影片
更多
2011-09-14
512 瀏覽
เย็นวันศุกร์ฉันเสร็จธุระที่ไบเทคบางนาเวลาประมาณ 5 โมงเย็น วันนี้รถติดหนักหนาสาหัสเป็นพิเศษ เฮ้อ หิวแล้วอ่ะ ติดอยู่ด่านจ่ายเงินทางด่วนไม่ขยับเขยื้อนมาประมาณครึ่งชั่วโมง เพื่อนก็โทรมาหา พอรู้สภาพฉันตอนนี้ก็หัวเราะกิ๊กกั๊กคล้ายพออกพอใจหรือสะใจอะไรซักอย่าง เธอแนะนำว่าให้จอดรถกินข้าวที่ที่พักริมทางของทางด่วนก่อน รับประกันติดแบบนี้ไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมง พูดๆๆๆๆ ความเลวร้ายของการเจอรถติดสร้างความกังวลและหงุดหงิดจนใจเสียให้กับฉันจนสาแก่ใจเธอแล้วเธอก็วางสายไป แป๊บเดียว แป๊บเดียวจริงๆค่ะ ท่านผู้ชม เธอผู้นั้นก็โทรกลับมาอีก ฉันเห็นชื่อบนโทรศัพท์ ได้แต่ร้องโอ้ยยยยย ทับถมกันยังไม่พออีกเหรอ ถ้าฉันยังไม่เบื่ออยู่บนรถแคบๆ จนอ้าปากค้างน้ำลายฟูมป
แป๊บเดียว แป๊บเดียวจริงๆค่ะ ท่านผู้ชม เธอผู้นั้นก็โทรกลับมาอีก ฉันเห็นชื่อบนโทรศัพท์ ได้แต่ร้องโอ้ยยยยย ทับถมกันยังไม่พออีกเหรอ ถ้าฉันยังไม่เบื่ออยู่บนรถแคบๆ จนอ้าปากค้างน้ำลายฟูมปาก (มัน) คงไม่เลิกแน่ ฉันคิดในใจ แต่คราวนี้ผิดคาดเธอกลับมาสวมบทนางฟ้าใจดี แนะนำร้านอาหารอร่อยให้เพื่อนไปกินมื้อเย็นเป็นรางวัลชดเชยการที่ต้องแหง่วหง่าวหาวเรอนั่งเบลออยู่ในรถบนถนนสายบางนาตราด
"แกลงทางด่วนด่านท่าเรือเลยนะ เลี้ยวขวาตรงไปเจอแยกโลตัสก็เลี้ยวขวาอีกที ขับช้าๆ ร้านอยู่ซ้ายมือ ตรงข้ามกรมศุลกากรเลย หาไม่ยาก ร้านเล็กๆ ห้องเดียวเก่าๆ แกไม่ต้องสนใจรูปลักษณ์หรือสภาพร้าน เข้าไปเลยๆ สั่งนี่เลยนะ หูฉลามน้ำแดง ผักกาดแก้วผัดน้ำมันหอย หมี่ผัดฮ่องกง ออส่วน ขอให้อร่อยนะเพื่อน บายยยย"
สักพักเธอก็ส่ง MMS แผนที่ร้านเข้ามาอีก โห ใจดีนางฟ้ามากกลัวเพื่อนหลง Thank youๆ
ด้วยความที่เพื่อนคนนี้มีเครดิตเป็นลูกเจ้าของร้านอาหารเก่าแก่ย่านสยามสแควร์ กินยากกินเย็น ถ้าออกปากยืนยันการันตีความอร่อยด้วยตัวเองแล้วร้านนี้ก็น่าสนใจเลยทีเดียวไม่ถึงชั่วโมงฉันก็ไปจอดรถหน้าร้าน "เจ้นาหูฉลาม" สอบถามจากเชฟที่ยืนถือกระทะสลัดไปมาอยู่หน้าร้านว่าจอดรถได้ที่ไหน ได้ความว่า เชิญจอดตรงนี้ได้เลย ฉันคำนวณจากความเร็วของรถที่วิ่งผ่านไปมาคูณกับความมืดบนท้องถนนหน้าร้าน เพื่อความปลอดภัยของรถฉัน ฉันเปิดไฟปิ๊กป๊อกแป๊ก (ไฟฉุกเฉิน) ไว้ดีกว่า อย่าได้เสียดายแบตเตอรี่
เดินผ่านคุณเชฟกระทะเหล็กหน้าร้านเข้าไปก็เป็นประตู เปิดผ่างเข้าไป โห ชุมชนแออัดติดแอร์ โต๊ะสิบตัวคูณเก้าอี้สี่ตัว แม่เจ้า!!!!สี่สิบคนกับพื้นที่ 4 x 8 = 32 ตรม คนเยอะขนาดนี้ ร้านนี้ต้องอร่อยแน่ๆ ฉันคิดในใจ
เมนูมีแปะอยู่ที่ข้างฝา ไม่ต้องแย่งกันดู ไปกี่คนก็ดูเมนูได้พร้อมกันทุกคน ฉันเป็นคนเชื่อฟังเพื่อน สั่งตามที่เธอบอกมาทุกประการ แต่ เดี๋ยวก่อน ชีวิตคนเราไม่ได้ปูด้วยกลีบกุหลาบ คนรับออเดอร์แจ้งว่า หูฉลามหมด แป่ววววว!!!!จะมากินหู หูหมด ว้า คนมาสั่งห่อกลับบ้านเยอะมากวันนี้ ขอโทษด้วย เอากระเพาะปลาแทนไม๊ ได้ๆ มาแล้วนี่นา ฉันพยักหน้าหงึกๆ
คนที่นั่งอยู่ในร้านตอนนี้ส่วนใหญ่ท่าทางคุ้นเคยเหมือนเป็นลูกค้าประจำ คุณเชฟทำอาหารเร็วมากกก ไม่ถึงสิบนาทีจานแรกก็มา
ตักชิมคำแรกที่เข้าปาก เค็มหวาน กระเพาะปลาที่ฉันคุ้นเคยไม่ใช่รสนี้ รสนี้มันไม่ใช่สำหรับฉัน แต่ความเหนียวข้นของน้ำแดงกำลังพอเหมาะ
จานนี้ก็เช่นกัน เค็มหวาน ชุ่มไปด้วยรสชาติของซีอิ้วและน้ำมันหอย สำหรับผักกาดแก้วผัดที่ใส่เครื่องปรุงราคาแพงอย่างเนื้อปู เห็ดหอมแล้ว ทุกจานที่นี่ราคา Amazing มาก
จานนี้ก็เช่นกันเค็มหวานนำมาโด่งงงงเลย
จานนี้เป็นจานที่รสชาติดีที่สุด เสริฟมาพร้อมกับมะนาวหนึ่งชิ้น ฉันลองบีบมะนาวใส่ลงไปครึ่งจาน หมี่ผัดไม่เข้ากับมะนาวเลยจริงๆ หลังจากฉันเดินออกจากร้านเจ้นาแล้ว ฉันสรุปกับตัวเองว่า คงมีคนบางกลุ่มหลงลืมรสชาติ หวานอร่อย ของผักของเนื้อที่ธรรมชาติให้มาอยู่แล้ว ไปหลงติดอยู่กับบรรดารสชาติของเครื่องปรุงนานาชนิดไม่ว่าจะเป็นซีอิ้ว น้ำปลา น้ำมันหอย ฯลฯ เสียจนไปทำลายรสชาติดั้งเดิมของอาหาร เสียดาย เสียดาย ฉันได้แต่พึมพำกับตัวเองขณะขับรถกลับบ้าน
張貼
