ขิงก็ราข่าก็แรง

...รสชาติเผ็ดร้อนของขิงและข่าที่กินกันไม่ลง...

ขิงและข่า พืชทั้งสองชนิดนี้มีรูปร่างหน้าตาที่คล้ายคลึงกันเป็นอย่างมาก จนหลายคนถึงขั้นแยกไม่ออกว่าอันไหนข่าอันไหนขิง ยิ่งเมื่อนำขิงอ่อนที่ยังมีสีออกขาวชมพูมาเทียบกับข่าแล้ว ยิ่งเหมือนกันเข้าไปอีก แต่ถ้าหากได้ลิ้มลองรสชาติหรือได้ดมกลิ่นแล้วล่ะก็ คุณก็จะรู้ถึงความแตกต่าง แต่ความเหมือนกันของขิงและข่านั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันก็มีเหตุผลของมัน...ไปดูกัน

หากคุณเคยเห็นสำนวนไทยที่ว่า “ขิงก็ราข่าก็แรง” นั่นเป็นการพูดถึงคนหรือสิ่งของสองสิ่งที่ไม่สามารถจะเปรียบเทียบกันได้ เพราะต่างฝ่ายต่างก็แรงพอๆ กัน อารมณ์ร้อนพอๆ กันทั้งคู่ ซึ่งสำนวนนี้หยิบเอาลักษณะพิเศษของขิงและข่าที่ใครต่างก็รู้ว่ากลิ่นและรสของมันทั้งเผ็ดร้อนและมีกลิ่นฉุน แต่สำหรับคนที่เคยกินทั้งขิงและข่าแล้วก็จะรู้ว่ามันมีกลิ่นที่ไม่เหมือนกัน

ขิงแก่

ขิงและข่าเป็นพืชสมุนไพรที่อยู่ในวงศ์เดียวกันคือวงศ์ขิง เป็นพืชล้มลุก ส่วนที่นำมากินคือส่วนที่เรียกว่า “เหง้า” ซึ่งเติบโตอยู่ใต้ดินทั้งเหง้าขิงและเหง้าข่า สรรพคุณของทั้งขิงและข่าส่วนมากเหมือนกัน ได้แก่ ช่วยขับลม แก้ท้องอืด แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ แก้คลื่นไส้อาเจียน ช่วยลดการบีบตัวของกระเพาะอาหารและลำไส้

ขิง สามารถกินได้ทั้งขิงแก่และขิงอ่อน กินเป็นผักจิ้มหรือกินเป็นผักแนมกับอาหาร หรือใส่ในอาหาร เช่น ยำแหนม, แกงฮังเล, ไก่ผัดขิง, น้ำจิ้มข้าวมันไก่ ฯลฯ บ้างก็นำขิงมาดองเป็นขิงดองกินกับอาหารอื่นๆ หรือทำเป็นอาหารหวานและเครื่องดื่มได้ เช่น เต้าฮวยน้ำขิง, บัวลอยน้ำขิง, ขนมปังขิง ฯลฯ ซึ่งกลิ่นของขิงช่วยดับคาวของเนื้อสัตว์และไข่ได้เป็นอย่างดี แถมยังทำให้อาหารมีกลิ่นและรสชาติที่ดีมีมิติมากขึ้น

ขิงอ่อน

Cr.Pic: www.justonecookbook.com/pickled-ginger/

เต้าฮวยน้ำขิง

เสี่ยวหลงเปากินคู่กับขิงซอยและน้ำจิ้ม

ยำแหนม

ข่า สามารถกินได้ทั้งข่าอ่อนและข่าแก่แล้วแต่ว่าจะนำไปทำอาหารชนิดไหน ซึ่งข่ามีความเผ็ดร้อนและกลิ่นที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์แตกต่างจากขิง ข่าจึงถูกนำมาเป็นพืชสมุนไพรดับกลิ่นคาวของเนื้อสัตว์ นิยมนำไปใส่ในแกงหรือน้ำพริก โดยเฉพาะกับอาหารที่มีส่วนผสมของเนื้อปลาอย่างข้าวต้มปลา, ยำใส่เนื้อปลาจะใส่ข่าลงไปเพื่อลดกลิ่นคาว บ้างก็กินข่าอ่อนเป็นผักสด กินกับน้ำพริกหรือเป็นผักแนมได้ด้วย เมนูที่นิยมใส่ข่า เช่น ต้มข่าไก่, น้ำพริกข่า ฯลฯ