Read full review
2011-12-06
40 views
นั่งคุยกับหลานที่เพิ่งไปเรียนเชียงใหม่ สารพัดเรื่องราวนู่นนี่นั่น สุดท้ายก็วกมาที่อาหาร เธอถามว่าไปเรียนเชียงใหม่แรกๆ รู้ไม๊ว่าอยากกินอะไรที่สุด คิดถึงของกินอะไรที่สุด ทายมาๆ ทายไปสามอย่าง ผิดทุกข้อ แหะแหะ เธอเฉลยว่าก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ที่เยาวราชไง แรกๆ ตอนกลับมา กทม ต้องซื้อกลับไปกินที่เชียงใหม่ครั้งละ 10 ห่อ ไม่งั้นไม่หายคิดถึง กินเจ้าไหนก็ไม่อร่อยเหมือนเจ้านี้ ไม่เชื่อไปลองกินดู ไม่ติดใจให้เตะกี่ครั้งก็ได้ แน่ะ มีท้าแบบนี้ ฉันเลยถามไถ่พิกัดมาเป็นที่เรียบร้อย จะต้องไปลองซักหน่อย อยากเตะคนออกกำลังกายสัก สามสี่ร้อยครั้งก็พอ ร้านก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ขายอยู่ปากซอย เล่งบ๋วยเอี้ย เยาวราช ไม่มีชื่อร้าน เรียกตามภาชนะที่ใช้ เฮียแกใช้กระทะทองเหลืองกับช้อนค่อ
เธอเฉลยว่าก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ที่เยาวราชไง แรกๆ ตอนกลับมา กทม ต้องซื้อกลับไปกินที่เชียงใหม่ครั้งละ 10 ห่อ ไม่งั้นไม่หายคิดถึง กินเจ้าไหนก็ไม่อร่อยเหมือนเจ้านี้ ไม่เชื่อไปลองกินดู ไม่ติดใจให้เตะกี่ครั้งก็ได้ แน่ะ มีท้าแบบนี้ ฉันเลยถามไถ่พิกัดมาเป็นที่เรียบร้อย จะต้องไปลองซักหน่อย อยากเตะคนออกกำลังกายสัก สามสี่ร้อยครั้งก็พอ
ร้านก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ขายอยู่ปากซอย เล่งบ๋วยเอี้ย เยาวราช ไม่มีชื่อร้าน เรียกตามภาชนะที่ใช้ เฮียแกใช้กระทะทองเหลืองกับช้อนค่อยๆ ผัดก๋วยเตี๋ยว จึงเป็นที่มาของ ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่กะทะทองเหลือง เริ่มเปิดร้านประมาณ 20.00 อย่าไปก่อนเวลานี้นะคะ เพราะจะยังไม่ขาย
ฉันออกจากบ้านทุ่มกว่าๆ นั่งแท๊กซี่ไปกัน 3 คน กะว่าเดินเล่นชมร้านนั่นนี่ ก็คงจะสองทุ่มพอดี (นี่ตั้งใจไปหาอาเฮียแกมากเลยนะ)
ไปถึงหน้าร้าน ไม่รู้กี่โมง แกกำลังผัดกะทะแรกเสร็จพอดี มีคนนั่งรออยู่สามสี่คน ยืนรอห่ออีกนับไม่ถ้วน เห็นรูปการณ์เป็นดังนั้น ฉันทำงานของ Openricer ก่อนดีกว่า คงต้องรออีกนานกว่าจะได้ชิมก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่รสเลิศของ (ไอ้) หลาน
แค่ยกกล้องที่สะพายมาขึ้นถ่ายอาเฮียที่กำลังผัดเท่านั้น ยังไม่ทันจะกดชัตเตอร์ อาเจ้ อาซ้อ หรืออาซิ่ม (ไม่รู้เรียกแบบไหนถึงจะถูกต้องที่สุด) ก็เดินลิ่วปรี่มาที่ฉัน
เจ้. : ไม่ได้ๆ ห้ามถ่ายรูป พร้อมกับโบกไม้โบกมือเหมือนกลัวการถ่ายรูปมาก
ฉัน : ทำไมคะ ทำไมอาเฮียถึงไม่ชอบถ่ายรูป ถามด้วยหน้าเอ๋อๆ เจื่อนๆ แบบไม่เล็กน้อย
เจ้ : ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ห้ามถ่าย ตอบด้วยหน้าซีเรียสจริงจัง
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะรอก๋วยเตี๋ยวอย่างสงบเสงี่ยมเจี๋ยมเจี๊ยม ในใจก็คิดว่า เฮ้อไม่น่าติดเลนส์แพนเค้ก 14 มาเลย น่าจะเอาเลนส์ 40-200 มา จะได้ถ่ายแกจากอีกฟากถนนได้เลยทีเดียวเชียว ส่วนอีกใจก็คิดว่า เราไม่ควรไปละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของคนอื่น เมื่อเค้าไม่อยากให้ถ่ายก็ อย่าไปถ่ายจะดีกว่า แต่มาคิดอีกทีเราก็ไม่ได้เอาไปทำมิดีมิร้ายนี่นา เราเอามาช่วยโปรโมทร้านแกให้คนรู้จักเยอะๆ นี่นา คิดไปคิดมาหลายตลบ ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ก็มา 55555 ฉันกลัวอาเจ้มาก ป๊อดจนฉันไม่กล้าถ่ายจานอาหารที่อยู่ตรงหน้าไปด้วย คิดดูว่ากลัวขนาดไหน เอิ้ก ๆ
ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่มาแล้ว (จินตนาการ เอาแล้วกันนะคะ ) ใส่มาในจานเปลเล็ก ปริมาณ สองคีบตะเกียบ มีผักกาดหอมรองอยู่สองสามใบ เนื้อไก่ ไข่ และ ปลาหมึกแช่ หยิบตะเกียบมาคีบเส้นใหญ่นุ่มเข้าปาก อึม อึม เคี้ยวหยุบหยับๆ เส้นใหญ่เหนียวนุ่ม หอม กลิ่นกะทะมากมาย เค็มกำลังพอดี เคี้ยวเพลิน อร่อยค่ะ อร่อย อดเตะหลานเลย ฮ่า จานละ 30 บาท ถ้าเป็นคนกินเยอะ ต้องสั่งทีละ สองจานเลยค่ะ ไม่งั้นถ้าจะสั่งอีก คงต้องรออีกนานนนนนน
ไม่มีรูปอาหาร เอาแผนที่ กับด้านหน้าตรอกเล่งบ๋วยเอี้ยมาฝากนะคะ เผื่อใครสนใจจะไปชิม จะได้หาร้านได้อย่างง่ายดาย แผนที่เอามาจากพันทิปนะคะ กระทู้แนะนำของอร่อยเยาวราช ขออภัยที่จำชื่อ เจ้าของกระทู้ไม่ได้ เดินไปตามถนนหน้าร้านทองในรูป ผ่านร้านทองเลี้ยวขวาเข้าตรอกเล่งบ๋วยเอี้ย เลยค่ะ จะเจออาเฮียยืนผัดก๋วยเตี๋ยวกับกะทะทองเหลืองและช้อน อยู่ปากซอยเลยค่ะ
Post