5
1
1
Telephone
053-241-930
Opening Hours
Today
08:00 - 15:30
Mon - Sun
08:00 - 15:30
Above information is for reference only. Please check details with the restaurant.
Signature Dishes
Recommended Dishes
ร้านตึกแถวเล็กๆติดถนน ขายซาลาเปา และบรรดาขนมจันอับ ขายมานานหลายสิบปี จนเป็นตำนานแห่งซาลาเปา ร้านหนึ่งในเชียงใหม่ สังเกตร้านได้ไม่ยากเพราะมีคนต่อคิวซื้อซาลาเปาอยู่ตลอดอาม่าใจดี 2 ท่านคอยบริการ รับออเดอร์และหยิบซาลาเปาให้อย่างใจเย็นซาลาเปามาในถุงกระดาษดูแล้วคลาสสิคมากเลยค่าเปิดออกมาคลาสลิคไม่แพ้กันด้วย ใบตองห่อซาลาเปาค่ะเราทานไส้เค็มค่ะ เป็นหมูสับไข่เค็ม มีแบบเดียว ถ้าไส้หวาน จะมีถั่วดำกับครีมค่ะซาลาเปาแป้งจะแตกต่างจากที่ขายตามรถเข็นนะคะ เนื้อแป้งจะแน่นๆหนักๆหน่อย ไส้ก็แน่นๆหนักๆเช่นกันค่าเปิดไส้ให้ดูดูกันจะจะเลยค่าซาลาเปามีสองขนาดนะคะ ลูกเล็ก15.- ลูกใหญ่ 30.- ค่าที่เราเอามาโชว์เป็นลูกเล็กค่ะถ้ากินคนเดียวลูกเดียวก็อิ่มแล้วล่ะค่ะอร่อยด้วย ผ่านไปเยือนเมืองเชียงใหม่ แวะไปชิมกันนะคะ
continue reading
วิกุลพานิช ร้านนี้ตั้งอยู่ที่ถนนเจริญเมือง จังหวัดเชียงใหม่ร้านวิกุลพานิชเป็นร้านติ่มซำมีทั้งงขนมจีบ ซาลาเปา บะจ่างถั่วตัด และอื่นๆอีก บรรยากาศร้านเป็นร้านแบบห้องแถวบรรยากาศก็เก่าๆออกแนวบ้านสมัยก่อน ร้านนี้เก่าแก่เปิดมาหลายสิบปีแล้วส่วนเมนูที่สั่งทานก็นี้เลยจ้าา >> ซาลาเปาไส้หมูสับทรงเครื่องมาแบบจัดเต็มเครื่องมากทั้งหมูสับ ทั้งไข่เต็ม กุนเชียง เห็ด
continue reading
สวัสดีค่า เพื่อนๆชาว OpenricesPrizella ชวนไปแอ่วเหนือ ชิมซาลาเปาเจ้าอร่อยที่เปิดมานาน เก่าแก่ของชาวเชียงใหม่ค่ะร้านวิกุลพานิช เป็นตึกแถว เปิดขายซาลาเปาที่นึ่งกันร้อนๆ มาถึงร้านแล้ว ต้องบอกว่าไม่ธรรมดานะคะ มีคนมากมายมาต่อคิวซื้อซาลาเปาเจ้านี้ค่ะมาดูหน้าตากัน เป็นซาลาเปาไส้หมูสับ ที่หมูเค้าหมักมากอย่างดีชิมไปแล้วออกเผ็ดพริกไทยเล็กๆ แต่รสชาตินี่ กลมกล่อมอร่อย ทานกับแป้งซาลาเปานุ่มๆ อร่อยเข้ากัน 1ลูกไม่พอต้องเบิ้ลเพิ่มเลยหละค่า
continue reading
ซาลาเปาวิกุลพานิช เป็นร้านเก่าแก่ดั้งเดิมประจำเชียงใหม่ ขับจากทางกาดหลวงตรงแหน่วมาทางสะพานนวรัตน์ แล้วมองไปทางขวามือจะเห็นหน้าร้านอยู่เป็นซาลาเปา ที่เรากินตั้งแต่เด็ก แต่กินไม่บ่อย นานๆทีเพราะมันแพงง่ะ 555+นั่นเป็นเพราะว่า ทีเด็ดของร้านเค้าคือ! ซาลาเปาไส้หมูสับ ไซส์จัมโบ้ บิ้กบั้กเอ้บลูกมันใหญ่มากกกกกกกกก ใหญ่มากถึงมากที่สุด (ราคาก็แปรผันตรงนะ ลูกละ30บาท) (ขนาดน้องๆขนมปังซันมาเบิ้ลของร้านยามาซากิเลย*ขนมปังที่ใหญ่สุด วางชั้นบนสุดของร้าน)ใหญ่ไม่ใหญ่ลองดูจากรูป เทียบขนาดซาลาเปาไซส์9บาทเซเว่น ซาลาเปาปกติ(ขนาดประมาณบิ้กเปาเซเว่น) และของวิกุลมันใหญ่มากจริงๆค่ะ ราคาเท่าข้าวจานนึง แต่ก็อิ่มเท่าข้าวจานนึงเลย การันตี!บรรจุภัณฑ์ตัวซาลาเปาบรรจุใส่ถุงกระดาษค่ะ ถ้าไซส์จัมโบ้ก็จะบรรจุได้สองลูก ห่อด้วยใบตองภาพรวมขนาดใหญ่มหึมา หนักด้วย 5555+ตัวแป้งเป็นซาลาเปาประเภทแป้งหนานุ่ม (เลยบอกว่าอิ่มเท่าข้าว ^_^" จริงๆน้า) แป้งหนาจริงค่ะ หนักท้อง หนักมวล จะต่างกับซาลาเปาทับหลี วราภรณ์ ที่จะเป็นพวกแป้งนุ่มฟูโดยสิ้นเชิง (ใครกินเล่นๆมีอันจุกแบบเราเป็นต้น)ตัวไส้เป็นไฮไลท์ที่ทำให้ซาลาเปาที่นี่ต่างจากที่อื่นนอกจากไซส์อันมหึมาของมัน ถึงจำไซส์ใหญ่แต่คุณภาพไส้ก็เต็มที่พอกันไส้หมูนี้จะอุดมด้วยหมูสับ กุนเชียง และไข่เค็ม (รู้สึกจะมีไข่เค็มสองลูกนะ เยอะดีจัง ชอบ ><) อาจมีเห็นด้วยรึเปล่า ไม่แน่ใจ แต่ว่ารับประกันเลยค่ะว่าอร่อยมากๆ ^^ สัดส่วนเหมาะสมกับแป้ง ไม่น้อยไม่มากไปเพราะฉะนั้นใครผ่านมากินทั้งทีลองสั่งไซส์จัมโบ้นะคะ ไซส์ปกติที่ไหนก็มี แต่ไซส์จัมโบ้มวลมหึมาแบบนี้มีที่นี่ที่เดียวน้า!มีแนะนำซาลาเปาร้านอร่อยอีกที่ เป็นซาลาเปาที่ติดกับสวนดอกโพลิคลีนิค แถวๆข้าวมันไก่เพ็ญศรี(ร้านนี้ก็อร่อย><) ซาลาเปาหมูแดงอร่อยมั่กๆ ถูกด้วย หน้าร้านจะมีซึ้งตั้งให้เห็นกับตู้ขายกะหรี่ปั้บ (อยากบอกว่าละแวกนั้นมีร้านขายซาลาเปากะหรี่ปั้บตั้ง3ร้านแน่ะ 555)#Bon Appetit กิ๋นฮื้อลำเน้อเจ้า
continue reading
ออกจากตลาดฉันเดินถามทางไปสะพานนวรัตน์ เพราะไม่อยากเดินกลับทางเดิม ยังมีเวลาเหลืออีกเกือบชั่วโมงก่อนที่จะไปอาบน้ำเพื่อไปสนามบิน เราตกลงกันว่าจะไปนั่งกินกาแฟชิวๆ ดูแม่น้ำปิงที่เหลืองยังกับแม่น้ำฮวงโหที่ร้านวาวีดีกว่า เดินผ่านไปผ่านมาหลายครั้งแล้ว น่านั่งดี ริมน้ำ เดินออกมาโผล่ที่ถนนเจริญเมือง ยังไม่ถึง วาวี ก็มาเจอขบวนพาเหรดวันกินเจ เลยต้องโดนบังคับให้หยุดดูขบวนโดยปริยาย ฉันว่าคนจัดขบวนพาเหรดเดี๋ยวนี้ลืมไปแล้วว่าการเดินพาเหรดเดินเพื่อนำเสนอ หรือชักชวนแบบเข้มข้น คนเดินก็มาเดินอย่างซังกะตาย จะรณรงค์อะไรก็ไม่สร้างสรรค์ชัดเจน หาความน่าสนใจไม่ได้ แต่ที่แน่ๆ คือทำให้การจราจรติดขัด รถติดเป็นแพ ฉันกับเพื่อนมาติดขบวนอยู่หน้าร้านซาลาเปาเก่าแก่ร้านหนึ่ง ท่าทางเหมือนเป็นร้านเก่าแก่มีชื่อเสียง คนขายแต่ละคนเหมือนกับคนในครอบครัวมาช่วยกันทำ ช่วยกันห่อต้องเป็นซาลาเปาโฮมเมดแสนอร่อยแน่ๆ (กลับมาถึงบ้านมาเปิดเนทดูถึงรู้ว่าร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่ร้านดังของเชียงใหม่จริงๆ ) ฉันไปด้อมๆ มองๆ ด้วยความสนใจ มีไส้เจด้วยสิ จะต้องลองสักหน่อย เลือกได้ไส้ฟักทองมาค่ะ Packaging ออกแนวโบราณผสมยุคพลาสติก ฉันว่าถ้าจะให้เก๋ไก๋กว่านี้น่าจะไม่ต้องใส่ถุงพลาสติก เปลี่ยนเป็นเอาเชือกกล้วยไปผูกให้หิ้วแทนจะดูดีเก๋ไก๋มาก เปิดถุงหยิบซาลาเปาออกมา บิซาลาเปาแบ่งครึ่ง ไส้ฟักทองเยอะเลยค่ะ เนื้อแป้งค่อนข้างแข็งหนัก หยิบเข้าปากเคี้ยวๆ นี่ คนขายหยิบซาลาเปาให้เราผิดรึเปล่าเนี่ย ทำไมมันเย็นแบบนี้ทั้งๆ ที่เพิ่งหยิบออกมาจากหม้อนึ่งแท้ๆ รสชาติฟักทองก็ธรรมดา รับได้ค่ะ แต่ความร้อนที่ยังไม่เข้าไปถึงข้างในนี่สิ ฉันว่าต่อให้ซาลาเปาขั้นเทพขนาดไหน ถ้าไม่ร้อนพอ หรือร้อนนานเกินไปจนแป้งด้านนอกแฉะเละ มันก็หมดความหมาย ฉันกินไปคำเดียวค่ะสำหรับซาละเปาก้อนนี้แล้วไม่กินต่อ อาหารไม่ใช่สิ่งที่จะทำแบบขอไปทีโดยไม่เอาใจใส่ ควรใส่ใจทุกขั้นตอนการทำจนถึงเวลาที่เสริฟลูกค้า เพื่อนที่เคยชิมซาลาเปาร้านนี้บอกว่า ของเค้ามีดี มีชื่อเสียงที่ไส้หมูสับ อย่างอื่นไม่เท่าไร ฉันเลยถึงบางอ้อ อาจเป็นเราเองที่เลือกไส้ที่เค้าไม่ชำนาญ ไม่รู้เมื่อไรจะได้กลับไปลองอีก จบซีรี่ส์เชียงใหม่แต่เพียงเท่านี้ กลับไปสู่โหมดร้านอาหารใน กทม ต่อไปค่ะ
continue reading
You may be interested in