and some weird tone I can't tell. Considering it's fermented coffee, this is quite drinkable. Cool down the coffee has some 'paper' tone that I usually associated with not fully developed roast. Developed doesn't mean dark; to me it means fuller taste but I wonder this is how far Thai coffee can go. At this point Thai coffee shows a significant improving vs what I had almost a decade ago. At least there was no bark/wood in the cup particularly with light roast like this.

For drip, the brew was okay. Not the best out there ( barista Nan at is now my gold standard for both Thai and HK market for this trip). It is similar to basic tier cafe in HK which to me is an outrageous improvement vs what I had in Bangkok in the past.

Of course, the hand drip was served in its own asymmetrical cup and I prefer to drink from the thin side.

In all this cafe offers a good balance of coffee and vibe in the heart of hips and happening area these days in Bangkok. Just that it is considered a must visit to see how far Thai cafe and Thai coffee have come.