ร้านอาหารร้านต่อไปที่ไปชิมมาในทริปเชียงใหม่ เป็นร้านมหาชนอีกแล้วครับ เพราะวิวร้านนี้สวยมากๆ มองเห็นน้ำตก (แม่สามั๊ง ??) ไกลๆ อาหารก็อร่อยขึ้นชื่อหลายเมนูเลยครับ เมื่อเข้าเกณฑ์ร้านอร่อยตามเส้นทางทั้งหมดแล้วร้านนี้ก็เลยกลายเป็นร้านมหาชนอย่างไม่ยากเลยครับ

โป่งแยง แอ่งดอย แม่ริม เชียงใหม่

ร้านโป่งแยง แอ่งดอย อยู่ข้างทางบนถนนเส้นแห่งการท่องเที่ยวของอำเภอแม่ริมเลยครับ จากเชียงใหม่ใช้ถนนโชตนาขับตรงมาจนถึงอำเภอแม่ริม พอเลยที่ว่าการอำเภอแม่ริมให้เลี้ยวซ้ายที่สี่แยกใหญ่ๆที่จะไปน้ำตกแม่สา แล้วก็ขับรถไต่ไปตามความสูงเป็นทางขึ้นเขาไปเรื่อยๆ อากาศก็เริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ ผ่านทางเข้าโรงแรม Four Season ทางด้านซ้าย ผ่านฟาร์มงูทางด้านขวา ผ่านสวนบัวแม่สาออร์คิดทางด้านซ้าย ผ่านทางเข้าน้ำตกแม่สาทางด้านซ้าย ผ่านสวนพฤกษชาติสมเด็จพระนางเจ้าทางด้านซ้าย พราวภูฟ้ารีสอร์ททางด้านซ้าย พอเลยน้ำตกดีหมีทางซ้ายมือไปแล้ว 2 โค้งให้เล็งทางซ้ายมือเอาไว้ ป้าย ร้านโป่งแยง แอ่งดอยจะอยู่ทางซ้ายมือตรงโค้งที่ 2 เลยครับ ส่วนที่จอดรถจะต่องขับรถลงไปตามที่ลาดเนินเขานิดนึงครับ จะมีลานจอดรถใหญ่พอสมควร

ตัวร้านโป่งแยง แอ่งดอยจะต้องเดินไปตามทางลาดเล็กๆไปอีกนิดนึงครับ ร้านโป่งแยง แอ่งดอยเป็นร้านอาหารประเภท stand alone ครับ ตั้งอยู่บนไหล่เข้าตามทางลาด ตัวร้านสร้างเป็นอาคารยกพื้นเล่นระดับทั้งหมด เพื่อให้โต๊ะส่วนมากเห็นภาพน้ำตกที่อยู่ไกลๆ วันเสาร์ – อาทิตย์ส่วนมากโต๊ะที่มีบรรยากาศดีๆ ที่อยู่ริมเฉลียงมองเห็นน้ำตกจะถูกจองซะหมดครับ แต่โต๊ะอื่นๆไม่ใช่จะไม่เห็นน้ำตกนะครับ เห็นแทบทุกโต๊ะครับ เพียงแต่ไม่ชัดเจนเท่าโต๊ะที่อยู่ริมร้านหรือว่าโต๊ะตรงเฉลียงเท่านั้นครับเมนูของร้านโป่งแยง แอ่งดอย มีเมนูไม่เยอะนะครับ ทางร้านทำชีวิตของลูกค้าที่มากินอาหารที่ร้านโป่งแยง แอ่งดอยให้ง่ายขึ้นโดยการยกเมนูแนะนำ เมนูขึ้นชื่อ เมนูที่สั่งกันบ่อยๆ มาใส่กระดาษ A4 อีกใบนึงครับ เรียกได้ว่าใช้เป็นโพยสำคัญได้เลยครับ มีแค่แผ่นนี้แผ่นเดียวก็สามารถอิ่มอร่อยได้ครับสั่งเครื่องดื่มมาจิบแก้กระหายกันก่อน น้ำเสาวรสปั่น ครับ แก้วนี้จำราคาไม่ได้ครับ ที่สั่งมาเพราะน้องคนที่มารับออร์เดอร์เค้าแนะนำมาครับ

  

แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆเลยครับ น้ำเสารสหอมๆ เปรี้ยวๆ หวานๆ ใส่น้ำแข็งแล้วเอาไปปั่นมาแบบละเอียดยิบๆ จนเป้นเกล็ดน้ำแข็งเล็กๆ สีเหลืองอ่อนๆ น่ารับประทานมากๆครับ แก้กระหาย ชื่นใจจริงๆครับ

เมนูที่เราสั่งมาก็มาจากโพยอาหารแนะนำของทางร้านโป่งแยง แอ่งดอย ทุกเมนูครับ เมนูแรกเป็นเมนูทานเล่นครับ หมูแดดเดียว ราคา 130 บาท


แค่เมนูแรกก็ถูกใจแล้วครับ หมูแดดเดียวที่ร้านโป่งแยง แอ่งดอย เค้าทอดมาแบบแห้งสุดๆครับ ไม่มีน้ำมันติดมาเลยมีเดียว หอมมากๆ ชิ้นหมูกรอบนอก นุ่มในมากๆ ไม่เหนียวเลย รสชาติเค็มๆ หวานนิดๆ ทานได้สนุกมากๆครับ แป๊บเดียวก็หมดจานแบบไม่รู้ตัว แบบว่าจานที่สองยังไม่ทันมาเลยครับ อิอิอิเมนูที่สอง ส้มตำลูกฟักแม้วกุ้งสด ราคา 150 บาท


เมนูนี้สุดยอดเลยครับ ที่สั่งเพราะอยากลองของดีของเด็ดของร้านโป่งแยง แอ่งดอย ประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งต้องการจะรู้ว่าเค้าเอาลูกฟักแม้วมาทำส้มตำได้ยังไง พอพนักงานเสิร์ฟยกเมนูส้มตำลูกฟักแม้วกุ้งสดมาเสิร์ฟรู้สึกตื่ตตาตื่นใจมากๆครับ ทางร้านโป่งแยง แอ่งดอย เอาลูกฟักแม้วไปสับเป็นเส้นๆแล้วนำไปทำเป็นส้มตำรสชาติเผ็ดน้อยๆ เปรี้ยวๆ หวานๆ ทานเป็นอาหารทานเล่นได้รสชาติดีมากๆเลยครับ เส้นฟักแม้วก็กรอบ รสชาติก็ไม่เผ็ดโดดจนเกินไป กุ้งก็เนื้อเด้งดึ๋งดั๋งเลยครับ เมนูนี้ถูกใจมากๆเมนูที่สามเป็นเมนูกับข้าวแบบทานเล่นๆก็ได้ครับ ยำแฮมรมควัน ราคา 160 บาท


รู้สึกว่าเมนูยำของร้านโป่งแยง แอ่งดอย น้ำยำจะไปออกรสเผ็ดนะครับ เค้าจะให้มีรสออกเปรี้ยวๆ หวานๆ เช่นเดียวกับยำแฮมรมควันจานนี้ครับ เนื้อแฮมรมควันหั่นมาแบบบางมากๆ คงเป็นเพราะเนื้อแฮมออกรสเค็มถ้าหั่นหนาไปรสเค็มจะโดดเกินไป นำมาคลุกน้ำยำรสเปรี้ยวๆ หวานๆ เผ็ดนิดๆ ได้เป็นยำแฮมรมควันแบบเผ็ดกำลังดีทานกับข้าวก็ได้ ทานเปล่าๆก็อร่อยครับเมนูที่สี่ ผัดยอดซาโยเต้กับเบคอนรมควัน ราคา 180 บาท


จานนี้เป็นจานผักครับ ยอดซาโยเต้หรือว่ายอดฟักแม้วเอามาผัดง่ายๆกับเบคอนรมควันรสชาติหวานๆ เค็มๆ ยอดซาโยเต้ก็กรอบมากๆครับ เมนูนี้เป็นเมนูผักที่ถูกใจมากๆเมนูสุดท้าย ต้มยำไก่ดอย ราคา 190 บาท


เมนูซดน้ำยอดนิยมสำหรับร้านโป่งแยง แอ่งดอย ครับ เป็นเมนูต้มยำแบบเผ็ดๆ เปรี้ยวๆ เหมาะกับการซดน้ำแซ่บๆ เปรี้ยวให้คล่องคอ ทำให้อาหารมื้อนี้มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ไม่แน่ใจว่า “ไก่ดอย” อันเป็นที่มาของชื่อต้มยำไก่ดอยเป็นไก่แบบไหนแต่ถ้าจะให้เดาก็ขอเดาว่าเป็นไก่ประเภทไก่บ้านแน่ๆ เพราะเนื้อไก่แน่นมากๆ หนังก็ออกจะหนึบๆ เคี้ยวสนุกมากๆ ต้มยำถ้วยนี้เป็นเมนูต้มยำแบบน้ำใสครับ ใส่เห็ด มะเขือเทศ ครับร้านโป่งแยง แอ่งดอย เป็นร้านอาหารที่มีวิวสวยมากๆ อาหารของร้านก็อร่อยทุกเมนูที่สั่ง ถ้าผ่านมาแถวๆแม่ริมก็อย่าลืมแวะทานอาหารในบรรยากาศดีๆ ของร้านโป่งแยง แอ่งดอยนะคราบ

Chubby Lawyer’s Café’ ………………………………… ร้านอร่อย ....... ตามใจฉัน

ติดตามผมได้ที่ www.lovedinings.com
-------------------------
ประเภทอาหาร: จีนเสฉวน ไทย และเวียดนาม
เวลาเปิดปิด: 11.30 – 14.30 น. (มื้อกลางวัน)
18.00 – 23.00 น. (มื้อเย็น)
11.30 – 01.00 น. (เครื่องดื่ม และอาหารทานเล่น)
------------------------------
Review by Lovedinings.com
    The Service 1921 Restaurant & Bar
เดอะ เซอร์วิส 1921 เรสเตอรองต์ แอนด์ บาร์  
ร้านอาหารเปิดใหม่ของ Anantara Chiang Mai Resort & Spa ได้รับแรงบันดาลใจ
จากโคโลเนียลเฮ้าส์และสายลับในยุคอดีต
    The Service 1921 Restaurant & Bar แบ่งพื้นที่เป็น 2 ชั้น ชั้นล่าง
เป็นส่วนของไวน์เซลลาร์ มีไวน์นานาชนิดทั้งไวน์โลกเก่าและโลกใหม่
และส่วนของบาร์ โดยตกแต่งให้แต่ละห้องเป็นเสมือนพื้นที่กิจกรรมต่างๆสำหรับสายลับ 
    Wine Cellar และ ที่เก็บซิการ์ซึ่งผ่านควบคุมอุณหภูมิเป็นอย่างดี
    เมนูเครื่องดื่มของที่นี่โดดเด่นไม่ซ้ำใคร อาทิ Made in Chiangmai
ทำมาจากSpecial Runและส้ม ปรุงรสด้วยน้ำทรายแดง,
หรือ Gin fizz เหมาะสำหรับคนรักสุขภาพโดยมีส่วนผสมหลักเป็นน้ำเชื่อมโลว์แคลอรี่
แต่งกลิ่นด้วยโรสแมรี่หอมๆ    นอกจากนี้สามารถออเดอร์ให้บาร์เทนเดอร์ครีเอทคอกเทลหรือเครื่องดื่มที่ไม่มีอยู่ในเมนู
ชั้นบนเป็นส่วนห้องอาหารโดยดีไซน์ฝาผนังเป็นตู้เก็บหนังสือ
และ ตู้เก็บอุปกรณ์ต่างๆ ของสายลับ อาทิ แฟ้มงานลับ เอกสารลับอักษรเบลล์
และตารางรหัสมอร์ส นอกจากนี้ตรงชั้นสองยังมีห้องสำหรับชิมวิสกี้โดยเฉพาะรายการอาหาร
1. GRILLED EGGPLANT SALAD WITH CRAB MEAT THB 233++
A hush-hush land and sea mission of char grilled eggplant and
snow crab meat with sweet and sour dressing
สลัดมะเขือยาวเผา เนื้อปูหิมะราดน้ำสลัดรสเปรี้ยวอมหวานสไตล์เวียดนาม2. THE SERVICE 1921 TASTING PLATTER THB 299++
Our chef’ s hit list of chicken wings stuffed with glass noodles
and spicy tamarind sauce, Sichuan style pork skewers and
ground beef rolled in betel leaves
- Chicken wings [T] ปีกไก่ย่าง
- Sichuan style pork skewers [C] หมูปิ้งสไตล์เสฉวน
- Ground beef rolled in betel leaves [V] เนื้อสับห่อใบชะพูล3. KAE OP MUANG [T] THB 310++
Braised lamb shoulder shrugged in a disguise of Thai tomato
curry
แกะอบเมือง4. CHINESE ROAST DUCK [C] [N] THB 399++
Held captive with BBQ sauce
เป็ดย่างซอสบาร์บีคิว5. GAENG KHUA GOONG SAPPAROD [T] THB 350++
Ocean king prawns braised in a lively assignment of red
curry with sweet basil and pineapple
แกงคั่วกุ้งแม่น้ำสับปะรด6. CHENG DU SPECIALTY DANDAN NOODLES THB 220++
[C] [S] [N]
Minced pork, Sichuan chili oil and Chef Chris’s top secret
sauce
บะหมี่ดันดันสูตรเฉิงตู หมูสับ น้ำมันพริกเสฉวน ในซอสสูตรพิเศษของเชฟ7. PORK MEAT DUMPLINGS [C] [S] THB 240++
Poached pork dumplings confronted by soya and
Sichuan chili oil sauce
เกี๊ยวหมูนึ่ง เสิร์ฟพร้อมซอสถั่วเหลืองพริกเสฉวน8. WOK FRIED CRAB WITH SICHUAN CHILI SAUCE THB 455++
Wok fried blue swimmer crab in a cloak and dagger quest
with ginger, shallot, spring onion and Sichuan chili sauce
ปูผัดซอสพริกเสฉวน9. Selection Martini THB 320++10. Made in Chiangmai THB 320++
ทำมาจากSpecial Rum และส้ม ปรุงรสด้วยน้ำทรายแดง
ตกแต่งอย่างสวยงามในแก้วกระเป๋องแบบย้อนยุค11. Gin fizz THB 320++
ส่วนผสมหลักเป็นจิน, น้ำเชื่อมโลว์แคลอรี่
แตงกวา แต่งกลิ่นด้วยโรสแมรี่หอมๆ ดื่มแล้วให้ความรู้สึกสดชื่น12. แก้วนี้เป็น Made By Order THB 320++
ทำจาก RUm, ลิ้นจี่ แต่งกลิ่นด้วยกุหลาบและ น้ำหอมกลิ่นกุหลาบซึ่งทานได้หมายเหตุ ราคอาาหารยังไม่รวมภาษีมูลค่าเพิ่มและเซอร์วิสชาร์จ

ตั้งใจว่าจะรีบๆโพสร้านอาหารที่ได้ไปกินมาในทริปเชียงใหม่ล่าสุดให้หมอไปเร็วๆ แทนที่จะโพสร้านอาหารอาทิตย์ละครั้ง ก็จะพยายามโพสให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะบ่อยได้ (ถ้าความขยันทำสคริปต์อำนวย อิอิ) เพราะรู้สึกว่าช้าเหลือเกิน ไปกินมา 10 กว่าร้านถ้าโพสอาทิตย์ละร้านก็ปาเข้าไป 3 เดือนกว่าจะโพสได้หมด ร้านอื่นๆก็ไม่ต้องโพสกันพอดี

ร้านถัดมาที่ได้ไปชิมมาในทริปเชียงใหม่ก็เป็นร้านมหาชนอีกแล้วครับ ถือว่าเป็นร้านอาหารโด่งดังคู่บ้านคู่เมืองเชียงใหม่ก็ว่าได้นะครับ ร้านนี้เป็นร้านอาหารที่ขึ้นชื่อทางอาหารเมือง (อาหารพื้นถิ่นภาคเหนือ) ร้านเก่าเค้าอยู่ริมแม่น้ำปิงแถวๆร้าน Good View ครับ แต่ตอนนี้เค้าย้ายร้านมาอยู่แถวๆป่าตันแล้วคราบ

เฮือนสุนทรี เวชานนท์ ป่าตัน เชียงใหม่


การเดินทางมาร้านเฮือนสุนทรี เวชานนท์ ป่าตัน เชียงใหม่ จะว่าไปก็มาไม่ยากนะครับ เราใช้เส้นทางถนนซุเปอร์ไฮเวย์ เชียงใหม่ลำปางจากสี่แยกรินคำตรงที่มีห้าง Maya ครับ ขับตรงมาเรื่อยๆผ่านวัดเจ็ดยอดทางซ้ายมือ ใช้อุโมงค์ลอดใต้ถนนโชตนา 1 ครั้ง พอผ่านโรงพยาบาลล้านนาทางซ้ายมือก็ชิดซ้ายเอาไว้ไม่ต้องข้ามสะพานข้ามแม่น้ำปิงนะครับ ใช้ทางคู่ขนานตรงไปเรื่อยๆ ไปตามทางที่จะไปกลับรถใต้สะพานครับ พอถึงริมแม่น้ำปิงจะมีซอยซ้ายมือชื่อซอยป่าตัน ให้เลี้ยวซ้ายเข้าซอยไปเลยครับ ขับตรงไปอย่างเดียวประมาณ 3 กิโลเมตรก็จะถึงร้านเฮือนสุนทรี เวชานนท์ ครับ ที่จอดรถของร้านมีจำนวนจำกัดนะครับเห็นชื่อร้านนี้ก็พอจะเดาได้ใช่มั๊ยครับว่าเป็นร้านของใคร ....... ถ้าเดาก็คงจะผิดยากครับ ฮ่าๆๆๆ ..... ร้านนี้เป็นร้านอาหารของคุณสุนทรี เวชานนท์ เจ้าแม่โฟล์คซองคำเมืองฝ่ายหญิงที่มีชื่อเสียงตีคู่กันมากับราชาโฟล์คซองคำเมือง คุณจรัล มโนเพ็ชร ผู้ล่วงลับ สำหรับท่านๆที่อายุไม่ถึง 35 บางท่านอาจจะไม่รู้จักตัวคุณสุนทรี เวชานนท์ แต่ถ้าบอกว่าคุณสุนทรี เวชานนท์ เป็นแม่ของ ลานนา คัมมินส์ นักร้องหญิงแห่งค่ายแกรมมี่ ก็คงจะร้องอ๋อกันหลายๆคนเลยครับฃ

เมื่อ 20 ปีก่อนตอนเรียนจบใหม่ๆ ทำงานอยู่สถาบันการแพทย์แผนไทย กระทรวงสาธารณสุข ได้ไปจัดประชาพิจารณ์ “พระราชบัญญัติคุ้มครองภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย” ที่จังหวัดเชียงใหม่ เจ้าบ้านผู้ประสานงานในพื้นที่ได้พาไปทานอาหารที่ร้านเฮือนสุนทรี จำไม่ได้แน่ว่าอยู่แถวไหน เพราะไปถึงร้านก็มืดแล้ว แต่จำได้ว่าอยู่ริมแม่น้ำปิง ใกล้ร้าน Good View พอดีคุณชายบอกว่าอยากไปทานอาหารที่ร้านเฮือนสุนทรีก็นึกถึงร้านเก่าทันที แต่คุณชายหาตำแหน่งใน google map แล้วตรงที่เดิมไม่มีร้านเฮือนสุนทรี ก็เลยเอะใจลอง search ดูใหม่ในเวป ปรากฎว่าเค้าย้านร้านมาอยู่ตรงป่าตันแล้วครับ แหม ... โชคดีจริงๆที่ไม่ตัดสินใจไปตามความทรงจำเมื่อ 20 ปีที่แล้ว อิอิอิร้านเฮือนสุนทรีร้านใหม่ใหญ่โต กว้างขวาง และไฉไลกว่าร้านเดิมอยู่มากครับ จำได้เลาๆว่าร้านเก่าเป็นเหมือนบ้านโบราณ ค่อนข้างคับแคบ เพดานต่ำๆ ส่วนร้านใหม่กว้างขวางกว่าร้านเดิม แถมตัวร้านยังทำเป็น 2 ชั้น และชั้นล่างยังเป็นเฉลียงเล่นระดับลงไปตามตลิ่งชายแม่น้ำปิงอีกด้วย เสียดายไม่ได้มาเวลากลางวันครับ เผื่อว่าจะได้เห็นวิวแม่น้ำชัดๆ ส่วนเวทีของนักร้องที่ร้านใหม่นี้ขึ้นไปอยู่บนชั้นลอย ความสูงประมาณชั้น 2 ของร้าน แต่อยู่ฝั่งตรงข้ามกัน ทำให้มองเห็นนักร้องได้ชัดเจนจากทุกๆมุมของร้าน ดังนั้นไม่ว่านั่งโต๊ะไหนๆก็จะมองเห็นนักร้องได้ครับ วันที่ไปนักร้องหญิงเสียงเหมือนคุณสุนทรี เวชานนท์มากๆ ได้ยินครั้งแรกยังนึกว่าคุณสุนทรีมาร้องหรือเปล่าน๊า ... พอเดินไปดูใกล้ๆถึงไดรู้ว่าไม่ใช่ครับตอนแรกคิดว่าเมนูร้านนี้เน้นที่อาหารเมืองซะอีกครับ (เมื่อ 20 ปีที่แล้วไม่ได้ดูเมนู เจ้าบ้านเป็นคนสั่งให้ครับ) พอเปิดเมนูดูไปดูมาถึงได้รู้ว่าเมนูอาหารเมืองมีแค่ 2 หน้าแรกเท่านั้นรวมๆกันแล้วไม่เกิน 20 เมนู และเป็นเมนูที่เป็นที่รู้จักกันอย่างดีเลยดีเดียว ไม่มีเมนูอาหารเมืองแปลกๆอย่างร้านอื่นๆ เมนูที่เหลือก็เป็นเมนูเหมือนตามร้านอาหารในภาคกลางทั่วไปครับวันนี้เราเลือกสั่งแต่เมนูอาหารเมืองครับ จะได้เข้ากับบรรยากาศมาเที่ยวเชียงใหม่ เมนูแรกเป็นทานเล่นๆครับ ออร์เดิร์ฟเมือง ราคา 240 บาท


ออร์เดิร์ฟเมืองจานนี้แพงเอาเรื่องนะครับ เสิร์ฟมาที่ไม่ใหญ่มากด้วย อาหารที่เสิร์ฟมาในชุดนี้ก็มีน้ำพริกหนุ่ม หมูยอ ไส้อั่ว แหนม แคบหมู รสชาติก็ธรรมดาๆไม่น่าประทับใจอะไร เทียบกับร้านบ้านไร่ยามเย็นซึ่งมีขนาดเสิร์ฟเท่าๆกันแต่ที่ร้านบ้านไร่ยามเย็นมีจิ้นทอด (หมูทอด) เพิ่มมาอีก 1 อย่าง เราที่บ้านไร่ยามเย็น 190 บาทเองครับ แถมน้ำพริกหนุ่มกับแหนมที่บ้านไร่ยามเย็น “ลำ” กว่าเย๊อะ ครับเมนูที่สอง แกงโฮะ ราคา 110 บาท


เจ้าของบล็อกคิดว่าราคาอาหารเมืองที่ร้านเฮือนสุนทรีนี่แรงมากไปครับ แกงฮังเลซึ่งเป็นอาหารพื้นเมืองหากินได้ทั่วไปในจังหวัดเชียงใหม่ ตามกาดทั่วไปก็มีขาย “ปะเลอะปะเต๊อะ” ถุงนึงให้แพงที่สุดน่าจะไม่เกิน 50 บาท ปริมาณแกงโฮะที่เสิร์ฟมานี่ก็น่าจะประมาณถุงกว่าๆเท่านั้น ร้านเฮือนสุนทรี เวชานนท์ชาร์เมนูนี้ในราคา 110 บาท ผมว่าแรงไปนิดครับ แต่รสชาติของแกงโฮะอร่อยเลยครับเมนูที่สาม ลาบคั่ว ราคา 150 บาท


เมนี้เป็นเมนูอาหารเมืองที่ขาดไม่ได้เลยครับ เมนูลาบคั่วของทางภาคเหนือจะต่างกับเมนูลาบของทางภาคอีสานมากๆ เพราะเมนูลาบคั่วจะใส่พริกลาบที่หอมสมุนไพรที่มีกลิ่นหอมเช่นมะแขว่น นอกจากนั้นยังใส่เลือดหมูสดก่อนที่จะนำไปผัดให้สุก ทำให้เมนูลาบคั่วของทางภาคเหนือมีกลิ่นที่หอม และรสชาติที่เข้มข้นต่างจากเมนูลาบของทางภาคอีสานเมนูที่สี่ แหนมผัดวุ้นเส้นใส่ไข่ ราคา 120 บาท


เมนูนี้เจ้าของบล็อกคิดว่าน้ำมันเยอะไปนิดครับ แต่รสชาติดีนะครับ เสียตรงที่น้ำมันเยอะไป พอกินๆไปก็เลยพาให้รู้สึกเลี่ยนๆอ่ะครับเมนูสุดท้าย แกงอ่อมไก่ ราคา 120 บาท


เมนูนี้ถ่ายรูปมาหลายสิบรูปครับ แต่ใช้ได้แค่รูปเดียว เพราะเบลอหมด ในร้านเฮือนสุนทรี เวชานนท์ แสงน้อยครับ ทางร้านต้องการให้บรรยากาศโรแมนติกก็เลยใช้ไฟสีเหลืองกับตะคันดินเผา ไม่ได้ว่าไม่ดีนะครับ บรรยากาศดีมากทีเดียว แต่บล็อกเกอร์ด้านรีวิวร้านอาหารคงไม่ชอบ ฮ่าๆๆๆๆ เพราะถ่ายรูปในแสงไม่นิ่งแบบนี้บอกเลยว่าเหนื่อยคราบ อิอิอิ

แกงอ่อมไก่ของร้านเฮือนสุนทรี เวชานนท์อร่อยจริงๆครับ น้ำแกงเข้มข้นด้วยเครื่องแกงและผักหลากหลายชนิดเลยทำให้น้ำแกงมีรสหวานๆด้วยครับChubby Lawyer’s Café’ ………………………………… ร้านอร่อย ....... ตามใจฉัน

ร้าน Bear Hug Cafe ตั้งอยู่ใกล้กับโรงเรียนพาณิชยการเชียงใหม่ หรือที่คนเชียงใหม่เรียกกันว่า พาณิชย์น้ำขือ (ภาษาเหนือ แปลว่า น้ำคลอง,คูเมือง) เพราะอยู่ตรงข้ามคูเมืองเยี่ยงแจ่งขะต้ำ หรือตรงข้ามวัดทรายมูลเมือง เปิดตั้งแต่เวลา 9 โมงเช้า - 6 โมงเย็น ปิดวันพุธ หน้าร้านหาไม่ยากค่ะ เพราะมีมาสคอตเชฟหมีสีฟ้าตัวเบ้อเร่อตั้งอยู่หน้าร้านที่เป็นเหมือนบ้านไม้ยืนเด่นขนาดนี่หน้าร้านจัดสวนน้ำตกร่มรื่น เห็นลูกค้าฝรั่งมานั่งรับลมแดดกันเยอะ...แต่คนไทยม่ายหวายค่ะ ยังร้อนอยู่ดี ขอไปหลบลมร้อนในร้านดีกว่า เดินเข้ามาภายในร้านได้เจอแอร์เย็นเสียที ด้านหน้าร้านก็มีเคาน์เตอร์บาร์แบบนั่งเดี่ยวหันหน้าเข้าหากระจกชมวิว บนโต๊ะมีเครื่องประดับของน่ารักภาพเมนูอาหารเมนูกาแฟมุมน้ำดื่มห้องน้ำห้องท่ากับบันไดขึ้นไปชั้นสองอ่างล้างมือบนชั้นสองมาลองที่เมนูอาหารเช้ากันก่อนค่ะ ที่นี่เสิร์ฟเมนูอาหารเช้าทุกเวลา ไม่จำกัดเวลาก่อน 10 โมงเช้าแบบร้านหรือโรงแรมทั่วไป ดังนั้นใครอยากกินอาหารเช้า ก็มาที่ร้านนี่ได้ เริ่มที่เมนู Crispy Ham Chesse Sandwich (85 บาท) หรือแซนวิชไส้แฮมชีส แต่ที่พิเศษคือ ขนมปังที่ประกบนั้น เป็นขนมปังชุบเกล็ดขนมปังชุบแป้งทอดจร้า รสชาติหอมไข่ กรอบ ชีสแฮมก็รสชาติใช้ได้อีกเมนูของหนักอีกอันคือ Teddy Bear Pie (65 บาท) เป็นพายรูปหมีพูส์ เป็นพายอบร้อนไส้ไก่กระฟั้พกับแครอทหั่นชิ้นลูกเต๋า รสชาติกลางๆค่ะ คิดว่าชิ้นเล็กไปหน่อย กินไม่ค่อยอิ่มลองมาดูเมนูเครื่องดื่มกันค่ะ เข้ามาอยู่ในที่เย็นฉ่ำปอดแระ...เลยสั่งกาแฟร้อนได้เลย จึงสั่ง Hot Bear Latte (45 บาท) เพ้นท์หน้ากาแฟเป็นรูปหมีตามธีมของร้าน ชอบฟองนมและรสชาติของกาแฟนี่ จะได้รสนมกลบความแรงขมของกาแฟหน่อยแต่หน้าร้อนก็ควรสั่งเครื่องดื่มเย็นๆ ให้ฉ่ำปอด กับ Mixed Berry Smoothies (75 บาท) เนื้อสมูตี้ไม่แห้ง มีส่วนประกอบน้ำฉ่ำๆ เนื้อเยอะไม่เหลวจนเกินไป ปั่นสดชนิดกรุบกรับเมล็ดของผลเบอรี่ที่ผสมไปด้วย รสชาติเปรี้ยวเย็นขึ้นหัว ปริมาณเยอะคุ้มราคาหรือถ้าชอบดื่มชาเย็นๆ ก็ลอง Iced Green Latte (60 บาท) ตอนแรกอิฉันไม่ค่อยชอบดื่มชาเขียวเย็นนัก เพราะเคยดื่มหลายที่รู้สึกขมเหม็นเขียวหน่อยๆ...แต่เห็นเป็นเมนูแนะนำ ก็เลยลองของมันซะหน่อย...ปรากฎว่าชอบแฮะ เพราะรสชาติของนมกลบความขมของชาเขียวได้กำลังพอดี คือไม่กลบชนิดไม่เหลือความขม แต่มีความหวานของนมมากกว่า เครื่องดื่มนี่ก็โอเคเลยBear Hug Toast (115 บาท) เป็นโทสแบบราดน้ำผึ้ง มีท้อปปิ้งเป็นกล้วย กับคอนเฟล็ก...เนื้อขนมปังจะแข็งเล็กน้อย น้ำผึ้งไม่หวานจัดมากนักส่วนอีกแบบเป็น Mango Toast (115 บาท) เป็นโทสแบบมีท็อปปิ้งเป็นชิ้นผลไม้หั่น อย่างกีวี กล้วยกับมะม่วง ราดช็อกโกแลต...ปริมาณเยอะชนิดอิ่มแทนข้าว มากกว่าจะเป็นของหวานล้างปากเล็กๆน้อย จานนี่ไปกินสองคนนี่อิ่มกำลังดี (แต่อิฉันกินคนเดียวเลยจุเลยค่ะ เหอๆ)สรุปเรื่องการบริการนั้น พนักงานให้บริการอย่างดีค่ะ...แต่ค่อนข้างจะลืมออเดอร์ตอนจ่ายเงิน เพราะตอนเช็คบิล จะมีการทวนถามออเดอร์จากลูกค้า หรือถามว่าลูกค้านำป้ายเลขอะไร...ซึ่งเรารู้สึกแปลกว่า ปกติไปกินร้านไหน ในเครื่องจ่ายเงินจะมีบันทึกว่าโต๊ะเลขไหนสั่งเมนูอะไร...คือคิดในอีกแง่ว่า ถ้าเจอลูกค้าหัวหมอบอกเมนูน้อยๆ นี่จะคิดเงินผิดหรือเปล่าหว่า...ส่วนในร้านก็มี wifi ฟรีให้เล่น แรงใช้ได้...ร้านนี่มีที่จอดรถยนต์ข้างๆ ร้านด้วยนะค่ะ มีคนเข้ามาใช้บริการจนโต๊ะแทบไม่มี เพราะความเด่นดังของร้านในธีมหมีๆนี่แหละ ใครมาเที่ยวเชียงใหม่ และเป็นคอขวัญคนรักหมี ก็ลองแวะมาที่ร้าน Bear Hug Cafe ได้นะค่ะ

สาวเหนือกลับมารุงรังอีกรอบแล้วจ้า
ปกติหน้าร้อนแบบนี้น่าจะหาร้านอาหารกิ๋นของเย็นๆ รับกับฤดูร้อน...แต่เนื่องจากอิฉันดองรีวิวร้านไว้หลายร้าน กว่าจะถึงหน้าฝน-หนาว คงดองเค็มได้ที่แหง ก็เลยเอามาทยอยรีวิวให้หมดๆไปเลยดีกว่า ไม่งั้นดองนานๆ เดี๋ยวบางร้านเจ๊งไปซะก่อน!? จะเสียรีวิวไปเปล่าๆ (เหตุผลแค่เนี้ย!)
ร้านนี่สาวเหนือจะพาไปกินอาหารเย็น ย่านถนนช้างม่อยตัดใหม่ ที่เยี่ยงกับสี่แยกทางเข้ากาดหลวง หลังวัดแสนฝาง (เอาเป็นว่าถ้ายังงงอยู่ ก็ดูในแผนที่ล่ะกัน) แถวนั้นจะเป็นย่านชุมชนรวมบรรดาของกินในช่วงยามมิดไนท์ ซึ่งร้านแถวนั้นรับประกันว่าเป็นร้านเก่าที่อยู่มาหลายปี สไลต์ร้านอาหารห้องแถวแบบภาษาวัยรุ่นยุคนี่คงต้องเรียกว่า วินเทจอินดี้ (จะเติมคำว่าฮิปเตอร์เข้าไปด้วยก็ได้นะเออ) และร้านที่อิฉันจะพาไปชื่อร้าน...ป. ติ่มซำร้าน ป.ติ่มซำตั้งมาได้ราว 5 ปีแล้วค่ะ เป็นร้านติ่มซำสูตรหาดใหญ่ ซึ่งเปิดเฉพาะตอนเย็น...ฟังไม่ผิดค่ะ เปิดตอนเย็นจริงๆ เพราะคนเชียงใหม่ไม่ได้กินติ่มซำเป็นอาหารเช้าแบบคนภาคใต้ จะกินเป็นอาหารเย็นมากกว่า ร้านเปิดเวลา 16.30-22.30 น. ทุกวัน ร้านมีที่นั่งไม่ถึง 10 โต๊ะ ส่วนที่จอดรถ...ต้องวัดดวงกันค่ะ เพราะเป็นร้านในตรอกซอกซอย แค่รถขับสวนกันก็แถบจะสีข้างถลอกกันอยู่แล้ว ดังนั้นไปหาจอดที่ใกล้วัดแสนฝางแล้วเดินมาจะสะดวกกับสวัสดิภาพรถของท่านดีกว่า...และที่สำคัญ ร้านไม่มีแอร์นะค่ะ มีแต่พัดลม ดังนั้นไปกินกันตอนดึกๆหน่อยน่าจะดี เพราะอากาศเชียงใหม่ตอนดึกจะไม่ร้อนทรมานชนิดรองพื้นบนหน้าอิฉันละลายเท่าตอนกลางวัน (ดูเปรียบเปรยนะ)

เข้ามาในร้านก็รีบสั่งดูเมนูที่ตู้กระจกกันเลยค่ะ ถาดละ 22 บาทเท่ากันหมด ติ่มซำส่วนใหญ่มีส่วนผสมของกุ้ง ใครแพ้กุ้งขอให้สอบถามพนักงานก่อนว่าอันไหนไม่มีกุ้งนะค่ะเสร็จแล้วเขาจะนำไปนึ่งในเตาด้านนอก จะนึ่งแยกเป็นเข่งๆ ไม่ได้นึ่งหม้อใหญ่ทีเดียว ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีก็ได้เจี๊ยะแล้ว เพราะเตาร้อนมากพอนึ่งได้แล้ว โต๊ะเขาจะแจกผักกาดแก้วมาให้ถาดนึง...เอาไว้กินแก้เลี่ยนค่ะ เพราะกินไปนานๆ จะเริ่มเลี่ยนลิ้นจริงๆ เพราะรสชาติจะมันๆหน่อย เครื่องจิ้มมีกระเทียมเจียว จิ๊กโชว ซีอิ๊วหวาน ซอสพริก มีหมดที่นี่มี ตีนไก่ตุ๋นน้ำแดง ราคา 45 บาท รสชาติกลางๆออกไปทางจืดหน่อย เนื้อมันยุ่ยๆเคี้ยวมันนิดนึง (สงสัยกินติ่มซำจนลิ้นเลี่ยนไปเลยก็ได้) แต่สรุปสาวเหนือชอบติ่มซำมากกว่าตีนไก้อ่ะนะ

ใครสั่งหลายเข่ง แล้วคิดเลขบ่ทัน ที่ร้านเค้าก็ติดป้ายคูณจำนวนเข่งกับราคาไว้ให้เลย (อันนี้ไม่ใช่สั่งมากเข่งแล้วถูกกว่านะค่ะ ราคาเข่งละ 22 บาทเท่ากันหมด)สรุปโดยรวมแล้ว ถ้าไปกินตอนอากาศเย็น อาจจะรู้สึกกินได้สบายกว่านี่นะค่ะ รสชาติกินไปนานๆแล้วเลี่ยนลิ้นจริงๆ เลยต้องมีผักกาดแก้วกินแกล้มด้วย (แปลกอย่างว่าไปกินติ่มซำภาคใต้ อากาศเค้าร้อนมากกว่าเชียงใหม่ แม้จะเป็นตอนเช้า แต่ทำไมกลับรู้สึกไม่เลี่ยนซะงั้น อาจจะเพราะว่าทานโจ๊กกับบะกุเต๋แกล้มไปด้วยก็ได้ แต่ที่นี่มีแต่ผักกาดแก้วอย่างเดียว) พนักงานก็บริการโอเคค่ะ แม้จะมีน้อยไปหน่อยเพราะกำลังรับสมัครพนักงานอยู่ สรุปคือรสชาติโอเคออกไปกลางๆ ใช้ได้อยู่ แต่สาวเหนือยังติดใจติ่มซำภาคใต้ที่กินที่กระบี่มากกว่าแฮะ

สาวเหนือกลับมารุงรังอีกรอบแล้วเน้อ
รีวิวร้านนี่เหมือนเป็นร้าน To Fast To Sleep แถวสามย่านเมืองบางกอก ที่อิฉันบังเอิญได้ไปดูงาน (ขนาดนั้น!) เมื่อสองสามปีก่อน ซึ่งเป็นร้านคาเฟ่ 24 ชม. สำหรับเน้นกลุ่มนักเรียน คนทำงานชีวิตนกฮูก ที่กลางคืนไม่รู้จักหลับจักนอนรังตัวเอง ต้องถ่อสังขารมาติวหนังสือตอนดึกๆ ที่คาเฟ่ บ้างก็เป็นนกฮูกโดดเดี่ยว บ้างก็เป็นนกฮูกมาทั้งก๊ก บางทีเห็นนอนสลบคาโต๊ะไปเลยก็มี(กล้านอนในที่ที่ไม่ใช่ห้องหับตัวเองได้ยังไงนิ) แต่ร้านลักษณะนี่ได้รับความนิยมมากในขณะนั้น ชนิดหาโต๊ะนั่งไม่ได้เลย ใครใคร่อยากนั่งนานจนรากงอกแผ่กิ่งก้านใบก็ตามสบาย(ตราบใดที่ทั่นยังจ่ายค่าอาหารเกิน 100 แน่นอน) เรียกว่าเป็นร้านที่ช่วยตอบโจทย์แก้ปัญหานักเรียนชอบไปนั่งติวหนังสือ(หรือขายประกัน หรือสอนขาย MLM) ตามร้าน fastfood จนเป็นปัญหาระดับชาติมาแล้ว...ซึ่งปัญหาที่บางกอกเกิดฉันใด เชียงใหม่ก็เกิดฉันนั้น แต่ตอนนั้นยังแทบไม่มีร้านไหนกล้าทำ เพราะนั้นหมายความว่าต้องมีศักยภาพในการแบกค่าไฟบานแน่นอน เพราะเป็นร้านเปิด 24 ชม.
แต่ในที่สุด กรุงเทพมีอะไร เชียงใหม่ก็ต้องมีบ้าง...กรุงเทพมี To Fast To Sleep เชียงใหม่ก็มีร้าน CAMP บนชั้น 5 ห้างสรรพสินค้า MAYA สี่แยกรินคำ ที่จะไปย่านนิมมานฯ นั้นแล

สถานที่ตั้งของร้านคงหาไม่ยาก ก็คือห้างสรรพสินค้า MAYA (เมญ่า) ที่สี่แยกรินคำนั้นเลย ร้านอยู่บนชั้น 5 นั้นแล กดลิฟท์แก้วขึ้นมาโลด
ร้าน CAMP เป็นร้านที่ก่อตั้งจากบริษัท AIS เพื่อให้เป็นแหล่งศูนย์รวมวัยรุ่นเด็กเรียนมาติวหนังสือ ทำการบ้าน ประชุม แถมกินข้าวในร้านเลยเสร็จสรรพ (แต่ถึงขั้นนอนไหมนี่ ไม่เคยไปร้านตอนดึกแฮะ เลยไม่ได้ไปสังเกตการณ์) กลุ่มรองลงมาก็เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย มาเช่าใช้ห้องประชุม นอกนั้นก็จะเป็นกลุ่มย่อยเช่นคนทำงาน ที่นี่มีทั้งอาหาร ปลั๊กไฟ wifi พร้อม นั่งกันจนรากงอกกันไปข้างนึง เปิดตลอด 24 ชม. ใครดูรีวิวรี่แล้วจะโลนไปร้านเลยก็ยังได้
ด้านนอกร้านฝั่งขวา ก็มีที่นั่งสำหรับรอได้ ไม่จำกัดว่าต้องเป็นลูกค้าของร้าน ก็จะมีคนมาดูหนังที่ SF บางคนหาที่นั่งไม่ได้บ้างเข้ามาภายในร้าน จะเห็นการตกแต่งนั้นใช้วัสดุที่เป็นไม้ ตัดกับฉากพลาสติกสีดำ ทำให้เป็นการตกแต่งแบบผสมแบบธรรมชาติและโมเดิร์น เน้นด้านบนเพดานที่ไม่เล่นแท็คเจอร์สามเหลี่ยม ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ร้านเมืองนอก โซนที่นั่งด้านติดกระจก ก็เป็นเคาน์เตอร์บาร์เดี่ยว สำหรับลูกค้ามาคนเดียว มีปลั๊กคอมไว้เสียบเล่นโน๊ตบุคพร้อม ข้อเสียคือเป็นมุมติดกระจกทางเข้าหน้าร้าน คนย่อมเดินผ่านไปผ่านมา (แต่ถ้าท่านไม่สนใจสายตานั้นก็อีกเรื่อง) เก้าอี้และขนาดโต๊ะแคบ วางโน๊คบุคกับกาแฟยังพอได้ แต่ถ้าวางมากกว่านั้นต้องไปโต๊ะอื่นที่กว้างกว่าดีกว่า (ก็เข้าใจอยู่ว่าถ้าทำให้นั่งสบายเกินไป รากจะงอกเกิน)

วิธีสั่งอาหารก็คือ ไปสั่งที่เคาน์เตอร์ก่อนนั้นแหละค่ะ เมื่อสั่งอาหารและจ่ายตังค์แล้ว พนักงานจะให้สลิปพร้อมเบอร์รับอาหารมาด้วย ซึ่งถ้าอาหารเสร็จแล้ว จะมีเบอร์ปรากฎขึ้นบนหน้าจอมอมิเตอร์แบบนี้ และจะมีสลิปรหัส wifi ด้วย แต่ใช้เล่นได้แค่ 2 ชม./เมนู ก็ต้อง...มาซื้ออาหารเพิ่มเพื่อรับรหัสใหม่นะจ๊ะ (ตรงนี่แหละ ที่ป้องกันพวกซื้อแต่น้ำขวดอันเดียว แช่นั่งมันทั้งคืน...ยังไม่แน่ใจว่าตรงนี้ร้าน To Fast To Sleep มีระบบจัดการแบบนี้หรือยัง) ใครรอสั่งอาหาร ควรนั่งรอมารับไปเลยนะค่ะ เพราะที่นี่ไม่มีพนักงานไปเสิร์ฟถึงโต๊ะ

จุดที่น่ารักอย่างนึงคือ จุดรับอาหาร(เฉพาะอาหารตามสั่ง ถ้าเครื่องดื่มรับที่หน้าเคาน์เตอร์จ่ายเงินเลย) ซึ่งอยู่ด้านในสุดใกล้เคาน์เตอร์สั่งอาหาร ทำเป็นผนังชั้นวางของ...แต่ให้สังเกตตรงป้ายสีดำด้านขวา จะมีช่องเล็กๆ ซ่อนอยู่ นั้นคือช่องส่งอาหาร ซึ่งด้านหลังเป็นครัวซ่อนอยู่นั่นเองค่ะ เป็นการออกแบบตกแต่งภายในที่ไอเดียเก๋มากๆ (ตอนแรกอิฉันเกือบหาไม่เจอว่าให้ไปรับอาหารที่ไหนหว่า 555) แต่บริเวณช่องนี่ จะไม่มีพนักงานมาดูแลรอลูกค้ามารับอาหารนะค่ะ วางแล้วก็วางเลย เพราะต้องรีบไปทำอาหารให้ลูกค้าท่านอื่นต่อ ดังนั้นใครสั่งอาหารไว้ ควรรอรับแล้วค่อยไปหาโต๊ะเลยจะดีกว่า ต้องรับผิดชอบอาหารของท่านเองด้วย (เช่นเดียวกับสัมภาระที่เอาของมาค่ะ ทางร้านจะไม่รับผิดชอบกรณีของถูกขโมยสูญหายนะค่ะ คุณต้องรับผิดชอบเอง เพราะขนาดความกว้างของร้านใหญ่มาก และไม่ต้องการให้พนักงานเดินไปรบกวนลูกค้าส่วนใหญ่ที่เน้นมานั่งทำงานมากกว่ามากินข้าว)ปกติบริเวณที่เหมาะในการรับประทานอาหารคือบริเวณใกล้เคาน์เตอร์สั่งอาหารนี่แหละค่ะ เป็นส่วน CANTEEN เพราะมีขนาดโต๊ะกว้างกว่า และความสูงอยู่ในระดับพอดีในการรับประทานอาหารได้สะดวก มากกว่าโต๊ะด้านในสุด ที่จะเน้นลูกค้านั่งทำงานกับเครื่องดื่ม...แต่ใครจะนำอาหารไปกินด้วย ก็ไม่ว่ากัน

ห้องประชุมเป็นส่วนที่ไม่อนุญาตให้เข้าไปใช้ได้ ยกเว้นต้องสั่งอาหารตั้งแต่ราคารวมกัน 200 บาทขึ้นไป (รายละเอียดอื่นๆ สอบถามทางร้านเพิ่มเติมค่ะ) ห้องประชุมที่สุดยอดสุด จะเป็นชั้นล่างที่ติดกระจกชมวิวนี่แหละ ส่วนชั้นลอยจะไม่มีกระจกชมวิวแบบนี้จร้าในกรณีหาโต๊ะไม่เจอ...มะเป็นไร เพราะมีเก้าอี้แบบนั่งเดี่ยว(ซ้าย) เป็นรูปสามเหลี่ยมมีเบาะดำอยู่รอบข้าง คล้ายแกนพีระมิด แถมมีเตาเสียบปลั๊กพร้อม เรียกว่าจะนั่งทำงานแบบเดี่ยวๆหันหลังชนกันก็ยังได้ เรียกว่าใช้พื้นที่และการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ได้คุ้มจริงๆมุมนี่เป็นมุมยอดนิยมที่สุด เป็นโต๊ะเตี้ยแบบนั่งเบาะทำงาน นั่งได้เต็มที่ก็ 2 คน โต๊ะเหล็กไม่เคลื่อนเลื่อนไปไหน แถมมีช่องลอด จะยื่นแข้งยื่นขาได้ตามสบายชี้แจงก่อนว่า อิฉันไปกินมาสองวันนะค่ะ ไม่ได้ไปรีวิวทีเดียวแล้วสั่งหมด
เมนูเบสิกแรกๆ ทานเล่นๆก็เฟรนฟรายส์ (60 บาท) อันนี้รสชาติก็ไม่ต่างกับเฟรนฟรายทั่วไป ต่างกันแค่ทอดมาร้อนๆ เนื้อแน่นแข็งไม่เหี่ยวคอพับคออ่อนเหมือนเฟรนฟรายร้านแฟรนไชส์ในห้าง(ห้างนี่มีเฟรนฟรายขายที่เดียวคือร้าน KFC งับ) ไม่มีมาทำเป็นสต็อกเยอะๆแบบร้านแฟรนไชส์ แถมใส่ตะกร้ามาอีก ปริมาณเยอะดีเลยนะราดหน้าหมู (65) บาท ไข่ดาว (10 บาท) ไข่ดาวน้ำมันเยิ้มไปหน่อย ส่วนราดหน้าน้ำไม่หนืดเหนียว เกือบใส ร้อนได้ที่(ร้อนชนิดฟองอากาศปุดๆเลย) เส้น ผักและเนื้อใช้ได้ รสชาติกลมกล่อม ไม่เค็มไม่จืดจนเกินไป ปริมาณโอเค แต่ก็ยังไม่เลิศขนาดชวนติดใจข้าวไข่พระอาทิตย์ (50 บาท) เห็นว่าเป็นเมนูเด่นแนะนำของที่นี่...มันเป็นข้าวสวยผสมไข่ แล้วเจียวออกมาเป็นข้าวไข่นี่แหละค่ะ แต่รสชาติ...จืดสนิทศิษย์ส่ายหน้ามากๆ ขนาดเอาซอสมะเขือเทศใส่ไม่ยั้ง ยังไม่ทำให้รสชาติอร่อยขึ้นมาเลย แถมกินไปมันเหมือนกินข้าวทอดชุบไข่มากกว่า...เมนูนี่ไม่ผ่านสำหรับอิฉันค่ะ ทนกินได้แค่ครึ่งจานเท่านั้น คิดว่าร้านควรเปลี่ยนเป็นข้าวไข่เจียวจะดีกว่าค่ะ เอาข้าวไปผสมไข่แล้วทอด มันบ่เวิร์ดอ่ะและเพราะทนกินเมนูนี่ไม่ไหว มันบ่อิ่ม เลยยอมสั่ง สเต็กหมูคุโรบูตะซอสเห็ด (95 บาท) มากินล้างแค้น...พบว่า ล้างแค้นสำเร็จแระ ซอสเป็นซอสเห็ดแชมปิญอง ที่มีชิ้นเห็ดผสมด้วย ไม่ใช่แค่ปั่นๆเห็ดเป็นซอสอย่างเดียว รสชาติเผ็ดหอมนิดหน่อย ราดลงบนสเต็กหมูที่ทำร้อนๆ หนังเหนียวติดกระดูกไปนิด แต่ก็ย่างสุกได้ที่ รสชาติกลมกล่อมหายเฟลจากข้าวไข่ทอดได้ชะงักเลย...ถ้าเทียบเมนูข้าวทั้งหมด ให้ราดหน้ากับสเต็กนี่แหละค่ะ ลำสุดในร้านนี่แระเมนูของหวานล้างปากเป็น ช็อกลาวา เสิร์ฟวิปปิ้งครีมกับไอศกรีมวานิลา อันนี้รสชาติอร่อยดี ช็อกลาวาทำร้อนๆ ตัดออกมาซอสช็อกโกแลตเยิ้มตามสูตร (แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะถ่ายแล้วไม่สวยตอนตัดชิ้นช็อกลาวา)เครื่องดื่มเป็น ไวท์ช็อกโกแลตโอรีโอ้ เฟรบเป้ (95 บาท) นอกจากปั่นโอรีโอ้ให้ละเอียดกับไวท์ช็อกโกแลตแล้ว ยังมีโอรีโอ้หนึ่งชิ้นโป๊ะหน้าให้อีก ปั่นละเอียดมีน้ำหน่อย ทำให้เนื้อเฟรบเป้ไม่แห้งมาก รสชาติหวานกลางๆ ที่สำคัญแก้วใหญ่สะใจดีลองเปลี่ยนเป็นเครื่องดื่มผลไม้แบบหวานๆ อย่างลิ้นจี่เยลลี่ปั่น รสชาติหวานเปรี้ยวกำลังพอดี ปริมาณเยอะแต่น้ำน้อยกว่าไวท์ช็อกโกแลต แต่มีดีตรงมีเยลลี่รสเดียวกันอยู่ตรงก้นแก้วสรุป ให้คะแนนอาหารที่นี่อยู่ในระดับกลางๆ คือกินได้บางเมนูค่ะ ตัวชูโรงคงเป็นที่เครื่องดื่ม เน้นตามประสากลุ่มคนที่เข้ามาติวหนังสือ ประชุม คนวัยเรียนและทำงาน จึงเน้นตัวเครื่องดื่มมากกว่าเน้นตัวอาหาร การบริการระดับดีค่ะ ก็คือเป็นคาเฟ่ของเหล่านกฮูกในร่างคนวัยเรียนวัยทำงาน

ร้านที่สองที่จะพาไปชิมในทริปเชียงใหม่เป็นร้านอาหารกลางวันในวันแรกที่ไปถึงเลยครับ หลังจากที่ไปไหว้พระธาตุศรีจอมทอง ที่อำเภอจอมทองเสร็จเราก็มีร้านในใจอยู่ 2 ร้าน เป็นร้านที่โด่งดัง มีชื่อเสียงของอำเภอจอมทองเลยครับ ร้านแรกอยู่ไม่ไกลจากวัดพระธาตุศรีจอมทองเท่าไหร่ ขับย้อนมาทางริมแม่น้ำปิงนิดเดียวครับ ที่ดูมาเป็นร้านที่มีวิวแม่น้ำปิงสวยงามมาก พอไปถึงร้านเห็นว่าไม่มีคนเลย ก็เดาเอาว่าเพราะว่าเป็นวันธรรมดาปลายๆอาทิตย์ ก็เลยไม่มีคน ก็จอดรถ ก็เห็นว่ามีคนเดินตรงมาที่รถ เค้าแนะนำตัวว่าเป็นเจ้าของร้าน กำลังจะอ้าปากถามว่าตัวร้านอยู่ตรงไหนเพราะไม่เห็นพนักงานเดินไปเดินมา เจ้าของร้านก็บอกเสียก่อนเลยว่า “ช่วงนี้ร้านปิดครับ เพราะทางการเค้ามาก่อสร้างเขื่อนกั้นแม่น้ำปิงทำให้บังวิวหน้าร้านหมดเลย” ........ เรากล่าวขอบคุณเจ้าของร้านแล้วก็ขึ้นรถแล้วขับออกมา ในใจนึกเสียดายร้านนี้เป็นที่สุด เพราะว่ารูปในเวบเห็นวิวแม่น้ำสวยมากๆ

เรามาต่อกันที่ร้านที่สองที่อยู่ใน list ก็ขับข้ามสะพานไปหน่อยเดียวเหมือนกันครับ ร้านนี้ตามเวบบอกว่าเป็นีร้านอาหารในรีสอร์ท ไม่ติดแม่น้ำนะครับ แต่ติดบึงใหญ่ๆ บรรยากาศก็ดีเป็นรองร้านแรกนิดหน่อยครับ เราจอดรถแล้วลงไปดูก็เหมือนกับร้านแรกครับ ไม่มีคนในร้านซักคน เราเริ่มใจไม่ดี คิดในใจว่าขออย่าให้ร้านนี้ปิดอีกร้านนึงเล้ยยยยย ...... แล้วก็จริงดั่งคาดครับ มีคนเดินออกมาบอกว่า “ร้านอาหารปิดไปนานแล้ว” ..... เหมือนถูกผึ้งทั้งฝูงต่อยพร้อมกัน งง งง ครับ ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครดี ...... คุณชายเริ่มหันหัวรถกลับเชียงใหม่ ..... กะว่าจะไปหาอะไรกินในเวียงก็แล้วกัน .... หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนที่เป็นแม่เลี้ยงอยู่เชียงใหม่ ขอคำปรึกษาร้านอาหารบเส้นทางเชียงใหม่ – จอมทอง เธอหัวเราะร่ามาตามสายแล้วบอกว่า “โฮะ .... ไป๋ไกลขะหนาด ..... ปิ๊กมากิ๋นในเวียงเห๊อะ แถวนั้นเกินรัศมีทำการเฮา” แล้วก็วางสายไป ..........ฃ

งง งง เหมือนผึ้งต่อยยังไม่หายดี นี่มาถูกที่พึ่งสุดท้ายทิ้งทวนกันง่ายๆ หมดกันครับ เลยตกลงกันว่าจะกลับเข้าไปกินขอบๆของเวียงเชียงใหม่แล้วเข้าโรงแรมไป Check – in ...... ระหว่างทางก็มองหาร้านอาหารที่เราพอจะเข้าไปกินได้ไปด้วย จนมาเจอร้านนี้นี่แหละคราบ พอเห็นป้ายร้านคุณชายก็เลี้ยวรถเข้าไปทันที บอกว่าหิวมากกกกกกก

ร้านคุ้มพญาไม้ สันป่าตอง เชียงใหม่

ให้มาเองอีกทีก็มาไม่ถูกนะครับร้านนี้ ต้องไปเปิดเฟสบุคร้านดูที่อยู่อีกทีครับ ร้านคุ้มพญาไม้ ตั้งอยู่เลขที่ 28/2 หนองแท่นซอย 4 ถนน เชียงใหม่-ฮอด กม.27 + 400 เมตร ต.บ้านกลาง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ พอกลับมาดูแผนที่ใน Google เพิ่งจะเห็นว่าอยู่เยื้องๆกับร้านอินทนนท์กาแฟเลยคราบ

จากตัวเมืองเชียงใหม่ขับมาทางเส้นเชียงใหม่ – จอมทอง – ฮอด พอผ่านตลาดนัดทุ่งฟ้าบดทางขวามือก็ขับมาอีกซัก 10 นาที ก็ให้มองทางขวามือไว้ครับ ร้านคุ้มพญาไม้จะอยู่ก่อนถึงโค้งก่อนร้านอินทนนท์กาแฟครับ ถ้าขับไปถึงร้านอินทนนท์กาแฟ แสดงว่าเลยแล้วครับ ยูเทิร์นกับมาได้ สังเกตซอย “หนองแท่นซอย 4” เอาไว้ครับ ร้านอยู่ติดถนนก่อนถึงซอย “หนองแท่นซอย 4” ครับ หน้าร้านมีซุ้มประตูเป็นไม้ต้นใหญ่ๆครับร้านคุ้มพญาไม้ มีบริเวณกว้างขวางมากๆ จากซุ้มประตูข้างหน้าจะเป็นที่จอดรถทาสามมารถจอดรถได้นับสิบคัน แล้วถึงจะเป็นตัวร้าน ตัวร้านก็มีที่นั่งทั้งในร่มและกลางแจ้ง (แต่ยังมีเงาของตัวร้านมาบัง) อีกด้านของตัวร้านมีชั้นสองซึ่งเป็นห้องจัดเลี้ยงที่จุคนได้นับสิบๆคนเลยครับ ไม่ได้เข้าไปดูด้วยตานะครับว่ามีกี่ห้อง แต่ดูๆแล้วไม่ใช้ห้องเดียวแน่ๆ ตัวร้านสร้างเป็นบ้านแบบทางเหนือด้วยไม้ต้นโตๆ หนาๆ หนัก ดูไม่เป็นว่าเป็นไม้สักหรือเปล่า แต่สีออกเหลืองๆ ทองๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นสักทองหรือเปล่านะครับ ถ้าใครตามไปชิมก็ฝากถามเจ้าของร้านหรือเด็กที่ร้านมาด้วยนะครับว่าใช่ไม้สักหรือเปล่า อุอุอุตอนที่เราไปถึงที่ร้านก็บ่ายแก่ๆแล้ว แดดร่มลมตก ในร้านตรงที่เป็นลานโล่งๆขนาบด้วยตัวบ้านมีร่มเงาก็เลยเลือกที่จะโต๊ะที่อยู่กลางแจ้ง อิงร่มเงานของตัวบ้านกันครับ เพราะอากาศโปร่ง โล่ง สบาย ดีมากๆ น้องพนักงานก็เอาเมนูมาให้เลือกชิม สั่งเมนูไปเสร็จก็นั่งรอชิมอยู่พักใหญ่ครับเมนูเป็นเมนูทานเล่นก่อนครับ ไก่ทอดน้ำปลา ราคา 89 บาท


เมนูนี้รสชาติเป็นมาตรฐานครับ ไม่รู้จะบอกว่ายังไง ฮ่าๆๆๆ รสชาติก็เหมือนไก่ทอดน้ำปลาทั่วๆไป แต่ร้านอื่นอาจะใช้เนื้อไก้บ้าง ไก่ติดกระดูกบ้าง แต่ร้านนี้ใช้ปีกกลางผ่าครึ่งมาทำ แล้วโรยงาขาวคั่วเล็กน้อยก่อนนำลงทอด หอมกลิ่นงาขาวดีครับ รับประทานกันซอสพริก เข้ากั๊นนนน ..... เข้ากันนนนนเมนูทีต่อมาเป็นอาหารประเภทยำ ยำผักบุ้งกรอบ ราคา 99 บาท

ร้านคุ้มพญาไม้ทำซะเกร๋ไกร๋โดยการโรยขาขาวที่ผักบุ้งก่อนนำลงทอดซะด้วยนะครับ แล้วที่ชอบมากกว่านั้นก็คือเค้าจะใช้ผักบุ้งส่วนใบมาก ประมาณครึ่งครึ่งเลย แบบว่าชอบกินใบผักบุ้งทอดมากกว่าต้นอ่ะครับ อิอิอิ ส่วนน้ำยำเจ้าของบล็อกว่าเผ็ดไปนิดครับ ทำให้รสชาติของอาหารจานนี้เหมือนยำสำหรับเป็นกับแกล้มมากกว่าที่จะเป็นอาหารทานเล่นๆ หรือเอาไว้ทานกันข้าวสวย ในความคิดของเจ้าของบล็อกคิดว่ายำผักบุ้งทอดกรอบน้ำยำจะต้องออกหวานนิดๆนะครับ จะได้เข้ากับน้ำพริกเผาที่ใส่มาในน้ำยำครับเมนูที่สามเป็นเมนูกับข้าวจานหลักครับ ปลาช่อนนึ่งแจ่ว ราคา 179 บาท


ปลาช่อนนึ่งที่เสิร์ฟตัวใหญ่มากกกกกก จะเห็นว่าบั้งเป็นริ้วหนาๆได้ตั้ง 5-6 ครั้ง ปลาช่อนเนื้อหนาๆ ตัวใหญ่ๆ นึ่งมาสุกยกมาเสิร์ฟร้อนๆเลยคราบ มีน้ำจิ้มมาด้วย 2 แบบคือน้ำจิ้มแจ่วแบบเผ็ดหูดับตับไหม้ กับน้ำพริกหนุ่มรสกลางๆ แล้วก็ยังมีน้ำจิ้มแบบซีฟู๊ดมาให้ด้วย สามารถเลือกอร่อยได้ตามความชอบเลยครับ ถ้าชอบแซ่บมากๆก็ให้เลือกน้ำจิ้มแจ่วเผ็ดระเบิดระเบ้อ กินไปคำนึงลิ้นไม่รู้รสอะไรไปพักใหญ่ๆ อิอิอิอิเมนูสุดท้ายที่สั่งมาเป็น ต้มยำทะเลน้ำข้น ราคา 119 บาท


เมนูนี้ของทะเลทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นปลาหมึก กุ้ง หอย ก็สดใช้ได้ในระดับหนึ่งครับ ตอนแรกแอบหมั่นไส้คุณชายนิดนึงว่ามาเที่ยวดอยทำไมสั่งต้มยำทะเลหว่า เดี๋ยวถ้าได้ของทะเลแบบไม่สดจะหัวเราะให้ สุดท้ายก็ไม่ได้หัวเราะคุณชายหรอกครับ ของทะเลเค้าสดแบบโอเคเลยครับ รสชาติของต้มยำก็แซ่บดีครับ เปรี้ยว เผ็ด เค็ม ติดอยูอย่างเดียวววววว ...... จะใส่ใบโหระพามาทำไมหว่า .... หรือคนแถวนี้ต้องใส่ใบโหระพาในต้มยำ !!!!!!!ร้านคุ้มพญาไม้ สันป่าตอง เป็นร้านอาหารประเภทสวยอาหารที่ใหญ่โต สวยงามริมถนนสายเชียงใหม่ – สันป่าตองครับ รสชาติของอาหารก็เป็นมาตรฐานครับผมChubby Lawyer’s Café’ ………………………………… ร้านอร่อย ....... ตามใจฉัน

ร้านกาแฟที่จะมาแนะนำในวันนี้เป็นร้านกาแฟที่ได้ไปชิมมาในทริปเชียงใหม่ล่าสุดครับ เนื่องจากว่าไม่ได้ขึ้นไปเยือนเชียงใหม่มาหลายปีแล้ว ถึงเชียงใหม่ไม่ได้เปลี่ยนไปจากครั้งสุดท้ายที่ได้ไปเยือนมากแต่ก็มีร้านอาหาร ร้านกาแฟเปิดใหม่มากมายเที่ยว กิน ชิม กันไม่หวาดไม่ไหว ขนาดเจ้าของบล็อกไปกิน ไปชิมทั้งอาหารทั้งเครื่องดื่มวันละ 7-8 ร้าน ระยะเวลา 5-6 วันก็ยังเก็บร้านอาหาร ร้านกาแฟไม่หมด list เลยครับ เรียกว่าเป็นทริปที่สนุกมากกกกก อิ่มมากกกกกก และทรมานมากกกกกกก ...... ต้องกินยาช่วยย่อยตลอดเวลาที่เที่ยวเชียงใหม่เรยคราบ ฮ่าๆๆๆๆ

ร้านที่จะมาแนะนำในวันนี้เป็นร้านแรกหลังจากลงเครื่องเลยครับ .... เราแพลนกันไว้ว่าพอลงเครื่องไฟลท์เช้าสุดเสร็จ ก็รับรถเช่าที่สนามบินและจะตรงไปวัดพระธาตุศรีจอมทองกันก่อนเลย .......

ร้านอินทนน์กาแฟ สันป่าตอง เชียงใหม่

ต้องเล่าความเป็นมาของร้านนี้ยาวนิดนึงครับ ก่อนที่จะไปเที่ยวเชียงใหม่เจ้าของบล็อกไปเที่ยวจันทบุรีแล้วไปเจอ “ร้านกาแฟรอยตะวัน” ซึ่งเป็นร้านกาแฟชื่อดังของอำเภอท่าใหม่ จังหวัดจันทบุรี ก็ได้เข้าไปอ่านประวัติของร้านกาแฟรอยตะวันในเวบ (แต่พลาดร้านนี้ไปอย่างน่าเสียดายเพราะวันที่จะไปชิมร้านปิดครับ) ชื่อของ “ร้านอินทนน์กาแฟ” กับชื่อ “ลุงรภ” แห่งอำเภอสันป่าตอง ก็ปรากฏอยู่ในเวบของร้านกาแฟรอยตะวัน เนื่องจากเป็นผู้จุดประกายให้กับร้านกาแฟรอยตะวัน แล้วก็เลยมาติดอยู่ในความทรงจำของเจ้าของบล็อกด้วยครับ ตั้งใจว่าถ้ามีโอกาสไปเชียงใหม่จะต้องไปชิมให้ได้ทีเดียว

พอกลับมาจากทริปเมืองจันทน์ก็มาวางแผนที่เชียงใหม่ต่อ ก็พยายามตามหา “ร้านอินทนน์กาแฟ” พยายามอ่านอยู่เปินสิบๆเวปก็ไม่มีเวบไหนบอกที่อยู่ของร้านอินทนน์กาแฟได้เลย ทุกๆเวบก็จะบอกว่าอยู่บน “เส้นทาง เชียงใหม่ – จอมทอง” เท่านั้นเองครับ แล้วเส้นทางเชียงใหม่ – จอมทองนั่นก็ยาวมากกกกกกกกก จนเกือบท้อใจอยู่แล้ว วันหนึ่งได้ไปเปิดคลิปในยูทู้บเกี่ยวกับร้านกาแฟอินทนนท์คลิปหนึ่ง ในคลิบเค้าบอกว่า “ร้านอินทนน์กาแฟอยูห่างจากตลาดนัดทุ่งฟ้าบดมา 10 นาที” ..... นี่เป็นการมาร์คตำแหน่งร้านอินทนน์กาแฟได้ใกล้เคียงความจริงที่สุดเท่าที่เคยพบในอินเตอร์เนทครับ .... เลยมาหาจุดที่เป็นตลาดนัดทุ่งฟ้าบด ซึ่งก็หาได้ไม่ยากเพราะเป็นตลาดกลางการเกษตรที่ใหญ่ที่สุด และเป็นตลาดค้าวัว – ควาย ที่สำคัญของทางภาคเหนือครับ

เมื่อถึงวันเดินทางจริงๆ พอเราลงจากเครื่องไปเชียงใหม่ไฟลท์แรกก็ไปรับรถที่เช่าเอาไว้แล้วเดินทางไปอำเภอจอมทองทันทีจุดมุ่งหมายของเราอยู่ที่วัดพระธาตุศรีจอมทอง โดยที่จะแวะทานกาแฟตอนสายๆที่ร้านอินทนน์กาแฟ


เราใช้เส้นทางเชียงใหม่ – จอมทองขับตรงไปเรื่อยๆ จนมาถึง “ตลาดนัดทุ่งฟ้าบด” ทางด้านขวามือ ก็ให้ขับตรงมาเรื่อยๆ แต่อย่าขับเร็วนักนะครับ เพราะไม่มีจุดสำคัญที่จะเป็นที่สังเกตุได้เลย พอผ่าซอย “แท่นทองซอย 3” ทางด้านซ้ายมือให้ชะลอรถได้เลยครับ ตรงนี้จะเป็นโค้งทางด้านขวายาวๆ สุดโค้งเป็นร้านอินทนน์กาแฟครับ มีป้ายร้านขนาดใหญ่อยู่ก่อนถึงตัวร้าน แต่ถ้าเข้าโค้งมาเร็วๆรับรองว่าเลยแน่ๆครับตัวร้านอินทนน์กาแฟ มองจากข้างนอกนึกว่าเป็นร้านกาแฟเล็กๆครับ พอเข้าไปในร้านจริงๆตัวร้านทั้งหมดไม่ได้มีที่นั่งแต่ข้างในนะครับ ยังสามารถเปิดประตูออกไปด้านหลังมีที่นั่งในสวนอีกเยอะทีเดียวครับ เฉพาะในตัวร้านก็มีที่นั่งรับรองเป็นชุดรับแขกเล็กๆซัก 3 ชุดเห็นจะได้ รับรองคนได้เกือบๆ 10 คนครับ แต่ถ้าอากาศเย็นๆ อยากจะไปจิบกาแฟเคล้าอากาศเย็นๆก็เชิญในสวนด้านนอกครับ มีชุดรับแขกใหญ่ๆไว้ต้องรับมากมายทีเดียวร้านอินทนน์กาแฟมีจุดเริ่มต้นที่ “ลุงรภ” เจ้าของร้านอินทนน์กาแฟนั่นแหละครับ ลุงรภ ปลูกและพัฒนากาแฟพันธุ์อาราบิก้ามานานนับสิบปี เก็บเมล็ด บ่ม คั่วเองกับมือและสามารถพูดได้เลยว่าร้านอินทนน์กาแฟของลุงรภเป็นร้านกาแฟร้านแรกในเชียงใหม่เลยครับ ถึงแม้วันนี้จะไม่ได้ชิมฝีมือการชงกาแฟของลุงรภ เพราะลุงรภอายุมากแล้ว แต่ความตื่นเต้ลที่จะได้ชิมกาแฟของคุณลุงก็ยังมีเต็มเปื่ยมครับ

แก้วแรกที่สั่งมาชิมเป็น ลาเต้นร้อน ราคา 35 บาท


อย่างที่บอกไปแล้วครับ เมล็ดกาแฟที่ใช้ในร้านอินทนน์กาแฟเป็นเมล็ดกาแฟพันธุ์อาราบิก้า เพราะฉะนั้นรสชาติของกาแฟจะออกเข้มๆ มีรสเปรี้ยวติดปลายลิ้นนิดๆ เจ้าของบล็อกคิดว่ารสชาตินี้น่าจะคุ้นลิ้นคนไทยมากกว่ารสชาติกาแฟนุ่มๆ ละมุนๆลิ้นอย่างที่ขายอยู่ในร้านกาแฟแฟรนไชส์ทั่วไป เฉพาะฉะนั้นลาเต้ร้อนแก้วนี้ก็มีรสเข้ม หอมกรุ่น ถึงแม่จะใส่นมกับฟองนมมาแล้วกลิ่นหอมกรุ่นและรสเข้มๆก็ยังคงอยู่ครับ

ชิมกาแฟแก้วแรกไปจนหมด รู้สึกเสียดายที่อุส่าห์ใช้ความพยายามในการหาร้านจนเจอ อุส่าห์ตั้งตารอคอยที่จะมาชิมกาแฟร้านนี้ก็เลยสั่ง เอสเพรสโซ่ร้อน มากินอีก 1 แก้ว ราคา 25 บาท


มีคนบอกมาว่าถ้าอยากจะชิมรสกาแฟจริงๆให้ชิมจากแก้วเอสเพรสโซ่ ได้รสเข้มๆ หอมกรุ่นจริงๆด้วยนะครับ หอมกลิ่นกาแฟคั่วเข้มๆ อวลๆอยู่ในกระพุ้งแก้ม ยิ่งถ้าจิบเข้าไปแล้วอมไว้ซักพักยิ่งหอมใหญ่ครับ เสียดายที่มัวแต่ถ่ายรูปเจ้า “คริสม่า” หรือฟองจากการที่ไอน้ำผ่านผงกาแฟมันก็เลยจางไปนิดครับ แต่ก็ยังหอมเข้มๆอยู่ดีครับ

คุณชายสั่ง มอคค่าเย็น ราคา 35 บาท แต่ไม่ได้ชิมครับ มัวแต่ปลาบปลื้มกับลาเต้และเอสเพรสโซ่ร้อนของตัวเอง อิอิอิ

รีวิวร้านนี่เกิดจากเพื่อนชาวบางกอกของอิฉัน ได้ไหว้วานขอให้ไปช่วยรีวิวร้านอาหารแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ให้หน่อย (แต่จ่ายเงินอิฉันเองนะจ๊ะ) ว่ารสชาตินั้นดีเลิศอย่างที่พูดกันในหมู่นักชิมชาวบางกอกหรือไม่ (บางร้านดังในหมู่คนกรุงเทพ แต่รสชาติไม่ถูกใจคนเจ้าถิ่นก็มีนะเออ) ช่วงนั้นอิฉันยังว่างไม่รู้จะรีวิวร้านอะไร อีกทั้งที่ตั้งของร้านก็อยู่ในภายในเขตรอบคูเมืองเชียงใหม่ มีรถไปถึงแน่นอน (บางทั่นขอให้รีวิวร้านไกลๆอำเภอ เดินเท้าอีกหลายกิโลแม้วก็บ่ไหว เพราะอิฉันไม่มีสารถี) เมื่อได้ข้อมูลมาก็ลองเสิร์ชหาดูข้อมูลเริ่มต้นสักหน่อย ว่าเป็นร้านประเภทอะไร มีเมนูอะไรเด่นหรือแนะนำของร้านบ้าง
แล้วก็เริ่มต้นเดินทางไปยังย่านถนนลอยเคราะห์ ไปยังร้านอาหารสไตล์เบอร์เกอร์ นามกรว่า Rock me Burger & Bar กันเลยRock me Burger & Bar ชื่อก็บอกแล้วว่าน่าจะเป็นร้านอาหารกลางคืน...แต่ร้านนี่เปิดให้โอกาสตั้งแต่ 11.00 น. เป็นต้นไป แม้แต่สั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก็ยังได้ (แต่อิฉันขอเลี่ยงรีวิวนะค่ะ ดื่มเหล้าตอนกลางวันนี่ เมาหัวกลับบ้านไม่ถูกแน่ ถ้าไปกลางคืนมีเพื่อนไปด้วยนี่อีกเรื่อง อย่างน้อยเกิดอิฉันรุงรังอะไรขึ้นมา จะได้มีคนช่วยหิ้วกลับ)
ร้านนี่อยู่ในย่านถนนลอยเคราะห์ อันเป็นแหล่งรวมสถานบันเทิงของคนต่างชาติในเชียงใหม่มาแต่นมนานเลย ย่านนี่จึงมีฝรั่งนักเที่ยวอยู่เยอะมาก ตัวร้านของนั้นอยู่ใต้โรงแรมระมิงลอร์ดพอดีเลย เพิ่งเปิดร้านเมื่อปีที่แล้วนี่เองถึงบอกว่าเป็นร้านแนวฝรั่งชอบเข้า จนนักชิมชาวไทยหลายคนขยาดจะเข้า เพราะไม่ชอบบรรยากาศ(และราคาต่างชาติ)แต่พอเข้าไปภายใน ถึงพอจะดูออกว่าน่าจะเป็นห้องอาหารของโรงแรม ที่ตอนเช้าคงมีแขกของโรงแรมลงมาใช้บริการ พอตอน 11.00 น. จึงเริ่มเป็นบริการอาหารเที่ยงค่ะการตกแต่งร้านออกแนวธีมดนตรีร็อกแอนด์โรวเก่าๆ ช่วงยุคเอลวิส ตอนนั้นไปกินช่วงก่อนวันคริสตมาสแค่ 5 วัน ทางร้านเลยประดับตกแต่งธีมเทศกาลนี่ไปด้วยเลยมีการเจาะผนังติดกระจกใส ทำให้ภายในห้องอาหารดูกว้างปลอดโปร่งกว่าพวกร้านอาหารฝรั่งแนวบาร์ทั่วไปที่มักทึบๆแต่ครัวจะอยู่ด้านนอกร้านที่เป็นส่วนเคาน์เตอร์บาร์ตอนกลางคืนนะค่ะ (ในภาพดูแดดร้อนเปรี้ยง แต่เป็นช่วงหน้าหนาวของเชียงใหม่อยู่นะ)พนักงานกำลังย่างเบคอนสำรองไว้หลายชุดเลยค่ะ มีถาดเขียงไม้สำหรับใส่เบเกอร์ไว้เพียบ (บางอันก็เป็นถาดโลหะ)สั่งเมนูมา ได้เครื่องดื่มก่อนเลย
Rock me Green เป็นน้ำส้ม+น้ำแอปเปิ้ล+น้ำมะนาว+น้ำเชื่อมสีเขียว+โซดา (120 บาท) รสชาติเหมือนกินสไปร์ผสมแฟนตาน้ำเขียว แต่หวานนุ่มกว่า ไม่ซ่าบาดคอมากนัก (ชอบตรงได้กินท็อปปิ้งเชอรี่นี่แหละ)วันรีวิววันอื่น ลองสั่ง ROCK'RE O เป็นไอศกรีมวานิลา+นม+คุกกี้โอรีโอ้+น้ำเชื่อมช็อกโกแลต +วิปปิ้งครีม (75 บาท) รสชาติหวานน้อย เสียอย่างเดียวถ้วยเล็กไปหน่อย ไม่ค่อยมีน้ำคลุกคลิก เนื้อเลยดูแห้งๆไม่ลื่น ก็คงเหมาะเป็นเมนูสำหรับคุณหนูที่ตามคุณป๊าคุณม๊าไปกินด้วย (ทำเล่นไป ตอนนั่งสังเกตลูกค้าเข้าร้าน มีอาซิ้มอาจุมม่าเดินเข้ามากินด้วยนะจร้า!)ในที่สุดเมนูกินหนักก็มา เริ่มต้นที่เมนูเด่นของร้านก็ต้องเป็นเบอร์เกอร์ Rock me Heaven (มีแบบ Hell ด้วยนะ) (180 บาท)ส่วนประกอบของเบอร์เกอร์มีดังนี่คือ หมู(หรือจะเลือกเป็นเนื้อ 150 g) ขนมปังดำโฮมเมดรสช็อกโกแลต, Cheddar ชีส, ไข่คน, ผักกาดแก้ว, มะเขือเทศ, เบคอน และ มายองเนส เสิร์ฟมาพร้อมมีดปัก(ปักแน่นมาก เคยลองขยับดูแระ) บนตัวเบอร์เกอร์กับแตงกวาดองฝรั่ง รสชาติเผื่อนๆ กินคู่กับเฟรนฟรายขนาดยักษ์ แถมมีหอมทอดเข้าไปอีก ส่วนเนื้อจะนุ่มแต่ไม่ค่อยมีน้ำเยิ้ม ส่วนเบคอนจะเล่นทอดชนิดไม่มีน้ำมันเยิ้ม ก็เลยกรอบแห้งไม่ค่อยมีมันให้เคี้ยวหนึบๆ ดีว่ามีไข่คนเหลวนิดๆกับผัดสดฉ่ำน้ำหน่อยๆ ช่วยไม่ให้แห้งคอเกินเล่น เขียงนี่เอาชนิดลืมอ้วนกันไปเลย รสชาติจะกลางๆ ไม่จืดไม่หวาน แต่ปริมาณเยอะขนาดนี่...เล่นอิ่มไปถึงพรุ่งเช้าเลย (นั้นเรียกว่าอาหารไม่ย่อย!) ส่วนแบบ Hell ปริมาณวัตถุมีเท่ากันเกือบหมด แต่จะมีส่วนผสมของซอสเผ็ดค่ะ

ส่วนเมนูปิดท้าย ลองเปลี่ยนมากินฮอทดอกบ้าง กับ Supur Bowl Hot Dog (150 บาท)เสิร์ฟเมนูนี่มาในกล่องลังไม้ รองด้วยกระดาษซับน้ำมัน...หน้าตาดูธรรมดา ละเลงซอสกันซะหน่อย มีเฟรนฟรายน้อยกว่าเบเกอร์ กับแตงดอง(รู้สึกไม่ชอบผักชนิดนี่ยังไงชอบกล) กินเปล่าๆแล้วจืดมันหน่อยค่ะ ไม่มีเผ็ด ต้องละเลงเครื่องซอสกันถึงจะลำ 

สรุป ที่ตั้งของร้านถือว่าดีที่อยู่ใจกลางเมือง แต่ไม่ค่อยสะดวกสำหรับคนมีรถยนต์นัก เพราะร้านติดถนนใหญ่ ยกเว้นต้องไปจอดในวัดแล้วเดินเท้าเอา ส่วนบรรยากาศถือว่าตกแต่งสวยน่านั่งสบาย เสียดายที่ไม่มีบรรยากาศตอนดึก คงจะคึกคักมีเพลงร็อกเก่าๆให้ฟัง การบริการถือว่าดีใช้ได้ พนักงานยิ้มแย้มแจ่มใสเต็มใจให้บริการ ส่วนอาหารปริมาณเยอะ รสชาติกลางๆแบบฝรั่ง ราคาพอรับได้ ไปกินสองครั้งนั่งสังเกตการณ์ มีกลับมีคนเอเชียเข้ามาใช้บริการเยอะกว่าฝรั่งเสียอีก เป็นทั้งคนไทยและพี่จีนอีกแล้วครัชท่าน (อิอิ) แต่ไม่ต้องกลัวเกินเหตุ ยังไม่ใช่ร้านยอดฮิตในหมู่คนจีนจนกลัวจะเจอฤทธิ์เดชพี่แกเข้า

เอาเป็นว่าใครจะไปหาข้าวกลางวันกินแถวนั้น เอาแบบอิ่มคุ้มถึงวันพรุ่งนี้(ฮา)ลองแวะไปที่ร้าน Rock Me Burger & Bar ดูนะจร้า

WAGAYA เป็นร้านเนื้อย่างแบบสไตล์แฟรนไชน์ จนตอนแรกคิดว่าสงสัยเป็นร้านแฟรนไชน์จากกรุงเทพมาเปิดสาขาเพิ่มที่เชียงใหม่ แต่พอค้นข้อมูลแล้วพบว่าเป็นร้านแฟรนไชน์คนเหนือแต้ๆ และกำลังจะขยายแฟรนไชน์เองด้วย...WAGAYA ในตอนแรกมาเปิดในย่านนิมมาน มีหลายคนเคยชวนสาวเหนือไปกิ๋น แต่แคล้วคลาดกันตลอด กระนั้นก็ได้ยินชื่อว่า ต้องโทรจองก่อน walk in ไม่ได้ และคุ้มราคาที่จ่าย เพราะมีซีฟู้ดด้วย (สมัยนั้นร้านเนื้อย่างแฟรนไชน์ที่มีซีฟู้ดด้วยยังมีไม่เยอะ) ซึ่งจริงๆสาวเหนือไม่ค่อยชอบกินแนวร้านเนื้อย่างติดแอร์ เพราะราคาแพง ชอบกินแบบ Local ชาวบ้านๆมากกว่า...ยิ่งประเภทรอคิวยาวนี่ยิ่งไม่ชอบใหญ่เลย ใครชวนอิฉันไปกินร้านรอคิวยาว จับเวลานี่มีเคือง...เพราะคนเหนือนั้นต่อนย่อน ทำอันหยังก็ 'เหนือ' กาลเวลาโหม้ด กินหื้อมันสบายๆก๊ะอ้าย ขะใจ๋ไปตังใด
จนตอนนี้ย้ายมาที่สาขาห้างเซ็นทรัลเฟสติวัล ซึ่งใกล้บ้านเพื่อนสาวของอิฉันมาก...วันนึงเหมาะเหม็งนางเลยชวนติดรถนางไปกินด้วยกันเลย อิฉันก็จะได้ถือโอกาสทำรีวิวไปด้วย วันที่เราไปกินคือช่วงปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมาค่ะ เพราะร้านเพิ่งรีโนเวลไปเมื่อวันที่ 25 มกราคม ที่ผ่านมานี่เป็นครั้งแรกที่สาวเหนือไปร้าน (แต่เพื่อนบอกว่ารีโนเวลตรงไหนหว่า ดูเหมือนเดิม (ซะงั้น)แถมทีวี VTR หน้าร้านถอดหายไปไหนนิ) ดูลักษณะร้านก็เหมือนร้านปิ้งย่างติดแอร์ค่ะ แต่การตกแต่งดูกว้างโล่ง ไม่เหมือนหลายร้านที่มักจะใช้การตกแต่งผนังเป็นสีดำให้ดูโมเดิร์น แต่อยู่นานๆแล้วจะรู้สึกแคบแฮะ ตอนเราไปถึง มีโต๊ะเหลือไม่กี่ตัวตามประสาช่วงวันเสาร์ค่ะ แต่พอเข้าไปนั่ง รู้สึกบรรยกาศไม่ค่อยอึดอัดเท่าไหร่ แต่โต๊ะไม่ค่อยสบายนัก เพราะเจอโต๊ะแบบทึบตัน นั่งแยกแข้งขาไม่สะดวกเท่าร้านหมูกะทะ Local อ่ะนะ (นี่เป็นเหตุผลที่ไม่ค่อยชอบร้านติดแอร์นี่แหละ) ไม่ค่อยเจอคนเดินชนไปมา เสียงไม่ค่อยดังนักพนักงานให้การต้อนรับดี ก็มาดูเมนูปกติกัน สามารถสั่งเป็นบุพเพ่ต์หรือสั่งแยกก็ได้ (แต่จากประสบการณ์ของอิฉัน บุพเพ่ต์คุ้มที่สุด) ราคาบุพเพ่ต์ที่ 389 บาท รวมเครื่องดื่ม(ยกเว้นเครื่องดื่มขี้เหล้า)และทุกสรรพสิ่งเซอร์วิส ภาษี (แพงสำหรับอิฉันนะ แต่คุณเพื่อนบอกว่าคุ้ม)ด้านหลังตรงแถบด้านล่าง เป็นเมนูฟรีเมียมที่เพิ่มมาค่ะ พวกเนื้อกับซีฟู้ดฟรีเมียมนั้นแหละ จ่ายเพิ่มอีก 95 บาท ทานเหลือปรับคนละ 120 บาท มีเวลาทาน 1 ชม. 45 นาที (จะมีพนักงานมาเตือนก่อน 15 นาที)สาวเหนือกับเพื่อนเลือกแบบธรรมดาค่ะ (ตั้งแต่เป็นบล็อกเกอร์ร้านอาหาร ความสามารถในการเจี๊ยะเริ่มถดถอย มักขอเลี่ยงร้านอะไรที่เป็นบุพเพ่ต์อ่ะนะ) การเสิร์ฟอาหารอิฉันว่ายังช้าอยู่หน่อย คงเพราะร้านมีคนเยอะด้วย และไม่มีแม้แต่โต๊ะไปหยิบเมนูแบบคีบบริการตนเอง เพราะพนักงานจะเสิร์ฟเมนูเอามาให้เองหมด (ทำเอาคนกลัวเรื่องเวลา
อย่างอิฉันคงคิดไปเองว่ามันช้า)

พอเมนูมาถึงก็จัดการเกลี่ยพื้นที่กันหน่อย จะได้ถ่ายรูปงามๆ เวลามีอาหารเต็มโต๊ะ (ฮา)วางกระจายกันหน่อย จะได้ดูว่าเต็มโต๊ะ คุณเพื่อนอย่าอยู่เฉยๆซิครัช ทำเป็นคีบประกอบรีวิวด้วย ภาพจะได้มีชีวิตชีวา(ฮา)วัตถุดิบดูให้มาน้อย (ถ้าในความรู้สึกคนกินเยอะ) แต่คิดว่าดีกว่ากินเหลืออ่ะนะมีน้องพนักงานเสิร์ฟกุ้งแม่น้ำมาผิดโต๊ะด้วยวุ๊ย (บางเมนูก็มีลืมกันบ้าง ต้องคอยท้วงกัน) แต่ขอถือโอกาสถ่ายรูปติดไปด้วยเลย เหอๆแอบชอบเห็ดออริจิราดโชยุแฮะสามชั้น ราดงาขาวและต้นหอมซอย ปิ้งทีน้ำ(หมู)มันกระเด็นเลยวุ๊ยเกี๊ยวซ่าให้มาสองชิ้น ถึงดูหน้าตาไม่งาม แต่รสชาติก็ใช้ได้ แต่ไม่ค่อยร้อนนัก ต้องเอาไปลงเตาปิ้งด้วย (ตอนแรกนึกว่าปิ๊งมาให้ด้วย)ส่วนแซลมอนนั้น คุณเพื่อนแนะนำว่าแทนที่จะสั่งมาเป็นพวกเพิ่มราคาฟรีเมียม ให้สั่งเป็นยำแซลมอนในบุพเพ่ต์ปกติดีกว่า ถูกใจคอแซ่บกว่าเยอะ ซึ่งเรื่องรสชาติตรงนี่อิฉันก็เห็นด้วยกับนาง แซ่บสดเผ็ดอย่างที่นางอวยจริงๆ (ฮา)ยำสาหร่ายกับยำเบคอนก็รสชาติใช้ได้ น้ำยำรับประกันแซ่บเผ็ดจนน้ำตาเล็ดสปาเกตตี้พริกถือว่าเผ็ดใช้ได้ค่ะ ส่วนข้าวผัดกระเทียมแฉะไปนิด ซุปมิโสะก็รสชาติกลมกล่อมพวกไก่-หมูผัดพริกเกาหลีรสชาติเผ็ดมาก ถูกใจคนชอบกินเผ็ดร้อนเลย แต่ต้องหาเมนูอื่นมาดับคลายเผ็ดอย่างสลัดหรือซุปไว้ข้างๆ ตอนอิฉันเจี๊ยะไป เกือบสำลักความเผ็ดจนน้ำตาเล็ดเลยหลังจากเช็คบิลแล้ว จะมีของหวานเป็นน้ำแข็งไสใส่ถั่วแดงบด หรือผลไม้ก็ได้ อันนี้ไม่คิดเพิ่มจากเวลาค่ะ รสชาติก็โอเคใช้ได้สรุปโดยรวมเรื่องรสชาติ ก็อร่อยใช้ได้อย่างที่เพื่อนสาวอิฉันแนะนำมาจริงแต้ โดยเฉพาะเรื่องเนื้อที่คลุกรสเผ็ดของพริกเกาหลี ส่วนพวกยำเนื้อต่างๆก็ชอบน้ำยำด้วย สรุปการบริการดูมีการพยายามบริการให้ทั่วถึง มีการทั้งเติมน้ำและเก็บถาดเปล่า แต่ดูพนักงานเสิร์ฟจะน้อยไปหน่อย เลยมีเบลอๆส่งผิดโต๊ะกันบ้าง และเวลาเสิร์ฟทำให้ดูช้า จนต้องท้วงเมนูกันบ้าง (นี่แหละสาวเหนือถึงชอบพวกเดินไปหยิบถาดเมนูที่มีให้พร้อมเองจะเร็วซะกว่า) ส่วนเรื่องจับเวลาการกิน อิฉันรู้สึกไม่ได้เร็วไปแต่อย่างใด แถมก่อนหมดเวลาก็อิ่มแปร้ไปแว้ว เรื่องความสะอาดก็โอเค ที่ตั้งสถานที่ก็เหมาะกับคนมาเที่ยวห้างที่เอาแบบวันเซอร์วิส นั่งแอร์ที่ดีๆ ไม่ต้องร้อนฮาร์ดคอร์แบบร้านหมูกะทะ Local ส่วนเรื่องราคา คุณเพื่อนอิฉันบอกว่าคุ้ม...แต่อิฉันว่านานๆกินทีล่ะกัน เพราะอารมณ์อิฉันชอบเจี๊ยะพวกราคาไม่เกิน 200 บาท เดินไปหยิบเองมากกว่าอ่ะนะ...ก็แล้วแต่ความชอบค่ะ

พอดีช่วงนี้เป็นวันที่ภาพยนตร์เรื่อง Into the Woods เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ไทยพอดี เลยถือฤกษ์วันนี้รีวิวของร้านอาหารที่มีชื่อเดียวกับภาพยนตร์ ตามความชอบของเจ้าของร้านกาแฟร้านนี่ในเชียงใหม่เลย
ร้าน Into the woods อยู่ใกล้กับสี่แยกประตูช้างเผือก ฝั่งคูเมืองด้านใน เป็นร้านไม่มีที่จอดรถยนต์ค่ะ (แต่ถ้ารถเครื่อง(มอเตอร์ไซค์)พอจอดได้) แต่สามารถนำรถยนต์ไปจอดที่บริเวณตรงข้ามร้าน ซึ่งเป็นสนามฟุตบอลหญ้าเทียมได้ ร้านเปิดทุกวัน ตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 2 ทุ่ม
ยิ่งเดินเข้ามาในร้าน ก็จะเข้าใจคอนเซปของร้านเลยค่ะ ว่าทำไมชื่อ Into the woods เพราะจุดเด่นของร้านอยู่ที่ผนังร้านด้านขวา เป็นภาพวาดมือที่เป็นรูปป่าสีสันเขียวเย็นตา ตัดกับสีแดงจากเสื้อฮู้ดสีแดงของหนูน้อยหมวกแดง ส่วนเสาอาคารร้าน ก็ตกแต่งเป็นต้นไม้ มีกิ่งก้านสาขา เพื่อให้ร้านเหมือนกำลังอยู่ในป่า ตามชื่อ Into the woods เลยค่ะ ยังไม่รวมของตกแต่งสไตล์วินเทจแบบเด็กๆน่ารักๆ จำพวกตุ๊กตา หรือของเล่นไม้ นอกจากนั้นทางร้านยังมีปลั๊กเพียบ สำหรับขาที่มีโนคบุคจะมานั่งติวหนังสือ เล่นเน็ตมี wifi ฟรีได้ตามสบายเลยค่ะ ร้านนี่มีทั้งนักเรียนยันคนวัยทำงานมาใช้บริการกันเพียบเมนูของร้านจะเริ่มที่ของคาวก่อนนะค่ะ หน้าแรกเป็นเซทอาหารเช้า ชุดละ 100-120 บาท บริการตั้งแต่ 9 โมงเช้าถึง 11 โมง เซทนี่สาวเหนือไม่ได้รีวิวค่ะ เพราะส่วนใหญ่มากินหลังเที่ยงไปแล้ว เลยไม่แน่ใจว่าปริมาณอาหารเซทนี่คุ้ม 100 บาทไหม แต่ดูเมนูแล้วไม่ค่อยหลากหลายเท่าไหร่นัก เมนูพวกของกินเล่น ราคาเริ่มต้นที่ 45 บาท มีให้เลือก 4 อย่าง สาวเหนือสั่ง เกี๊ยวห่อชีส 55 บาท มีประมาณ 4 ชิ้นกลางๆ เกี๊ยวกรอบดี รสชาติกลางๆ แต่เนื้อชีสไม่ค่อยเยอะนัก น้ำจิ้มบ๊วยหวาน ดูไม่ค่อยคุ้มราคาเท่าไหร่นัก
ต่อมาเป็นเมนูหนักขึ้นมาหน่อย อาหารตามสั่ง มีให้เลือก 7 อย่าง
มาลองเมนูที่ชื่อเดียวกันกับร้านอย่าง ข้าวหมู Into the woods (60 บาท) เป็นข้าวหมูกระเทียมทอดกับงาขาว กินกับน้ำจิ้มคล้ายจิ้มแจ่วกับซีฟู้ดผสมกันใส่งาขาวและต้นหอมซอย ได้รสเผ็ดนิดเปรี้ยวหน่อย ทานคู่กับผักกาดขาวนึ่ง น้ำจิ้มโอเค รสชาติเนื้อหมูก็ใช้ได้ แต่แข็งไปหน่อยค่ะ ส่วนผักที่ทานคู่ อิฉันชอบเป็นผักกาดสดมากกว่าแฮะ
รีวิวครั้งต่อมาเลยลองเมนู ข้าวหมูอบ (65 บาท) เนื้ออบนุ่มตัดง่ายไม่เหนียว รสชาติจะมันๆจืดๆหน่อยค่ะ เลยต้องกินคู่กับน้ำจิ้มเหมือนเมนูแรก
ครั้งต่อมาลองทานเมนู ข้าวไข่ข้นแฮม (55 บาท) เป็นข้าวไข่ข้นที่ดูบางและแฮมแห้งไปหน่อยค่ะ (เคยกินแต่แบบที่ข้นคลั่ก มีน้ำมันหน่อยๆ)
แต่ที่สาวเหนือชอบมากที่สุดในหมวดเมนูนี่คือ ก๋วยเตี๋ยวหมูสับ(55 บาท) เป็นก๋วยเตี๋ยวเส้นราดหน้า เครื่องแกงแบบแกงกระหรี่ เสิร์ฟมาร้อนๆ กินแกล้มกับแครอทหั่นเต๋าและหมูสับ รสชาติกลมกล่อมมาดูหมวดเมนูเครื่องดื่มกัน ถ้าเริ่มต้นกันก็เริ่มที่เครื่องดื่มร้อน ลองเมนูเดียวกับชื่อร้าน กาแฟ Into the Woods ทั้งร้อน (50 บาท) ทั้งเย็น (55 บาท) ปกติสาวเหนือลองสั่งเมนูเครื่องดื่มกาแฟที่เป็นชื่อเดียวกับร้าน จะเจอแบบมีความรู้สึกธรรมดากับผิดหวัง จะเจอเป็นแบบรสชาติจืดสนิทศิษย์ส่ายหน้า แต่ของร้านนี่ทั้งสองเมนู เป็นกาแฟหวานที่ใส่น้ำผึ้งแทนที่จะเป็นน้ำตาลแบบร้านอื่นใส่ โดยใส่น้ำผึ้งในตัวกาแฟก่อน จากนั้นโปะด้วยฟองนม และโรยน้ำผึ้งบนฟองนมอีกทีให้ดูงามอิตาเลี่ยนโซดาก็มี จะเป็นประเภทใส่ซอสลงไปที่ก้นจนแบ่งเป็นชั้นกับโซดา ต้องค้นๆซอสหวานตรงก้นแก้วหน่อย มีให้เลือกหลายรสค่ะส่วนกาแฟอีกแบบที่เป็นเมนูแนะนำของร้านคือ กาแฟเจลลี่ (55 บาท) เป็นเครื่องดื่มเย็น ด้านล่างจะเป็นเยลลี่แช่แข็งตามรสชาติของเครื่องดื่มที่เลือก ด้านบนจะเป็นตัวเครื่องดื่ม โปะด้วยฟองนม มีให้เลือก 2 รสชาติ คือ กาแฟ และชาเขียว...อิฉันเลือกแบบกาแฟ จะเห็นในภาพในว่าแบ่งออกเป็นชั้นๆ รสชาติจะหวานน้อยกว่า Into the Woods เย็นหน่อยต่อมาเป็นเครื่องดื่มชุดพิเศษค่ะ พิเศษในที่นี้คือ เป็นเครื่องดื่มที่ไม่มีในเมนูปกติ เป็นเมนูพิเศษแบบวัดดวงว่าวันนี้ร้านจะทำเมนูอะไรให้ อาจจะมีวันเดียวหรือจัดโปรเป็นอาทิตย์ ซึ่งทางร้านจะแจ้งข่าวบอกทางแฟนเพจ
Cucumber Lime Soda อันนี้ได้รสชาติโซดามากกว่ามะนาวกับแตงกวานะ ได้แค่รสกับกลิ่นหน่อยๆ แต่ก็เย็นซ่าดีคาราเมลคัสตาร์ด มีให้เลือกทานคู่กับชาเขียว ชาไทย ช็อกโกแลตเย็นค่ะ แล้วจะมีคัสตาร์ดลอยบนหน้าแก้ว ดูแปลกตาดี พุดดิ้งเนื้อไม่เละ รสไม่หวานแต่ไม่จืดนัก ทานคู่กับเครื่องดื่มหวานๆถึงจะเข้ากันส่วนตอนหน้าร้อนนี่ยิ่งฟรีเมี่ยมอลังการงานสร้างเชียวค่ะ เป็นน้ำมะม่วงปั่น มีน้ำไม่พอ ในเซทมีมะม่วงหั่นจัดพร้อปใส่เขียงไม้มาให้ด้วย น่าฮักเชียวส่วนของหวาน เด่นของร้านต้องเค้กโรลหลากสีค่ะ ชิ้นละ 50 บาท เค้กโรลเนื้อนุ่ม ครีมหนา รสชาติจะเหมือนๆกันหน่อย ได้กลิ่นของแต่ละสีจางๆ เช่น เขียวเข้ม(ชาเขียว) ชมพู(สตอรเบอรี่) น้ำตาล(ช็อกโกแลต) น้ำเงิน(วานิลา) ม่วง(บลูเบอรี่) เขียวอ่อน(เมลอน) แต่อิฉันไปรีวิวกินมันทุกสีเลยค่ะ นี่กินเสร็จนะเนี่ยถึงได้เขียนรีวิวได้ จะได้ถ่ายภาพมาบอกผู้ชมรีวิวว่ามีสีอันหยังผ่อส่วนเค้กช่วงโปรวัดดวง เคยกินช่วงวาเลนไทน์ เป็น strawberry mousse cake รสชาติจะหวานมูส ตัดเปรี้ยวกับสตอรเบอรี่หั่นชิ้นเล็กที่ทานคู่กัน ใต้ฐานเค้กเป็นคุกกี้ร่วนค่ะส่วนมุมสุดโปรดของร้านที่เป็นอีกจุดเด่นที่หาร้านกาแฟในเชียงใหม่ที่ไหนเหมือน ซึ่งร้านกาแฟที่เราเห็นทั่วไปก็คงมีแต่นิตยสารนำเที่ยวเชียงใหม่ แต่ที่ร้านนี่มีหนังสือค่ะ ไม่ใช่แค่หนังสือท่องเที่ยว แต่เป็นหนังสือนิยาย ทั้งไทยทั้งแปลครบครัน ไม่ใช่นิยายแปลเก่าคร่ำครึ แต่เป็นวรรณกรรมร่วมสมัยที่อ่านได้ทุกเพศทุกวัย ทุกแนวเรื่อง มีตั้งแต่แฮรี่ พอตเตอร์ เกมออฟโธน ทไวไลท์ ยัน ฟิตตี้เซด เลย (เอ๊ะ! เล่มหลังนี่ยังไงกัน อิอิ) เรียกว่าวรรณกรรมชุดซีรี่ส์มีโหม้ด! คอการ์ตูนก็มีให้สนอง โดยเฉพาะแฟนคลับคำสาปฟาโรห์ ยันโคนัน อมตะการ์ตูนขึ้นหิ้งที่ยังไม่จบเสียที(ฮา) ที่สำคัญ ร้านนี่มีทุกเล่มค่ะ ทีนี้คอการ์ตูนสองเรื่องนี่ใครตามเก็บตามอ่านเล่มไหนไม่ครบ มาที่ร้านนี่เลย ครบทุกเล่ม! นี่แสดงให้เห็นเลยว่าเจ้าของร้านนี่รักชอบหนังสือมากค่ะ เป็นมุมที่มักมีการจับจองกันเยอะมาก โดยเฉพาะคอหนังสือจะมานั่งอ่านที่โซฟาใกล้ตู้หนังสือนี่แหละ โดยเฉพาะคอการ์ตูน เรียกว่าอ่านไม่ครบนี่ไม่ออกจากร้านกันเลยทีเดียวสรุปให้คะแนนร้านนี่เต็มร้อยในเรื่องการตกแต่งร้านที่น่ารัก แถมได้ใจสำหรับคอหนังสือนิยายการ์ตูนด้วยนี่แหละ อ่านเพลินจนไม่อยากออกจากร้าน ขนมหวานและเครื่องดื่มให้เต็มค่ะ ส่วนอาหารบางเมนูอาจต้องพัฒนาบางอย่างสักหน่อย เช่นรสชาติหรือเนื้อแห้งไป (แต่ก๋วยเตี๋ยวหมูสับนั้นชนะเลิศค่ะ) ส่วนเซอร์วิสมายส์ก็เต็มอีกเช่นกัน เจ้าของร้านและพนักงานยิ้มแย้มแจ่มใส ใส่ใจดูแล พูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ (มีนักท่องเที่ยวเริ่มเข้ามาใช้บริการเยอะขึ้นค่ะ ฝรั่งนี่ยังไม่เท่าไหร่ แต่เสียวคนจีนแย่ๆชะมัด ขออย่าให้เจอแบบนั้นเลยเนอะ)